Kuleli Askeri Lisesi'ni ve Harbiye'yi bitirdikten sonra Genelkurmay Resimhane'sine atandı. Resim dersle*rini Kuleli'de Osman Nuri'den, Harbiye'de Üsküdarlı Hoca Ali Rıza'dan aldı. 1894'te yüzbaşı rütbesiyle Kuleli Askeri Lisesi'ne resim öğret*meni olarak geçti ve eski öğretmeni Osman Nuri'nin yardımcısı oldu. Aynı yıllarda Amel-i Menazır (Pers*pektif Çalışması) ve Usûl-i Ameliye-i Fenn-i Menazır (Perspektif Tekniği Çalışma Yöntemi) adlı kitaplarını yayınladı. Bu yapıtları resim öğret*menliği mesleğine bağlılığını göste*ren Ahmet Ziya Akbulut, özellikle perspektif kuralları konusunda say*gı duyulan bir uzmandı (öğrencileri ve yakın dostları arasında "Menazırcı Ziya" diye anılırdı); matema*tik ve gökbilim gibi bilim dallarına da özel bir ilgi duyardı: Güzel Sanatlar Akademisi'nin rıhtımına bir güneş saati yapmış, ayrıca Tak-vim-i Ziya adında bir takvim çıkar*mıştı. 1898'de, Kuleli'de resim öğ*retmenliğini bırakarak Askeri Okul*lar Matbaası Müdürlüğü'ne geçen Ahmet Ziya Akbulut, 1905'te binbaşı oldu; 1913'te Osmanlı Ressamlar Cemiyeti'nin yönetim kurulu başkanlı*ğına seçildi. Ayrıca topluluğun yayın organı olan gazetede perspektif konusunda yazılar yazdı. 1914'te emekliye ayrılınca, Sanayi-i Nefise' de (Güzel Sanatlar Akademisi) ma*tematik ve perspektif öğretmenliğine atandı ve ölümüne kadar bu görevi*ni sürdürdü.
Özellikle 1900 yıllarından sonra bazı grup sergilerine de katılmış olan Ahmet Ziya'nın eğitici yönü, uzun süre ressamlığını gölgelemiştir. 1901 yılında İstanbul'da yabancı elçilik ilgililerinin de katkısıyla kurulan "ilk Salon"daki sergilerde, onun da adı geçmektedir. Sanat tarihçisi Celal Esat Arseven'e göre Ahmet Ziya Bey "kendi ressamlığından ha*bersiz denecek kadar alçak gönüllü bir kişiydi". Belki de bu nedenle 1937'de İstanbul Resim ve Heykel Müzesi açılıncaya kadar, Ahmet Ziya Akbulut adında bir ressamın varlığından pek kimsenin haberi olmamıştır.
DERİNLİK KAVRAMI VE TARİHSEL YAPILARIN RESMİ
Resimde perspektif kurallarına uyulmasını isteyen Ahmet Ziya Akbulut'un, kendi kuşağının res*samları gibi natürmort ve manzara resimlerinden çok tarihsel yapıları öne çıkaran resimlere yönelmesi do*ğaldı. Çünkü derinlik kavramını, bu tür resimlerde daha belirgin çizgi*lerle yansıtabiliyordu. Bu nedenle daha çok camileri belgeci bir görüşle tuvale aktardı. İstanbul Resim ve Heykel Müzesi'nde yer alan Beyazıt Eski İmaret Binası adlı tabloda, yapının bir bölümü, bütün*lüğü bozmayacak biçimde tablonun boyutları içine ustaca yerleştirilmiş*tir. Sanatçının geçici ışık ve gölge oyunlarına kapılmadan, doğrudan doğruya eşyanın ana renk ve biçimi*ni vermiş olduğu söylenebilir. Bu eğilim, 1930 yıllarından sonra Türk sanatında yenilikçi bir akım olarak ortaya çıkacak biçimci ve hacimci yaklaşımlarla uyum gösterir. Ahmet Ziya'nın öbür yapıtları arasında İstanbul Resim ve Heykel Müzesi'ndeki Sultanahmet Camii ve Mihrimah Camii adlı tabloları sayılabilir
Özellikle 1900 yıllarından sonra bazı grup sergilerine de katılmış olan Ahmet Ziya'nın eğitici yönü, uzun süre ressamlığını gölgelemiştir. 1901 yılında İstanbul'da yabancı elçilik ilgililerinin de katkısıyla kurulan "ilk Salon"daki sergilerde, onun da adı geçmektedir. Sanat tarihçisi Celal Esat Arseven'e göre Ahmet Ziya Bey "kendi ressamlığından ha*bersiz denecek kadar alçak gönüllü bir kişiydi". Belki de bu nedenle 1937'de İstanbul Resim ve Heykel Müzesi açılıncaya kadar, Ahmet Ziya Akbulut adında bir ressamın varlığından pek kimsenin haberi olmamıştır.
DERİNLİK KAVRAMI VE TARİHSEL YAPILARIN RESMİ
Resimde perspektif kurallarına uyulmasını isteyen Ahmet Ziya Akbulut'un, kendi kuşağının res*samları gibi natürmort ve manzara resimlerinden çok tarihsel yapıları öne çıkaran resimlere yönelmesi do*ğaldı. Çünkü derinlik kavramını, bu tür resimlerde daha belirgin çizgi*lerle yansıtabiliyordu. Bu nedenle daha çok camileri belgeci bir görüşle tuvale aktardı. İstanbul Resim ve Heykel Müzesi'nde yer alan Beyazıt Eski İmaret Binası adlı tabloda, yapının bir bölümü, bütün*lüğü bozmayacak biçimde tablonun boyutları içine ustaca yerleştirilmiş*tir. Sanatçının geçici ışık ve gölge oyunlarına kapılmadan, doğrudan doğruya eşyanın ana renk ve biçimi*ni vermiş olduğu söylenebilir. Bu eğilim, 1930 yıllarından sonra Türk sanatında yenilikçi bir akım olarak ortaya çıkacak biçimci ve hacimci yaklaşımlarla uyum gösterir. Ahmet Ziya'nın öbür yapıtları arasında İstanbul Resim ve Heykel Müzesi'ndeki Sultanahmet Camii ve Mihrimah Camii adlı tabloları sayılabilir
