Alman Disiplini ve Hitler'in İntikamı
1990 yılında Alice Miller Sizin İyiliğiniz İçin (For Your Own Good) adlı kitabında, çocuklara zarar veren, onları örseleyen saldırgan eğitimin kötü yönlerini ortaya koymuş, bir zamanlar tüm Avrupa’da, özellikle Almanya’da çok tutan, Amerika’yı da etkilemiş olan çocuk yetiştirme yöntemlerindeki temel ilkelerden örnekler vermiştir.
Bu ilkeler gözden geçirildiğinde 1930’lu yıllarda Hitler ve onun yarattığı Nasyonal Sosyalistlerin Almanya’da işbaşına gelişi kolayca anlaşılır.
• Yetişkinler çocukların efendisidir.
• Tanrının verdiği güçle yetişkinler iyiyi kötüyü birbirinden ayırır.
• Yetişkinlerin kızgınlığından, öfkesinden çocuklar sorumludur.
• Anne baba çocukların saldırılarına karşı kendilerini korumalıdırlar.
• Çocuklar küçük yaşta ve kısa sürede yetişkinlerin davranış kalıplarına uydurulmaiıdır.
• Çocuklar anne babanın saldırgan davranışlarına ve suçlarını anlayıp farkedecek bilince ulaşmamalıdır.
Hitler'in Kavgam adlı kitabını inceleyen ve alıntılar yapan Alice Miller, çocukluk çağında Hitler'in anne babası ve dört kardeşiyle birlikte iki odalı bodrum katında yaşadığım; babası tarafından köpek gibi ıslıkla çağırıldığını; babası ve üvey babası tarafın- dan sürekli olarak kamçıyla dövüldüğünü ve on bir yasında evden kaçtığını belirtiyor.
Hitler’in «Çocukken babamdan çok dayak yedim, zamanla dayağın verdiği acılara karşı duyarsız katmayı öğrendim. Bir kere otuz iki kamçı yedim hiç ses çıkarmadım,» diye çocukluk çağını gurur ve övgüyle anlattığını yazıyor Alice Miller.
Ancak Hitler’in gurur ve övgüyle söz ettiği çocukluk çağı daha sonra Alman ulusuna ve gençlere saldırganlık ve şiddet öğeleri içeren mesajlar vermesine yol açmıştır.
«Gençler, güçlü ve güzel olmalı. Gözleri yırtıcı hayvanlar gibi parlamalı saldırıya, şiddete karşı direnmesini bilmeli. Yabancılara karşı acımasız davranmayı öğrenmeli.»
Saldırgan mesajlarla kendine etkili, yetkili, baba rolünü vermiş, üstün Alman ırkının bütün dünyayı egemenliği altına alacağına inanmıştır.
Hitler özellikle gençlere ve Alman ulusuna verdiği saldırgan mesajlarla, Birinci Dünya Savaşı’ nda yenilmiş, güvenini yitirmiş insanların etkili, yetkili önderi durumuna gelmiş, çocukken yediği dayağın acısını bütün insanlardan çıkarmak için komşutacym saldırmaya başlamıştır.
İkinci Dünya Savaşı’nın başta Almanya olmak üzere dünyada yarattığı kötülük ve zarar, ruhbilim açısından hatalı, çirkin, kötü eğitim sistemi içinde bedensel ve ruhsal olarak örselenmiş çocuklann, gençlerin, insanlıktan öç alması olarak yorumlanabilir.
1990 yılında Peter Malkin ve Harry Stein’in Eichman Elimde (Eichman İn My Hands) adlı kitabında da gaz odalarının yapımını gerçekleştiren, binlerce Yahudinin ölüm fermanını imzalayan Nazi savaş suçlusu Adolf Eichman’ın yaşam öyküsünü incelemiş, aile içinde çocuklara, gençlere karşı yapılan bedensel, ruhsal saldırıların «canavar» insanlar yarattığı savını doğrulamıştır.
Kitabın anlatmak istedikleri bir cümlede toplanmaktadır: Baskı altında yetiştirilen, katı kalıplara uyması için zorlanan, bedensel ve ruhsal olarak örselenmiş çocuklar «vicdan» kavramını geliştiremezler.
Örselenmeyi kolaylaştıran nedenlerin başında, istenmeyen çocuk; annenin babanın ilgisizliği, hastalığı; özürlü çocuk; ekonomik yetersizlik ilk sıralarda yer almaktadır.
Özcan Köknel, Yaşamın Zaferi
1990 yılında Alice Miller Sizin İyiliğiniz İçin (For Your Own Good) adlı kitabında, çocuklara zarar veren, onları örseleyen saldırgan eğitimin kötü yönlerini ortaya koymuş, bir zamanlar tüm Avrupa’da, özellikle Almanya’da çok tutan, Amerika’yı da etkilemiş olan çocuk yetiştirme yöntemlerindeki temel ilkelerden örnekler vermiştir.
Bu ilkeler gözden geçirildiğinde 1930’lu yıllarda Hitler ve onun yarattığı Nasyonal Sosyalistlerin Almanya’da işbaşına gelişi kolayca anlaşılır.
• Yetişkinler çocukların efendisidir.
• Tanrının verdiği güçle yetişkinler iyiyi kötüyü birbirinden ayırır.
• Yetişkinlerin kızgınlığından, öfkesinden çocuklar sorumludur.
• Anne baba çocukların saldırılarına karşı kendilerini korumalıdırlar.
• Çocuklar küçük yaşta ve kısa sürede yetişkinlerin davranış kalıplarına uydurulmaiıdır.
• Çocuklar anne babanın saldırgan davranışlarına ve suçlarını anlayıp farkedecek bilince ulaşmamalıdır.
Hitler'in Kavgam adlı kitabını inceleyen ve alıntılar yapan Alice Miller, çocukluk çağında Hitler'in anne babası ve dört kardeşiyle birlikte iki odalı bodrum katında yaşadığım; babası tarafından köpek gibi ıslıkla çağırıldığını; babası ve üvey babası tarafın- dan sürekli olarak kamçıyla dövüldüğünü ve on bir yasında evden kaçtığını belirtiyor.
Hitler’in «Çocukken babamdan çok dayak yedim, zamanla dayağın verdiği acılara karşı duyarsız katmayı öğrendim. Bir kere otuz iki kamçı yedim hiç ses çıkarmadım,» diye çocukluk çağını gurur ve övgüyle anlattığını yazıyor Alice Miller.
Ancak Hitler’in gurur ve övgüyle söz ettiği çocukluk çağı daha sonra Alman ulusuna ve gençlere saldırganlık ve şiddet öğeleri içeren mesajlar vermesine yol açmıştır.
«Gençler, güçlü ve güzel olmalı. Gözleri yırtıcı hayvanlar gibi parlamalı saldırıya, şiddete karşı direnmesini bilmeli. Yabancılara karşı acımasız davranmayı öğrenmeli.»
Saldırgan mesajlarla kendine etkili, yetkili, baba rolünü vermiş, üstün Alman ırkının bütün dünyayı egemenliği altına alacağına inanmıştır.
Hitler özellikle gençlere ve Alman ulusuna verdiği saldırgan mesajlarla, Birinci Dünya Savaşı’ nda yenilmiş, güvenini yitirmiş insanların etkili, yetkili önderi durumuna gelmiş, çocukken yediği dayağın acısını bütün insanlardan çıkarmak için komşutacym saldırmaya başlamıştır.
İkinci Dünya Savaşı’nın başta Almanya olmak üzere dünyada yarattığı kötülük ve zarar, ruhbilim açısından hatalı, çirkin, kötü eğitim sistemi içinde bedensel ve ruhsal olarak örselenmiş çocuklann, gençlerin, insanlıktan öç alması olarak yorumlanabilir.
1990 yılında Peter Malkin ve Harry Stein’in Eichman Elimde (Eichman İn My Hands) adlı kitabında da gaz odalarının yapımını gerçekleştiren, binlerce Yahudinin ölüm fermanını imzalayan Nazi savaş suçlusu Adolf Eichman’ın yaşam öyküsünü incelemiş, aile içinde çocuklara, gençlere karşı yapılan bedensel, ruhsal saldırıların «canavar» insanlar yarattığı savını doğrulamıştır.
Kitabın anlatmak istedikleri bir cümlede toplanmaktadır: Baskı altında yetiştirilen, katı kalıplara uyması için zorlanan, bedensel ve ruhsal olarak örselenmiş çocuklar «vicdan» kavramını geliştiremezler.
Örselenmeyi kolaylaştıran nedenlerin başında, istenmeyen çocuk; annenin babanın ilgisizliği, hastalığı; özürlü çocuk; ekonomik yetersizlik ilk sıralarda yer almaktadır.
Özcan Köknel, Yaşamın Zaferi
