Aklımı kalbim beni sonunda pişman eder ama aklım beni hić yaniltmaz.
Akil dur der kalp yuru der. halbuki kalp durunca akilda duruz hayat da
kalbimi dinlediğimden..
dertten kurtulamıyorum sanırım..
ama mantığımında ağır bastığı durumlar oluyor..
Aklını dinleyen kendini düşünür, kalbini dinleyen başkalarını... İnsan olana her ikisi de gerekir.