Çocukluğumda, Beyazıt'taki genel kitaplıktan aldığım bir kitapta okuduğum bir hikâye beni çok etkilemiştir. Ya Çehov'un ya Gogol'ün hikâyesiydi. 47 yıl önce (1929) okuduğum o hikâyenin aklımda kalan özeti şudur:
Yirminci yılın son gecesi arkadaşını öldürecek, sanki o intihar etmiş olacak. Böylece bahsi kazanıp parayı alacak. Bu niyetle sabahleyin gün doğmadan önce arkadaşının kapalı olduğu yere giriyor. Ama içeride arkadaşı yok!.. Pencere de açık! Demek kaçmış. Parayı alacak öyleyse..
Masanın üstünde arkadaşının kendisine yazdığı mektubu buluyor:
"Tek başıma yirmi yılı tamamlamama bir saat kala buradan kaçarak seni bana para ödemekten kurtarıyorum. Çünkü yirmi yıldan beri okuduğum kitaplarla öyle zenginleştim ki, bana vereceğin büyük paranın bile gözümde hiçbir değeri kalmadı. Beni bu sonsuz zenginliğe kavuşturduğun için sana teşekkür ederim.." .
(AZİZ NESİN, "Yokuşun Başı / Böyle Gelmiş Böyle Gitmez-II / Özyaşam Öyküsü" , Nesin Yayınevi, 2015)
Yirminci yılın son gecesi arkadaşını öldürecek, sanki o intihar etmiş olacak. Böylece bahsi kazanıp parayı alacak. Bu niyetle sabahleyin gün doğmadan önce arkadaşının kapalı olduğu yere giriyor. Ama içeride arkadaşı yok!.. Pencere de açık! Demek kaçmış. Parayı alacak öyleyse..
Masanın üstünde arkadaşının kendisine yazdığı mektubu buluyor:
"Tek başıma yirmi yılı tamamlamama bir saat kala buradan kaçarak seni bana para ödemekten kurtarıyorum. Çünkü yirmi yıldan beri okuduğum kitaplarla öyle zenginleştim ki, bana vereceğin büyük paranın bile gözümde hiçbir değeri kalmadı. Beni bu sonsuz zenginliğe kavuşturduğun için sana teşekkür ederim.." .
(AZİZ NESİN, "Yokuşun Başı / Böyle Gelmiş Böyle Gitmez-II / Özyaşam Öyküsü" , Nesin Yayınevi, 2015)
)) Bas bas paralari 
