Beş Hececiler

Şiire I. Dünya Savaşı ve Millî Mücadele yıllarında başlayan, mütareke yıllarında şöhret kazanan hececiler, Anadolu'yu ve vasat insan tipini şiire soktular. Memleket sevgisi, yurt güzellikleri, kahramanlık ve yiğitlik, işledikleri başlıca konulardır. Hecenin bu beş şairi millî edebiyat akımından etkilenmiş ve aruzu bırakarak şiirlerinde heceyi kullanmaya başlamışlardır. Bunda da oldukça başarılı olmuşlardır.

• Hecenin beş şairi adıyla da anılan bu sanatçılar milli edebiyat akımından etkilenmiş ve şiirlerinde hece veznini kullanmışlardır...
• Şiirde sade ve özentisiz olmayı ve süsten uzak olmayı tercih etmişlerdir.
• Beş hececiler şiire birinci dünya savaşı ve milli mücadele döneminde başlamışlardır.
• Beş hececiler ilk şiirlerinde aruz veznini kullanmışlar daha sonra heceye geçmişlerdir.
• Şiirde memleket sevgisi, yurdun güzellikleri, kahramanlıklar ve yiğitlik gibi temaları işlemişlerdir.
• Hece vezni ile serbest müstezat yazmayı da denediler.
• Mısra kümelerinde dörtlük esasına bağlı kalmadılar yeni yeni biçimler aradılar.
• Nesir cümlesini şiire aktardılar ve düzyazıdaki söz dizimini şiirlerde de görülmesi beş hececiler de çok rastlanan bir özelliktir.
• Beş hececiler şu sanatçılardan oluşmuştur: Faruk Nafız Çamlıbel, Yusuf Ziya Ortaç, Enis Behiç Koryürek, Halit Fahri Ozansoy, Orhan Seyfi Orhon.

1. Faruk Nafiz Çamlıbel (1898-1973)
2. Enis Behiç Koryürek (1891-1949)
3. Halit Fahri Ozansoy (1891-1971)
4. Yusuf Ziya Ortaç (1896-1967)
5. Orhan Seyfi Orhon (1890-1972)

Faruk Nafiz Çamlıbel (1898-1973)​

Şiire 1.dünya savaşında aruzla başladı. Daha sonra da hece vezniyle şiirler yazmaya başladı; fakat, heceyle şiirler yazarken aruzla de yazmaya devam etti.
Duygu ve düşünceyi bir arada yürüten, romantik ve realist konu ve hayatları işleyen şiirleriyle ün yapmıştır.
Şiirlerinde Anadolu'yu ve memleket sevgisini anlatır.
Şiirlerindeki başlıca temalar aşk, hasret, tabiat, ölüm, kahramanlık ve ihtirastır.
Dili sadece akıcıdır. Söz sanatlarına yer veren güçlü bir üslubu vardır.
Eserleri: Han Duvarları, Dinle Neyden, Çoban Çeşmesi, Gönülden Gönüle, Bir Ömür Böyle Geçti, Elimle Seçtiklerim, Heyecan ve Sükun Tiyatroları: Özyurt, Canavar, Yayla Kartalı, Dev Aynası,Akın

Enis Behiç Koryürek (1891-1949)​

İlk şiirlerini servet-i fünun etkisinde yazdı.
Şiire aruz vezniyle başlamıştır.
Hece ile yazdığı ilk şiirlerinde aşk duygularına yer vermekle beraber, daha sonra kurtuluş savaşı yıllarında milli duyguları ve tarihi kahramanlıkları işleyen heyecan yüklü epik şiirler yazmıştır.
Eserleri: Miras ve Güneşin Ölümü adlı şiir kitabı vardır.
Şiirlerini hece ölçüsüyle yazmıştır.

Halit Fahri Ozansoy (1891-1971)​

Şiire aruzla başlamıştır. Aruza veda adlı şiiriyle, aruz veznini bırakıp heceye yönelmiştir.
Şiirlerinde çoğunlukla egzotik sahnelere, hüzün ve melankoli gibi bireysel duygulara, aşk ve ölüm temalarına rastlanır.
Şiirlerinde konuşulan Türkçe'yi başarıyla kullanmıştır.
Şiir, roman ve tiyatro türlerinde eserler vardır.
Romanları: Sulara Giden Köprü (1939) Aşıklar Yolunun Yolcuları (1939)
Oyunları: Baykuş (1916) İlk Şair (1923) Sönen Kandiller (1928) 10 Yılın Destanı (1933) Nedim (1936) Hayalet (1936) Bir Dolaptır Dönüyor (1958) İki Yanda (1970) (Baykuş ve Şair oyunları aruzla yazılmıştır.)
Anıları: Edebiyatçılar Geçiyor (1939, Edebiyatçılar Çevremde adıyla genişletilmiş baskı, 1970) Darülbedayi Devrinin Eski Günleri (1964) Eski İstanbul Ramazanları (1968)

Şiirleri: Rüya (1912) Cenk Duyguları (1917) Efsaneler (1919) Zakkum (1920) Bulutlara Yakın (1920) Gülistanlar ve Harabeler (1922) Paravan (1929) Balkonda Saatler (1931) Sulara Dalan Gözler (1936) Hep Onun İçin (1962) Sonsuz Gecelerin Ötesinde (1964)

Yusuf Ziya Ortaç (1896-1967)​

Yusuf Ziya da diğerleri gibi şiire aruzla başlamış daha sonra heceye geçmiştir.
Şiirlerinde günlük hayatın çeşitli görünümlerini sade bir dille işlemiştir.
Akbaba adlı mizah dergisini çıkarmıştır.
Eserleri: Akından Akına, Bir Rüzgar Esti, Yanardağ, Aşıklar Yolu.

Orhan Seyfi Orhon (1890-1972)​

Şiire aruzla başlar daha sonra heceyle devam eder.
Şiirlerinde daha çok şahsi konuları işler.
Bazı şiirlerinde halk şiirinin şekillerini de kullanmıştır.
Bireysel duyguları işleyen ,ahenkli,ve zarif şiirlerinde temiz duru bir Türkçe kullanmıştır.
Eserleri: Fırtına ve Kar, Gönülden Sesler, Peri Kızı İle Çoban, O Beyaz Bir Kuştu.

Beş Hececiler olarak bilinen bu şairler, millî edebiyat akımından etkilenerek hece vezniyle şiirler yazmışlardır. Memleket sevgisi, yurt güzellikleri, kahramanlık ve yiğitlik gibi konuları işleyen bu sanatçılar, Anadolu ve vasat insan tipini şiirlerine başarıyla yansıtmışlardır. Genellikle sade ve özentisiz bir dille eserler vermişler ve hece vezniyle serbest müstezat denemelerinde bulunmuşlardır. Öne çıkan Beş Hececiler şairleri ise Faruk Nafiz Çamlıbel, Enis Behiç Koryürek, Halit Fahri Ozansoy, Yusuf Ziya Ortaç ve Orhan Seyfi Orhon'dur.

Faruk Nafiz Çamlıbel, duygu ve düşünceyi bir arada yürüterek romantik ve realist konuları ele almış, Anadolu'yu ve memleket sevgisini ön plana çıkarmıştır. Enis Behiç Koryürek ise milli duyguları ve tarihi kahramanlıkları işlediği epik şiirlerle dikkat çekmiştir. Halit Fahri Ozansoy, aruz vezniyle başlayıp heceye geçerek bireysel duyguları, aşk ve ölüm temalarını işlemiştir. Yusuf Ziya Ortaç da günlük hayatın çeşitli yönlerini sade bir dille anlatmış ve Akbaba mizah dergisini çıkarmıştır. Orhan Seyfi Orhon ise bireysel duyguları ve temiz Türkçe kullanımını ön planda tuttuğu şiirleriyle tanınmıştır.

Bu beş şairin eserleri ve şiirlerindeki derin anlamlar, millî edebiyat akımının etkisi ve hece vezni kullanımıyla edebiyatımıza önemli katkılar sağlamıştır.