Bir insanın yaşadığı şeyler karşısında konuşması mı gerekir yoksa susması mı?

Bir insanın yaşadığı şeyler karşısında konuşması mı gerekir yoksa susması mı?
Ya sustukça konuştukları?
İnsanın dilinin bir türlü varamadığı, varsa bile kelimelere dökemediği duygu durumları vardır.

Acı, üzüntü, korku, özlem ve mutluluk…​

Hepsinin, kendisine ait bir dünyası ve o dünyadaki yaşam mücadeleleri…
Ve her şeyin temeli olan şey: Güven.
"Güvendiğiniz dağlara karlar yağdığında, en güzel çare dağ ile karı baş başa bırakmaktır. Gün gelip karlar eridiğinde, dağ yolunuzu gözleyince en güzel cevap, başka bir dağdan selam yollamaktır."
Mücadele süresi ne olursa olsun yılmayanlara, mesafenin alınacağından ve zafere ulaşılacağından emin olanlara,
Unutmayın;
Sustukça Konuştuklarımız
Umut belki de gelecek sayfadadır.

30 u ma kadar epey konuşuyordum üç senedir hiç konuşasım gelmiyor

mühim olan konuşmak değil mühim olan ne konuşması gerek

susmakta bir konusmak tarzidir ama karsindaki o dili anlamayabilir cok dikkatli olmak gerek

Konuya göre değişir verilen tepki. Tepki sesli ve sessiz verilebilir. Anlayabilecek biri her ikisinde de ne anlatmak istediğini anlar. Konuda haksızlık var ise o zaman konuşmak kesin ve net bir davranış olur.