Aylar önce bir gün seninle konusurken konusma sirasinda ebedi DOSTLUGUN ucunda ölüm varsa o en hararetli aninda öleceksen var demistin. Sanki benim tepkimi ögrenmek icindi. Kim bilir.. Sen bana acikca sormamistin ama ben sormani beklemeden kisa bir sessizlikten sonra gözlerine bakarak, ben senin yaninda oldugum her saniye her an ölüme varim demistim, hatirliyor musun?.. Seni bilmem ama ben bu cümleyle DOSTLUGU sende buldugumu haykiriyordum, yüregimin atislarina karisan sessiz bir ciglikla. Neden bilmem ama bu ebedi DOSTLUGU gözlerimle bakislarimla davranislarimla sevgimle anlatmaya calisiyorken kelimelere dökemedim bir türlü..
Büyünün bozulmasindan korktum belki de. Ya sen?.. ya sen... Ebedi DOSTU buldun mu? Bende yada benden öncekilerde? Yanlis anlama sakin sorgulayip yargilamiyorum seni. Bir hesaplasmada degil bu, bu sorunun cevabini verip vermemekte özgürsün. Karar senin. Paylasmak istersen ben buradayim.. Simdi; aramiza giren caresiz ayriliktan beri her düsüncemde bu cümlenin yer aldigini beynime kazindigini bilmeni isterim. Neden mi? Ebedi DOST ucunda ölüm varsa vardir. Ama ben bu ebedi DOSTLUGU sende bulamadim dersen baska bir insana incinip kirilacaktir bir GÜL gibi. Arkasina bakmadan cekip gidecektir belki de, hakli olarak. Kim bilir.. Ama bu sözü oldugu gibi bana söylersen sen beni terketmedikce bil ki ben seni birakmam. Cünkü; DOSTLUK ne gurur dinler nede kusur. Bir heycani olarak iyi bilirsin bu duyguyu yüreginin kapilarini sonuna kadar acabiliyorsan ebedi DOSTLUK hissedebiliyorsan iste o zaman varsin demektir. Su anda her ne kadar savassam da yoklugunla, kalbimin kapilarini sana sadece sana sonuna kadar actim usulca korkusuzca.. Kendimi sana verdim yalansizca..
DOSTLUGUN büyülü atmosferinde sana olan sevgimi düslerle biraktim kollarina.. Kimseler ama kimseler sevemez seni benim sevdigim kadar. Ne kadar mi seviyorum seni? Duymak bilmek ister misin; tüm okyanuslarin büyüklügü, dünyalar kadar desem. Evet yanlis duymadin bu ne ki? En yüksek daglar bile tepe kalir sevgimin yaninda. Gökyüzündeki en parlak yildizin sana olan sevgimin simgesi oldugunu düsündün mü hiç? Sen öyle bir seysin ki DOSTUMSUN, firtinamsin özlemim, caresizligim, yildizimsin. En önemlisi sensin. Bir ressamim düsüncelerini tuvale gölgelemesi, bir müzisyenin yüreginden aldigi gücle hissettiklerini notalara melodilere dökebilmesi gibi bir sey seni kalbimde tasimak. Seni sevmek, seni ölesiye sevmek... Bir gün geleceksin degil mi? Düslerimde büyüttügüm essiz DOSTLUGUMUN sahibi... Bir gün geleceksin degil mi?...
Büyünün bozulmasindan korktum belki de. Ya sen?.. ya sen... Ebedi DOSTU buldun mu? Bende yada benden öncekilerde? Yanlis anlama sakin sorgulayip yargilamiyorum seni. Bir hesaplasmada degil bu, bu sorunun cevabini verip vermemekte özgürsün. Karar senin. Paylasmak istersen ben buradayim.. Simdi; aramiza giren caresiz ayriliktan beri her düsüncemde bu cümlenin yer aldigini beynime kazindigini bilmeni isterim. Neden mi? Ebedi DOST ucunda ölüm varsa vardir. Ama ben bu ebedi DOSTLUGU sende bulamadim dersen baska bir insana incinip kirilacaktir bir GÜL gibi. Arkasina bakmadan cekip gidecektir belki de, hakli olarak. Kim bilir.. Ama bu sözü oldugu gibi bana söylersen sen beni terketmedikce bil ki ben seni birakmam. Cünkü; DOSTLUK ne gurur dinler nede kusur. Bir heycani olarak iyi bilirsin bu duyguyu yüreginin kapilarini sonuna kadar acabiliyorsan ebedi DOSTLUK hissedebiliyorsan iste o zaman varsin demektir. Su anda her ne kadar savassam da yoklugunla, kalbimin kapilarini sana sadece sana sonuna kadar actim usulca korkusuzca.. Kendimi sana verdim yalansizca..
DOSTLUGUN büyülü atmosferinde sana olan sevgimi düslerle biraktim kollarina.. Kimseler ama kimseler sevemez seni benim sevdigim kadar. Ne kadar mi seviyorum seni? Duymak bilmek ister misin; tüm okyanuslarin büyüklügü, dünyalar kadar desem. Evet yanlis duymadin bu ne ki? En yüksek daglar bile tepe kalir sevgimin yaninda. Gökyüzündeki en parlak yildizin sana olan sevgimin simgesi oldugunu düsündün mü hiç? Sen öyle bir seysin ki DOSTUMSUN, firtinamsin özlemim, caresizligim, yildizimsin. En önemlisi sensin. Bir ressamim düsüncelerini tuvale gölgelemesi, bir müzisyenin yüreginden aldigi gücle hissettiklerini notalara melodilere dökebilmesi gibi bir sey seni kalbimde tasimak. Seni sevmek, seni ölesiye sevmek... Bir gün geleceksin degil mi? Düslerimde büyüttügüm essiz DOSTLUGUMUN sahibi... Bir gün geleceksin degil mi?...
