imposibel
Usta
1- Ocak: “Ocak” (ateş yakılan yer, ev yuva) sözcüğüyle doğrudan bağlantısı olsa gerek; yani “ocakların yakıldığı, veya günlerin dışarıda çalışarak-avlanarak değil ocaklarda (evlerde) geçirildiği soğuk ay”…
2- Şubat: Süryanice’de, yeni takvimin ikinci ayına verilen isim (şabat/şobat)… Türkçe’de anlamını korumuş.
3- Mart: Latince’de “Mars” (savaş tanrısı) isminden… ( Özellikle batı toplumları, çoktanrılı din döneminde ay ve günlere tanrıların veya kimi imparatorların vb. ismini vermişlerdir. Tektanrılı din döneminde birçok dilde bu isimler büyük çoğunlukla değiştirilmiş ama kimi dillerde bir bölümü yine kalmıştır ) Birçok dilde bu ayın adı benzer isimler alır: Maerz (Almanca), mars (Fransızca), maris (Arapça),marzo (İspanyolca),marzo (İtalyanca),march (İngilzce), vb…
4- Nisan: Süryanice’den (nisanna) ay ismi… Aslında bu isim Süryani, Sümer, Akad ve İbrani dillerinde ortak (”nisannus, nasanus, nasanna, nusanus, nusanna” gibi şekilleri var)…
5- Mayıs: Latince’de ay adı (maius)… en büyük anlamındaki “maior“dan geliyor. Büyük olasılıkla bir tanrının (en büyük tanrı?..) adıydı. Bu ay da birçok dilde benzer isimlerle anılıyor: Mai (Almanca),mai (Fransızca),mayo (İspanyolca),maggio (İtalyanca),may (İngilizce), vb…
6- Haziran: Süryanice’de “hazıran” sözcüğü “sıcak” anl¤¤¤¤¤ geliyor. Aynı dilde, bu aya, - “sıcakların başladığı ay” anlamıyla olsa gerek - “hazaran/hazuran” ismi verilmiş.
7- Temmuz: Sümer ve İbrani dillerinde “bey, efendi” anlamındaki “dummuzi” (Sümerce) ve “tammuz” (İbranice) sözcüklerinden geliyor, ancak ismi alış nedeni açık değil.
8- Ağustos: Latince “Augustus“tan (Roma imparatoru’nun adı)… Bir söylentiye göre, Augustus‘un dogdugu aya bu isim verilmis. Augustus‘un adı da “augus: kutsal” sözcüğünden geliyor.
9- Eylül: Süryanice’de “aylul” (üzüm), yani “üzüm ayı“… Mezopotamya dillerinde hep ortak isim olarak bu kullanılır (Şubat, nisan ve haziran‘da olduğu gibi).
10- Ekim: Türkçe “ekme” eyleminden… Tarlaların sürülüp ekildiği ay…
11- Kasım: Bana göre bu isim “titreme, titreşme” anlamlarını taşıyan (Eski Türkçe) “kas, kasma, kasnama” sözcükleriyle ilgilidir. Yani “rüzgarların başlayıp ağaçları, yaprakları titrettiği ay” anlamında…. Yine Türkçe olan “kasırga“‘da da bu anlamın çok güçlü olarak bulunması bu fikri oldukça destekler görünüyor. Yine de tartışmaya açık…
12- Aralık: Türkçe’deki “aralık” sözünden geliyor olsa gerek ancak taşıdığı anlam tam açık değil. 10 aylık takvimden 12 aylık takvime geçişte araya konan bir ay olarak mı bu ismi almış acaba? Tartışılır.
Alıntı.
2- Şubat: Süryanice’de, yeni takvimin ikinci ayına verilen isim (şabat/şobat)… Türkçe’de anlamını korumuş.
3- Mart: Latince’de “Mars” (savaş tanrısı) isminden… ( Özellikle batı toplumları, çoktanrılı din döneminde ay ve günlere tanrıların veya kimi imparatorların vb. ismini vermişlerdir. Tektanrılı din döneminde birçok dilde bu isimler büyük çoğunlukla değiştirilmiş ama kimi dillerde bir bölümü yine kalmıştır ) Birçok dilde bu ayın adı benzer isimler alır: Maerz (Almanca), mars (Fransızca), maris (Arapça),marzo (İspanyolca),marzo (İtalyanca),march (İngilzce), vb…
4- Nisan: Süryanice’den (nisanna) ay ismi… Aslında bu isim Süryani, Sümer, Akad ve İbrani dillerinde ortak (”nisannus, nasanus, nasanna, nusanus, nusanna” gibi şekilleri var)…
5- Mayıs: Latince’de ay adı (maius)… en büyük anlamındaki “maior“dan geliyor. Büyük olasılıkla bir tanrının (en büyük tanrı?..) adıydı. Bu ay da birçok dilde benzer isimlerle anılıyor: Mai (Almanca),mai (Fransızca),mayo (İspanyolca),maggio (İtalyanca),may (İngilizce), vb…
6- Haziran: Süryanice’de “hazıran” sözcüğü “sıcak” anl¤¤¤¤¤ geliyor. Aynı dilde, bu aya, - “sıcakların başladığı ay” anlamıyla olsa gerek - “hazaran/hazuran” ismi verilmiş.
7- Temmuz: Sümer ve İbrani dillerinde “bey, efendi” anlamındaki “dummuzi” (Sümerce) ve “tammuz” (İbranice) sözcüklerinden geliyor, ancak ismi alış nedeni açık değil.
8- Ağustos: Latince “Augustus“tan (Roma imparatoru’nun adı)… Bir söylentiye göre, Augustus‘un dogdugu aya bu isim verilmis. Augustus‘un adı da “augus: kutsal” sözcüğünden geliyor.
9- Eylül: Süryanice’de “aylul” (üzüm), yani “üzüm ayı“… Mezopotamya dillerinde hep ortak isim olarak bu kullanılır (Şubat, nisan ve haziran‘da olduğu gibi).
10- Ekim: Türkçe “ekme” eyleminden… Tarlaların sürülüp ekildiği ay…
11- Kasım: Bana göre bu isim “titreme, titreşme” anlamlarını taşıyan (Eski Türkçe) “kas, kasma, kasnama” sözcükleriyle ilgilidir. Yani “rüzgarların başlayıp ağaçları, yaprakları titrettiği ay” anlamında…. Yine Türkçe olan “kasırga“‘da da bu anlamın çok güçlü olarak bulunması bu fikri oldukça destekler görünüyor. Yine de tartışmaya açık…
12- Aralık: Türkçe’deki “aralık” sözünden geliyor olsa gerek ancak taşıdığı anlam tam açık değil. 10 aylık takvimden 12 aylık takvime geçişte araya konan bir ay olarak mı bu ismi almış acaba? Tartışılır.
Alıntı.
kimse olmadığından mütevellit 
