1962-65 yılları arasında Gazi Eğitim Enstitüsü Resim-İş Bölümü'nde Refik Epikman, Adnan Turani ve Turan Erol’un öğrencisi olmuştur. Başından beri soyut anlatımı benimseyen Genç, 1980’lerin başında geometrik-soyut biçimler ile buruşturulmuş kağıdı anımsatan dokusal değerleri bir arada kullanmıştır. Bunların bazılarında sanatçı, imgeleri ince çubuklarla birbirine bağlamıştır. 1980’lerin sonunda geometrik biçimleri parçalayarak imgeleri amorf (düzensiz biçim veya yapı) renk lekelerine dönüştüren sanatçı, 1990’lardan itibaren amorf oval biçimler üzerinde yoğunlaşmıştır. İmgeleri bazen tek renkli, bazen de hareketli fırça vuruşlarıyla oluşturduğu zemin üstüne dağıtmış, ince çubukları ise biçimleri birbirine bağlamak amacıyla kullanmıştır. 2000’lerde ise imge-zemin ilişkisinden uzaklaşarak neredeyse tüm yüzeyi canlı renklerle kaplamıştır. Sanatçı, geniş ve hareketli fırça vuruşlarıyla oluşturduğu bu kompozisyonlar da yapısal kurguyu, lekeler yerine, düzgün boyanmış kalın boruları anımsatan geometrik elemanlarla kurmuştur. Adem Genç, yapıtlarında renk ve yüzey dokuları ile mekan ve düzlem sorunlarını irdelemiştir. Resimlerinin kurgusunda düzlemleri üst üste getirirken, arka planı baskı ve fotoğraf tekniklerini çağrıştıran, bıçak yırtıkları, buruşuk kağıtlar ve mekanik nesnelerle zenginleştirmiştir. Üst üste gelen bir mekan anlatımını zengin renk oyunları ile sağlamakta, bu mekan içinde yer alan plastik öğeler dinamik-statik, saydam-opak, sert-yumuşak hareketlerle belirlenirken, resim yüzeyinde ritmik dalgalamalar yaratmıştır. Bu oluşum içinde yer alan bir takım imgeler zaman-mekan sınırlamasına bağımlı kalınmadan, organik veya inorganik ayrımı yapmaksızın sadece tasarım gerçekçiliği yönünden ele alınarak yerleştirmiştir.
