Almanca Avrupa Birliği'nde en fazla konuşulan dillerden biridir. Her dilin farklı bir okuma metodu olduğu gibi Almanca'nın da kendine özgü okunuş metodu ve gramer yapısı vardır.
Alman alfabesi 26 harften oluşmaktadır ve Latin alfabesinden oluştuğu için öğrenme açısından daha kolaydır. Alfabenin okunuşu A [a], B [be], C [tse], D [de], E [e], F [ef], G [ge], H[ha], i , J [yot], K [ka], L[el], M [em], N [en], O [o], P [pe], Q [ku], R [er], S [es], T [te], U , V [fau], W [ve], X [iks], Y [ipsilon], Z [tset] şeklindedir. Okurken kelimenin bütününü baz alınır ve parantez içindeki gibi okunmaz. Çünkü harflerin tek tek okunuş hali bu şekildedir. Kelimenin okunuşu başka harflerin yan yana gelmesiyle farklı bir şekilde okunmaktadır.
Ayrıca Almanca’da 'r' harfleri çok baskılı söylenmemekle birlikte yumuşak g (ğ) sesine benzer bir ses vermektedir. 'ä' Türkçe'deki 'e' gibi, geniş ve açık bir şekilde okunur. 'a, i, o, u' harflerinin hepsinin okunuşları Türkçe'deki gibidir. 'ai' sesi 'ay' gibi okunur. 'w' ise Türkçe'deki 'r' gibi okunur. Fakat kelime sonuna geldiği zaman '-er' hecesinde 'r' çok hafif, hatta bazen hiç okunmaz. 'aa, ee, oo' gibi iki aynı sesli harf yan yana geldiği zaman o hece uzun okunmalıdır. 'sechs [zeks]', 'machen [mähen]', 'ich [ih]', 'brücke [brüke]' gibi bazı sessiz harfler de yan yana geldiği zaman değişik sesler verirler.
Diğer önemli okunuş kuralları ise 'ch' sesi 'h' olarak, 'sch' sesi 'ş' olarak, 'ei' sesi 'ay' olarak, 'eu' sesi 'oy' olarak, 'ph' sesi 'f' olarak, 'ie' sesi 'i' olarak, 'tsch' sesi 'ç' olarak, 'st' sesi 'şt' olarak, 'au' sesi 'o' olarak, 'sp' sesi 'şp' olarak, 'tion' sesi 'tsiyon' olarak, 'z' sesi 'ts' olarak okunur.
Almanca yazılış, Türkçe anlamı ve okunuşu olarak aşağıdaki örnekleri verilebilir.
Guten tag = İyi günler = gutın tag
Kein problem = Sorun değil = kayn problem
Danke schön = Teşekkür ederim = dankı şö:n
wie hesist du? = Adın ne? = wi hayst du
Ich heisse Anıl = Benim Adım Anıl= ih hayse Anıl
Alman alfabesi 26 harften oluşmaktadır ve Latin alfabesinden oluştuğu için öğrenme açısından daha kolaydır. Alfabenin okunuşu A [a], B [be], C [tse], D [de], E [e], F [ef], G [ge], H[ha], i , J [yot], K [ka], L[el], M [em], N [en], O [o], P [pe], Q [ku], R [er], S [es], T [te], U , V [fau], W [ve], X [iks], Y [ipsilon], Z [tset] şeklindedir. Okurken kelimenin bütününü baz alınır ve parantez içindeki gibi okunmaz. Çünkü harflerin tek tek okunuş hali bu şekildedir. Kelimenin okunuşu başka harflerin yan yana gelmesiyle farklı bir şekilde okunmaktadır.
Ayrıca Almanca’da 'r' harfleri çok baskılı söylenmemekle birlikte yumuşak g (ğ) sesine benzer bir ses vermektedir. 'ä' Türkçe'deki 'e' gibi, geniş ve açık bir şekilde okunur. 'a, i, o, u' harflerinin hepsinin okunuşları Türkçe'deki gibidir. 'ai' sesi 'ay' gibi okunur. 'w' ise Türkçe'deki 'r' gibi okunur. Fakat kelime sonuna geldiği zaman '-er' hecesinde 'r' çok hafif, hatta bazen hiç okunmaz. 'aa, ee, oo' gibi iki aynı sesli harf yan yana geldiği zaman o hece uzun okunmalıdır. 'sechs [zeks]', 'machen [mähen]', 'ich [ih]', 'brücke [brüke]' gibi bazı sessiz harfler de yan yana geldiği zaman değişik sesler verirler.
Diğer önemli okunuş kuralları ise 'ch' sesi 'h' olarak, 'sch' sesi 'ş' olarak, 'ei' sesi 'ay' olarak, 'eu' sesi 'oy' olarak, 'ph' sesi 'f' olarak, 'ie' sesi 'i' olarak, 'tsch' sesi 'ç' olarak, 'st' sesi 'şt' olarak, 'au' sesi 'o' olarak, 'sp' sesi 'şp' olarak, 'tion' sesi 'tsiyon' olarak, 'z' sesi 'ts' olarak okunur.
Almanca yazılış, Türkçe anlamı ve okunuşu olarak aşağıdaki örnekleri verilebilir.
Guten tag = İyi günler = gutın tag
Kein problem = Sorun değil = kayn problem
Danke schön = Teşekkür ederim = dankı şö:n
wie hesist du? = Adın ne? = wi hayst du
Ich heisse Anıl = Benim Adım Anıl= ih hayse Anıl
Son düzenleme:
