~meLek~
GalataSaray'ım
1707 Birleşme Yasası, (İngilizce: Acts of Union 1707) (1 Mayıs 1707), İngiltere ile İskoçya'nın Büyük Britanya adı altında birleşmesini sağlayan anlaşmadır.
1603'ten başlayarak İngiltere ve İskoçya aynı hükümdarca yönetilmekteydi. 1688 Devrimi'nden sonra 1702-1703'te gündeme gelen daha yakın bir birlik oluşturma tasarıları sonuçsuz kaldı. 1703-1704'te uluslararası alandaki gerginlik, İngiltere ve İskoçya'nın birbirinden bağımsız parlamentoları arasında yasama alanında tehlikeli bir savaşa neden oldu. Ancak, sınırın her iki yanındaki devlet adamları, böyle bir birleşmenin, birdenbire ivedilik kazanan bir sorunun karşılıklı olarak kabul edilebilir bir çözümü olduğunu kavramaya başlıyorlardı: İskoçya'nın ekonomik güvenliğe ve maddi desteğe, İngiltere'nin ise Fransız saldırılarına ve II. James yanlılarının yeniden iktidarı ele geçirme olasılığına karşı siyasal güvencelere gereksinimi vardı ve İskoçya açık bir arka kapı işlevi görebilirdi.
İngiltere'nin pazarlık için kullandığı koz ticaret serbestisi, İskoçya'nınkiyse Hanover hanedanının sürmesine rıza göstermekti. Birleşmeyi görüşmek üzere Kraliçe Anne tarafından atanan komisyon üyeleri her iki noktayı da çabucak benimsediler ve üç ay içinde (Nisan-Temmuz 1706) ayrıntılı bir antlaşma metni üzerinde anlaştılar.
Antlaşmaya göre iki krallık birleşecek, Protestan hanedan sürecek ve Büyük Britanya ile dominyonlarında ticaret serbest olarak ve eşitlik altında yürütülecekti. Belirli bazı geçici ayrıcalıklar dışında, dolaysız ve dolaylı vergilendirme her yerde aynı biçimde uygulanacaktı. İngiltere, İskoçya'nın İngiltere'nin ulusal borç sorumluluğunu paylaşmasına karşılık, 398,085 sterlin 10 şilin tazminat ödeyecekti. İskoç hukuk sistemi ve mahkemeleri korunacaktı. Göreli yoksulluğundan ötürü İskoçya'ya, Avam Kamarası'ndan 45, Lordlar Kamarası'ndan 16 üyelik gibi yetersiz bir temsil hakkı tanındı. Antlaşmanın ek maddeleriyle İskoçya Presbiteryen Kilisesi ile İngiltere Episkopal Kilisesi'nin durumlarında bir değişiklik olmayacağı güvence altına alındı.
İskoç Parlamentosu antlaşmayı, yalnızca bazı küçük değişikliklerle Ocak 1707'de kabul etti, hemen ardından da İngiliz Parlamentosu antlaşmayı onayladı. 6 Mart'taki krallık onayından sonra birleşme 1 Mayıs 1707'de yürürlüğe girdi.
1603'ten başlayarak İngiltere ve İskoçya aynı hükümdarca yönetilmekteydi. 1688 Devrimi'nden sonra 1702-1703'te gündeme gelen daha yakın bir birlik oluşturma tasarıları sonuçsuz kaldı. 1703-1704'te uluslararası alandaki gerginlik, İngiltere ve İskoçya'nın birbirinden bağımsız parlamentoları arasında yasama alanında tehlikeli bir savaşa neden oldu. Ancak, sınırın her iki yanındaki devlet adamları, böyle bir birleşmenin, birdenbire ivedilik kazanan bir sorunun karşılıklı olarak kabul edilebilir bir çözümü olduğunu kavramaya başlıyorlardı: İskoçya'nın ekonomik güvenliğe ve maddi desteğe, İngiltere'nin ise Fransız saldırılarına ve II. James yanlılarının yeniden iktidarı ele geçirme olasılığına karşı siyasal güvencelere gereksinimi vardı ve İskoçya açık bir arka kapı işlevi görebilirdi.
İngiltere'nin pazarlık için kullandığı koz ticaret serbestisi, İskoçya'nınkiyse Hanover hanedanının sürmesine rıza göstermekti. Birleşmeyi görüşmek üzere Kraliçe Anne tarafından atanan komisyon üyeleri her iki noktayı da çabucak benimsediler ve üç ay içinde (Nisan-Temmuz 1706) ayrıntılı bir antlaşma metni üzerinde anlaştılar.
Antlaşmaya göre iki krallık birleşecek, Protestan hanedan sürecek ve Büyük Britanya ile dominyonlarında ticaret serbest olarak ve eşitlik altında yürütülecekti. Belirli bazı geçici ayrıcalıklar dışında, dolaysız ve dolaylı vergilendirme her yerde aynı biçimde uygulanacaktı. İngiltere, İskoçya'nın İngiltere'nin ulusal borç sorumluluğunu paylaşmasına karşılık, 398,085 sterlin 10 şilin tazminat ödeyecekti. İskoç hukuk sistemi ve mahkemeleri korunacaktı. Göreli yoksulluğundan ötürü İskoçya'ya, Avam Kamarası'ndan 45, Lordlar Kamarası'ndan 16 üyelik gibi yetersiz bir temsil hakkı tanındı. Antlaşmanın ek maddeleriyle İskoçya Presbiteryen Kilisesi ile İngiltere Episkopal Kilisesi'nin durumlarında bir değişiklik olmayacağı güvence altına alındı.
İskoç Parlamentosu antlaşmayı, yalnızca bazı küçük değişikliklerle Ocak 1707'de kabul etti, hemen ardından da İngiliz Parlamentosu antlaşmayı onayladı. 6 Mart'taki krallık onayından sonra birleşme 1 Mayıs 1707'de yürürlüğe girdi.
