ALPEREN'İN ARDINDAN / Akrostiş

Sadi Teltik

Özel Üye

Özel üye

• 30 Mrt 2009

• #1

ALPEREN’İN ARDINDAN
*Akrostiş

Milliyetçi alperen ülkücü bir liderdin
Uysal tabiatlıydın millet için hep verdin
Herkesçe sevilirdin ne de fazla sevenin
Sivas ili Şarkışla baba ocağın senin
İnceden inceye de incelesinler seni
Nasıl sevmeyeyim ki milletini seveni

Yağız bir delikanlı Anadolu çocuğu
Asaleti tanımaz bir baksana bir çoğu
Ziya saçtın ülkene diyar diyar dolaştın
Issız yalnız hücrende 'TEK VARLIK'a ulaştın
Cihan seni tanıdı örnek alacak herkes
Irkım var oldukça bil yükselecek 'TEK BİR' ses
Oğlun kızın Türkiye senle övünecektir
Gül markalı bayrağın yere inmeyecektir
Liyakat nişan sana bir devir açmaktasın
Uçmak için binmiştin ölmedin 'UÇMAK' tasın

28 MART 2009/SADİ TELTİK/NEVŞEHİR

 

yesim434

Hırçın Karadeniz Kızı Biricik Yeşim

AdminE

Bu Ayın Lideri

• 30 Mrt 2009

• #2

Eline yüregine saglik yine cok güzel bir baylasim Tesekkürler.

 

YoRuMSuZ

Biz işimize bakalım...

• 30 Mrt 2009

• #3

Kaleminize yüreğinize sağlık sayın hocam. Akrostiş yazdığınız Muhsin Yazıcıoğlu da inandığı gibi yaşayan gönlü geniş bir adamdı, Hrant Dik'in ölümünde (her ne kadar hayata bakışları farklı ve zıt kutuplarda olsa da) hakkında şiir yazabilecek kadar büyük biriyidi.

Özlemiştik hocam dizelerinizi. Teşekkürler.

 

jeriko

Özel Üye

Özel üye

• 4 Nsn 2009

• #4

Bütün şiirlerinizi severek okuyorum.Ama Muhsin Yazıcıoğlu için yazdığınız şiir bir harika.Çok güzel anlatmışsınız.Sizle aynı forumda olmak benim için onurdur.Saygılar Sayın Hocam.

 

Sadi Teltik

Özel Üye

Özel üye

• 10 Hzr 2012

• #5

ABDURRAHİM KARAKOÇ'UN ARDINDAN*

Mihriban'ın yetim kaldı dediler
Neden kalsın dostum, yazan yaşıyor
Bizi hüzünlere saldı dediler
İşte Abdurrahim, İşte Karakoç !

Şairler ölümsüz, Karakoç ölmez
Sevdasız kalplerin yüzü hiç gülmez
''Mihriban''kim dersin, onu da bilmez
İşte Abdurrahim, İşte Karakoç !

Kapattı kapıyı kötüden yana
En güzel örnektir ''Vur Emri'' sana
Kevser Irmağı'ndan iç kana kana
İşte Abdurrahim, İşte Karakoç !

Sanma ki üzüldüm, giden cismindir
Ebedî yaşayan, güzel ismindir
Anadolu kokan asîl resmindir
İşte Abdurrahim, İşte Karakoç !

Baş eğmedi zulme, dostu aradı
Çevresine baktı, şöyle taradı
Gönül kazanmaktı O'nun muradı
İşte Abdurrahim, İşte Karakoç !

Doğruyu savundu, dik durdu öyle..
Kolay kolay gelmez cihana böyle..
Eğmedi başını, gördün mü, söyle ?
İşte Abdurrahim, İşte Karakoç !

Seni örnek alsın, âtide gençlik
Bu çileli yoldan, önceden geçtik
Feleğin sunduğu o zehri içtik
İşte Abdurrahim, İşte Karakoç !

İnsanı işledi, insan aradı
Şimdi sor kendine, kime yaradı ?
''Bülbül'' dü, ''Gül'' eydi O'nun feryâdı
İşte Abdurrahim, İşte Karakoç !

Habîb'in hakkına, ismin hakkına...
Diye teslim etti, rûhu Hakk'ına
Sen de ne düşerse, alsan hakkına
İşte Abdurrahim, İşte Karakoç !

Yâr'ine bağlıydı sıkı sıkıya
Yanaştı limana, vardı kıyıya
Vuslâta ermişti, indi kuyuya
İşte Abdurrahim, İşte Karakoç !

7 HAZİRAN 2012
SADİ TELTİK/NEVŞEHİR

*Abdurrahim Karakoç'un vefâtı üzerine yazılmıştır.
* Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir