ruhu'm
Aktif
Gün gelir anlamsızlaşır bazı şeyler, eskimiştir belki de
kalbinin bir köşesinde duran "O" zamanla küllerin
arasında kalakalmıştır. Hatırlandığında
alevlenecek sanırsın
yüreğinde ama zordur artık bi kalpteki
ateşin alevlenmesi..
Geceyi mesken tuttum
Gündüz senin olsun
Yalnızlık derdime dert katar gözlerim ağlar
Asil bu yaşlar tek çarem var
Hayata renk veren aşklar
Yollarım mecbur istikamete giden yıllar
Gün gelir zevk vermez artık yağmurun
yağması. Anılarda
kalır yağmurla birlikte dökülen gözyaşları, günlüklerde
kalır yağmurla birlikte yazılan yazılar veya
şarkılarda kalır özlemler, sevgiler..
Şarkılarda ölmek istersin delicesine..
Hepsi de boştu boşluğa koştu
sırtıma saplanan okları kalbime soktu ardına bakmadı
Görmedı ağladım
bağladı elleri kolları uzanayım ıstedım olmadı yılmadım
Arasam telefona bakmaz bil ki konuşmaz
ne yapsam unutsam derken duvarda yüzü var
Kaçamam ondan yapamam
hayran bu gönül uğruna can verir tüketirim bir ömür
Anlatamam ki..!!
Gün gelir kalbin acımaz artık eskisi gibi, kabuk
bağlamıştır diğer kabukların üstüne. Gözyaşların içine akar,
yapayalnız kalırsın bağırsanda kimse duymaz sesini,
hiçbir şey eskisi gibi değildir çünkü
asırlar geçmiş üzerinden,
başka bir dünya, başka insanlar.
Şimdilerde üşüyor
insan yağmurda gezerken belki de yalnızlıktandır.
Kördüğüm olmuşum çözemedi kimse
derdimi bilene 10 puan işte
ben neyim bulamadım sana takılayım ben
anlatır hüznümü özlü bu cümlem
belki bir gün gelecek özleyeceksin
ne yapıyor ne ediyorum ben
kendimi kaybettim gözyaşım aktı
yollara düsüp aşkımı aradım
yalnızım hala sensiz bu oda
tadı tuzu olmuyor bari sen ağlama
gururum engel hiçe say sen
gözyaşım aksın endişe etmem
tersine gidecek her şey bir gün düzelir derken
yalnızım yine kendimi tutamadım yorgunum
ağladı gözlerim bakma asil bu yaşlar!!
Gün gelir kan damlar dudaklardan, gözyaşları yağmurla
karışır bir gül fidanının altında toplanır gün gelir o
fidan büyür kızıl bir gül açar, gözyaşlarıyla beslenmiş,
kanın rengini almış kızıl bir gül..
Yaşları tutmadım ağlamak istedim
senden başka olmadı kimse
derdimi söylemek istemedim sana
sendin her zaman yanımdaydın oysa
anlamadığın bir tek şey var sen benim olmadın
hıç birzaman
nedendir hala gözyaşı bende durmadan akıyor
sensiz her gece hüzün bulutu kapladı içimi
bu benim değildi ikimizin seçimi
söylemem seni sevdiğimi
bir defa denedim elime ne geçti
günlerim gecelerden farksız benim
yalnızlığıma çare mi aradım
üzerime gelenler olabilirdi
kalbimi senin için boş bırakmıştım
hergün daha iyi anladım her insanın payına bir yalnızlık
düşermiş ama bazı yalnızlıklar bazen bir tek insana..
en büyük yalnızlıklarsa adresini kaybetmiş çocuklara..
şimdi koskoca bir boşluk var
yanımdaysa tek bir dostum
durmadan içerim geceler yoldaş
buzları eriten aşkım gardaş oldu ve gözlerim bunun
için doldu yaşları görünce bana neden sordu
ne bahane bulsam yutturamam ki
söylesem belli onu kaybederim
korkuyorum artık yaklaşamıyorum
uzak yollardan bir medet umdum
belki kaçar unuturum diyordum
unutmak kolay değil bunu biliyordum
son sözü söylemem cesaret edemem
belli ki başlamadan kaybedicem
bu oyunu yazanıma gözyaşı dökerek sitem edip
aşkımı dillere dökücem!!
Sil gözünün yalnızlıklarını
O an fısılda duvarlara adımı
Bin bıçak var sırtımda
biniyle de adaşsın
Her biri hayran sana
kalbinin bir köşesinde duran "O" zamanla küllerin
arasında kalakalmıştır. Hatırlandığında
alevlenecek sanırsın
yüreğinde ama zordur artık bi kalpteki
ateşin alevlenmesi..
Geceyi mesken tuttum
Gündüz senin olsun
Yalnızlık derdime dert katar gözlerim ağlar
Asil bu yaşlar tek çarem var
Hayata renk veren aşklar
Yollarım mecbur istikamete giden yıllar
Gün gelir zevk vermez artık yağmurun
yağması. Anılarda
kalır yağmurla birlikte dökülen gözyaşları, günlüklerde
kalır yağmurla birlikte yazılan yazılar veya
şarkılarda kalır özlemler, sevgiler..
Şarkılarda ölmek istersin delicesine..
Hepsi de boştu boşluğa koştu
sırtıma saplanan okları kalbime soktu ardına bakmadı
Görmedı ağladım
bağladı elleri kolları uzanayım ıstedım olmadı yılmadım
Arasam telefona bakmaz bil ki konuşmaz
ne yapsam unutsam derken duvarda yüzü var
Kaçamam ondan yapamam
hayran bu gönül uğruna can verir tüketirim bir ömür
Anlatamam ki..!!
Gün gelir kalbin acımaz artık eskisi gibi, kabuk
bağlamıştır diğer kabukların üstüne. Gözyaşların içine akar,
yapayalnız kalırsın bağırsanda kimse duymaz sesini,
hiçbir şey eskisi gibi değildir çünkü
asırlar geçmiş üzerinden,
başka bir dünya, başka insanlar.
Şimdilerde üşüyor
insan yağmurda gezerken belki de yalnızlıktandır.
Kördüğüm olmuşum çözemedi kimse
derdimi bilene 10 puan işte
ben neyim bulamadım sana takılayım ben
anlatır hüznümü özlü bu cümlem
belki bir gün gelecek özleyeceksin
ne yapıyor ne ediyorum ben
kendimi kaybettim gözyaşım aktı
yollara düsüp aşkımı aradım
yalnızım hala sensiz bu oda
tadı tuzu olmuyor bari sen ağlama
gururum engel hiçe say sen
gözyaşım aksın endişe etmem
tersine gidecek her şey bir gün düzelir derken
yalnızım yine kendimi tutamadım yorgunum
ağladı gözlerim bakma asil bu yaşlar!!
Gün gelir kan damlar dudaklardan, gözyaşları yağmurla
karışır bir gül fidanının altında toplanır gün gelir o
fidan büyür kızıl bir gül açar, gözyaşlarıyla beslenmiş,
kanın rengini almış kızıl bir gül..
Yaşları tutmadım ağlamak istedim
senden başka olmadı kimse
derdimi söylemek istemedim sana
sendin her zaman yanımdaydın oysa
anlamadığın bir tek şey var sen benim olmadın
hıç birzaman
nedendir hala gözyaşı bende durmadan akıyor
sensiz her gece hüzün bulutu kapladı içimi
bu benim değildi ikimizin seçimi
söylemem seni sevdiğimi
bir defa denedim elime ne geçti
günlerim gecelerden farksız benim
yalnızlığıma çare mi aradım
üzerime gelenler olabilirdi
kalbimi senin için boş bırakmıştım
hergün daha iyi anladım her insanın payına bir yalnızlık
düşermiş ama bazı yalnızlıklar bazen bir tek insana..
en büyük yalnızlıklarsa adresini kaybetmiş çocuklara..
şimdi koskoca bir boşluk var
yanımdaysa tek bir dostum
durmadan içerim geceler yoldaş
buzları eriten aşkım gardaş oldu ve gözlerim bunun
için doldu yaşları görünce bana neden sordu
ne bahane bulsam yutturamam ki
söylesem belli onu kaybederim
korkuyorum artık yaklaşamıyorum
uzak yollardan bir medet umdum
belki kaçar unuturum diyordum
unutmak kolay değil bunu biliyordum
son sözü söylemem cesaret edemem
belli ki başlamadan kaybedicem
bu oyunu yazanıma gözyaşı dökerek sitem edip
aşkımı dillere dökücem!!
Sil gözünün yalnızlıklarını
O an fısılda duvarlara adımı
Bin bıçak var sırtımda
biniyle de adaşsın
Her biri hayran sana
