Yeni gündem başkanlık sistemi bizde bu konuda bir değerlendirme yapmaya çalıştık.
Başkanlık sisteminde seçimler, ya hep ya da hiç biçiminde oynanan bir oyunu andırır. Başkanlık sisteminin zayıf yanlarının başında başkanların başarısız da olsa, süreleri doluncaya kadar görevde kalmaları gelmektedir. Başkanın önerdiği yasalara sürekli muhalif olan bir meclis, yasama sürecini kesintiye uğratır ve işleyişi engeller.
Amerikan Anayasası; yasama, yürütme ve yargı iktidarlarını ayrı ayrı ellere verirken; yürütme iktidarının çok kişiye oranla tek kişi tarafından daha iyi idare edileceğini savunarak yürütme gücünü tek elde toplamıştır. Bu noktada güçlü bir yönetim yaratma kaygısı, gücü paylaştırarak dağıtma eğiliminin önüne geçmiş, aynı zamanda sistemin temel mantığını da sarsmıştır.
Bu sistemde oyların çoğunluğunu kazanan kimse, yürütme organını belirli bir süre ele geçirir ve önemli, yüksek siyasal kararları tek başına alabilir. Böyle bir durum ise, muhalefetin kendisini güçsüzlük duygusuna kaptırmasına ve dolayısıyla rejime karşı güven beslememesine neden olmaktadır. Bu açıdan, başkanlık sisteminde iktidar-muhalefet ilişkilerin çok gerginleşeceği şüphesizdir. Yürütme ile yasamanın, ayrı ayrı siyasi partilerin eline geçmesi durumunda ise, yine siyasal uzlaşma (consensus) geleneği güçsüz, tersine siyasal uzlaşmazlık (disconsensus) eğilimi güçlü toplum yapımızda, siyasal mücadelelerin çok sert geçeceğinden ve rejim açısından tehlike doğuracağından endişe edilebilir.
Başkanlık sisteminin önemli sakıncalarından biri de bu sistemin uzlaştırıcı, gerilimleri azaltıcı ya da yatıştırıcı bir gücünün bulunmamasıdır.
Avrupa’daki parlamenter sistemlerde bu uzlaştırıcı güç ya kral ya da cumhurbaşkanıdır. Parlamenter sistemde cumhurbaşkanı, başbakanın istemi üzerine parlamentoyu fesih yetkisine sahiptir. Parti disiplininin olduğu ülkelerde başkanlık sistemi çalışmaz ABD partileri arasında ideolojik ayrılık yoktur.
ABD tipi Başkanlık rejiminin uygulanması genellikle askeri darbelere yol açmıştır. Bu nedenle, Başkanlık sisteminin ABD dışında sürekli bir uygulaması yoktur.
Bu sistem, tamamen ABD gibi pek çok dengelerin bir arada bulunduğu federal yapılı bir devlette, üstelik ekonomik açıdan hayli güçlü liberal bir ülkede uygulanma zemini bulabilmektedir.
Türkiye’de siyasi kültür demokratik sistem tam anlamıyla oturmamıştır.
Önemli bir faktörde batıdaki vatandaşlık algısı ve devlete bayrağa bağlılık bilinci ile ülkemizdeki çok farklıdır.
Kendisini Türk görmeyen Türk bayrağından rahatsız olan özerklik isteyen bir kesim var iken başkanlık sisteminin yürümesi söz konu değildir.
Önemli bir konuda Türk Milliyetçiliğinin başbuğu ALPARSLAN TÜRKEŞ'in Başkanlık Sistemi Fikridir.
Bu konuda bir düzeltme yapmalıyız TÜRKEŞ Turancı fikirlere sahip olup Türk yurtlarının birleşerek tek bir lider tarafından başbuğ, han, kağan tarafından yönetilmesini savunurdu. 600 milyonluk Türk dünyasını Anadolu ve Asya’yı yönetmek için başkanlık sistemine ihtiyaç vardır. Bu Türk devlet yapısındaki kağanlık anlayışının günümüz modern yönetimine dönüşmüş halidir.
Türkçe düşünüp ,Türkçe konuşulup ,Türkçe yazılan bir coğrafya da herkesin aynı değerlere sahip olduğu kendini bir millet olarak gördüğü bir yapı içindir.
Şayet Kırgızistan, Kazakistan, Azerbaycan, Kıbrıs, Musul, Kerkük, Güney Azerbaycan vb.Dünya Türklüğünü bir bayrak, bir çatı altında toplayacaksanız. Demir dağları eritip Ergenekon’dan çıkacaksanız enerjide sanayide tarımda işbirliği yapıp TURAN Ortak pazarını kuracaksanız o zaman neden olmasın başkanlık sistemi?
Son söz Vatan ne Türkiye'dir Türklere, ne Türkistan, Vatan büyük ve müebbet bir ülkedir; TURAN...
Selam saygı dua ile
Başkanlık sisteminde seçimler, ya hep ya da hiç biçiminde oynanan bir oyunu andırır. Başkanlık sisteminin zayıf yanlarının başında başkanların başarısız da olsa, süreleri doluncaya kadar görevde kalmaları gelmektedir. Başkanın önerdiği yasalara sürekli muhalif olan bir meclis, yasama sürecini kesintiye uğratır ve işleyişi engeller.
Amerikan Anayasası; yasama, yürütme ve yargı iktidarlarını ayrı ayrı ellere verirken; yürütme iktidarının çok kişiye oranla tek kişi tarafından daha iyi idare edileceğini savunarak yürütme gücünü tek elde toplamıştır. Bu noktada güçlü bir yönetim yaratma kaygısı, gücü paylaştırarak dağıtma eğiliminin önüne geçmiş, aynı zamanda sistemin temel mantığını da sarsmıştır.
Bu sistemde oyların çoğunluğunu kazanan kimse, yürütme organını belirli bir süre ele geçirir ve önemli, yüksek siyasal kararları tek başına alabilir. Böyle bir durum ise, muhalefetin kendisini güçsüzlük duygusuna kaptırmasına ve dolayısıyla rejime karşı güven beslememesine neden olmaktadır. Bu açıdan, başkanlık sisteminde iktidar-muhalefet ilişkilerin çok gerginleşeceği şüphesizdir. Yürütme ile yasamanın, ayrı ayrı siyasi partilerin eline geçmesi durumunda ise, yine siyasal uzlaşma (consensus) geleneği güçsüz, tersine siyasal uzlaşmazlık (disconsensus) eğilimi güçlü toplum yapımızda, siyasal mücadelelerin çok sert geçeceğinden ve rejim açısından tehlike doğuracağından endişe edilebilir.
Başkanlık sisteminin önemli sakıncalarından biri de bu sistemin uzlaştırıcı, gerilimleri azaltıcı ya da yatıştırıcı bir gücünün bulunmamasıdır.
Avrupa’daki parlamenter sistemlerde bu uzlaştırıcı güç ya kral ya da cumhurbaşkanıdır. Parlamenter sistemde cumhurbaşkanı, başbakanın istemi üzerine parlamentoyu fesih yetkisine sahiptir. Parti disiplininin olduğu ülkelerde başkanlık sistemi çalışmaz ABD partileri arasında ideolojik ayrılık yoktur.
ABD tipi Başkanlık rejiminin uygulanması genellikle askeri darbelere yol açmıştır. Bu nedenle, Başkanlık sisteminin ABD dışında sürekli bir uygulaması yoktur.
Bu sistem, tamamen ABD gibi pek çok dengelerin bir arada bulunduğu federal yapılı bir devlette, üstelik ekonomik açıdan hayli güçlü liberal bir ülkede uygulanma zemini bulabilmektedir.
Türkiye’de siyasi kültür demokratik sistem tam anlamıyla oturmamıştır.
Önemli bir faktörde batıdaki vatandaşlık algısı ve devlete bayrağa bağlılık bilinci ile ülkemizdeki çok farklıdır.
Kendisini Türk görmeyen Türk bayrağından rahatsız olan özerklik isteyen bir kesim var iken başkanlık sisteminin yürümesi söz konu değildir.
Önemli bir konuda Türk Milliyetçiliğinin başbuğu ALPARSLAN TÜRKEŞ'in Başkanlık Sistemi Fikridir.
Bu konuda bir düzeltme yapmalıyız TÜRKEŞ Turancı fikirlere sahip olup Türk yurtlarının birleşerek tek bir lider tarafından başbuğ, han, kağan tarafından yönetilmesini savunurdu. 600 milyonluk Türk dünyasını Anadolu ve Asya’yı yönetmek için başkanlık sistemine ihtiyaç vardır. Bu Türk devlet yapısındaki kağanlık anlayışının günümüz modern yönetimine dönüşmüş halidir.
Türkçe düşünüp ,Türkçe konuşulup ,Türkçe yazılan bir coğrafya da herkesin aynı değerlere sahip olduğu kendini bir millet olarak gördüğü bir yapı içindir.
Şayet Kırgızistan, Kazakistan, Azerbaycan, Kıbrıs, Musul, Kerkük, Güney Azerbaycan vb.Dünya Türklüğünü bir bayrak, bir çatı altında toplayacaksanız. Demir dağları eritip Ergenekon’dan çıkacaksanız enerjide sanayide tarımda işbirliği yapıp TURAN Ortak pazarını kuracaksanız o zaman neden olmasın başkanlık sistemi?
Son söz Vatan ne Türkiye'dir Türklere, ne Türkistan, Vatan büyük ve müebbet bir ülkedir; TURAN...
Selam saygı dua ile
