Yapılan bir araştırma aşırı korumacı ya da ihmalkâr ebeveynlerin çocuklarının, psikiyatrik hastalıklara karşı daha dayanıksız olduğu yönünde bulgular ortaya koydu.
Araştırmaya göre bu tür sağlıksız ebeveyn çocuk ilişkileri, çocuğun beyninin akıl hastalıklarıyla ilintili bir bölgesindeki gelişimi yavaşlatıyor. Japonyadaki Gunma Üniversitesinden Kosuke Naritanın yürüttüğü çalışmada beyin taramaları yapılan 20li yaşlarda 50 kişi, hayatlarının ilk 16 yılında ebeveynleriyle olan ilişkilerini sorgulayan bir anketi yanıtladı.
Ana Babaya Bağlanma Ölçeği adlı bir anket
Uygulanan anket, çocuk ebeveyn ilişkisini ölçen bir araç olarak uluslararası kabul görmüş Ana Babaya Bağlanma Ölçeği adlı bir anketti.Ankette katılımcılardan ebeveynleriyle ilgili Büyümemi istemezdi., Yaptığım her şeyi kontrol etmeye çalışırdı. Gibi ifadeleri notlandırmaları isteniyor. Araştırma ekibi aşırı korumacı ebeveynleri olan kişilerin beyinlerinin prefrontal korteksinin belirli bir bölgesinde, ebeveynleriyle sağlıklı ilişkileri olanlara göre daha az gri madde bulunduğunu gözlemledi.
Babadan yana ihmalkâr tutum da daha az gri madde miktarı görüldü
Anneden değil ama babadan yana ihmalkâr tutumun da aynı bölgede daha az gri madde miktarıyla bağıntı gösterdiği görüldü. Prefrontal korteksin söz konusu bölgesi çocukluk döneminde gelişiyor ve şizofrenide ve diğer akıl hastalıklarında bu bölgede yaygın olarak anormallikler görülüyor. Narita ve ekibi, bir stres hormonu olan kortizolün, ebeveynlerin ihmalinden ya da aşırı ilgisinden kaynaklı aşırı salımının ve yanlış ebeveyn tutumlarından kaynaklı düşük dopamin salımının gri madde gelişimini yavaşlattığını düşünüyor.
Etkilerin her zaman kalıcı olmayabildiğini, bazı bireylerin kendini çok çabuk toparlayabildiği vurgulanıyor.
Sidneydeki Westmead Hastanesinin Klinik Hastalıklar Bölümünün başkanı Anthony Harris, araştırma sonuçlarının, ebeveyn tutumlarının çocuklarda uzun vadeli etkiler yaratabildiğini kamuoyuna duyurmak açısından önemli olduğunu, ancak çalışmada gözlenen türdeki etkilerin her zaman kalıcı olmayabildiğini, bazı bireylerin kendini çok çabuk toparlayabildiğini vurguluyor.Avustralyadaki Melbourne Nöropsikiyatri Merkezinden Stephen Wood ise beyin anormalliklerinin ille de ebeveyn tutumlarına bağlanamayacağını, araştırmadaki deneklerin bu anormalliklere doğuştan sahip olup bunun sonucu olarak ebeveynleriyle iletişimde sorun yaşamış da olabileceğini belirtiyor.
Araştırmaya göre bu tür sağlıksız ebeveyn çocuk ilişkileri, çocuğun beyninin akıl hastalıklarıyla ilintili bir bölgesindeki gelişimi yavaşlatıyor. Japonyadaki Gunma Üniversitesinden Kosuke Naritanın yürüttüğü çalışmada beyin taramaları yapılan 20li yaşlarda 50 kişi, hayatlarının ilk 16 yılında ebeveynleriyle olan ilişkilerini sorgulayan bir anketi yanıtladı.
Ana Babaya Bağlanma Ölçeği adlı bir anket
Uygulanan anket, çocuk ebeveyn ilişkisini ölçen bir araç olarak uluslararası kabul görmüş Ana Babaya Bağlanma Ölçeği adlı bir anketti.Ankette katılımcılardan ebeveynleriyle ilgili Büyümemi istemezdi., Yaptığım her şeyi kontrol etmeye çalışırdı. Gibi ifadeleri notlandırmaları isteniyor. Araştırma ekibi aşırı korumacı ebeveynleri olan kişilerin beyinlerinin prefrontal korteksinin belirli bir bölgesinde, ebeveynleriyle sağlıklı ilişkileri olanlara göre daha az gri madde bulunduğunu gözlemledi.
Babadan yana ihmalkâr tutum da daha az gri madde miktarı görüldü
Anneden değil ama babadan yana ihmalkâr tutumun da aynı bölgede daha az gri madde miktarıyla bağıntı gösterdiği görüldü. Prefrontal korteksin söz konusu bölgesi çocukluk döneminde gelişiyor ve şizofrenide ve diğer akıl hastalıklarında bu bölgede yaygın olarak anormallikler görülüyor. Narita ve ekibi, bir stres hormonu olan kortizolün, ebeveynlerin ihmalinden ya da aşırı ilgisinden kaynaklı aşırı salımının ve yanlış ebeveyn tutumlarından kaynaklı düşük dopamin salımının gri madde gelişimini yavaşlattığını düşünüyor.
Etkilerin her zaman kalıcı olmayabildiğini, bazı bireylerin kendini çok çabuk toparlayabildiği vurgulanıyor.
Sidneydeki Westmead Hastanesinin Klinik Hastalıklar Bölümünün başkanı Anthony Harris, araştırma sonuçlarının, ebeveyn tutumlarının çocuklarda uzun vadeli etkiler yaratabildiğini kamuoyuna duyurmak açısından önemli olduğunu, ancak çalışmada gözlenen türdeki etkilerin her zaman kalıcı olmayabildiğini, bazı bireylerin kendini çok çabuk toparlayabildiğini vurguluyor.Avustralyadaki Melbourne Nöropsikiyatri Merkezinden Stephen Wood ise beyin anormalliklerinin ille de ebeveyn tutumlarına bağlanamayacağını, araştırmadaki deneklerin bu anormalliklere doğuştan sahip olup bunun sonucu olarak ebeveynleriyle iletişimde sorun yaşamış da olabileceğini belirtiyor.
