Biz Çok güzel ölürüz..
Dumlupınar sırtlarında..
Çanakkale omuzlarında…
Ölmesini en iyi biz biliriz..
Silahlar patlarken,7 düvel etrafımızı sarmışken..
Bombalar arasında..
En iyi biz ölürüz..
Ne arkamıza baktığımız görülmüştür,
Ne de bir damla gözyaşı döktüğümüz..
Öyle ya,
Başbuğ Mustafa Kemal de hele bir buyruk verirse,
Ya istiklal,ya ölüm lafını bir kez bile işitmişsek,
Bundan gayrısı haramdır bize,
Ya İstiklal ya ölüm der,
Seve seve en güzel biz ölürüz,
Bize bakan gözleri,ölümümüze hayran bırakır,
7 düvele Türk’ü kıskandırır,
Mermilerin önüne en güzel biz atılır,
Al bayraklı tabutlarla geri döneriz..
Kahramanlığı büyük işler başarmakla derecelendirmeyiz..
En güzel saldırıp,en güzel ölebilen kahramandır bizde
Geri dönmek yoktur erlikte,
Mermimiz bittiyse süngümüz vardır elimizde..
Tanrıkut Mete’nin emrini işittiğimizde,
Kahramanlık az gelir bize,
Kürşad la omuz omuza,
Çarpışıp bir daha dönmek yoktur töremizde.
En iyi biz ölürüz..
Trablusgarpta,Yemende..
Sarıkamışta düşmanın bile yapamadığını doğa yapar,
İnsan gücü bize az gelir,
7 düvel toplansa Türk’e savaşmak haz verir.
Biz erce ölürüz,Kahramanca ölürüz..
4 yanımız düşman olsa, içimiz çaşıt da dolsa,
Etmeyiz Tasa,
Tüm dünya bizi yok etmeye de kalksa,
Yatamayız rahat yastıkta..
Külteginle Beraber Alayda,
Vermeyiz elimizi Dokuz oğuza
Seve seve öldüğümüzü gören gözler bize hayran,
Kıskanıyor ölümümüzü dört bir yan,
Mertçe,erce ölüyor bu Türkler
Düğünmüş gibi,Toy muş gibi..
Biz er’ce ölmesini herkesten iyi biliriz..
Vatan için ölümü, yaşamaya tercih ederiz.
Toprağın kara bağrında, Şehit yazan mezar taşlarında,
Kah Musul’da Kah Kerkük’te
Kah Türkistan Tepelerinde Osman Batur’la
Kah Gabar’da kah Cudi’de..
Ortalık hain dolmuşken,
Kendine teslim olmayı yediremeyen Yiğit erlerimizle Dağlıca’da
En iyi,en güzel biz ölürüz..
Alper Tunga ile İran sırtlarında
Atilla ile Roma’da
İstemi ile Demir Kapıda
İlteriş ile Ötüken yaylaklarında
Hülagü ile Savaş meydanlarında’da
Alparslan’la Malazgirtte
Emir Timur’la Ankara’da
Enver’le Sarıkamışta
Kubilay’la Menemende
Türk’ün Son Başbuğu Mustafa Kemal ile
Sakarya’da, Çanakkale’de, İzmir’de, Makedonya’da,
En güzel, en yakışıklı biz ölürüz.
Şereflenir ölümün tatlı şerbetini içen erimiz,
Rahat yatakta yoktur yerimiz,
Herkesten ağırdır elimiz,
Bir daha dönmemek üzere evinden ayrılır her birimiz,
Tabyalarda, meydanlarda en iyi biz ölürüz.
Ve omuzlarda en iyi biz taşınırız..
Gururla, şerefle..
Toprağa kan verdik, Bayrağa şeref verdik,
Vatan’a azık olarak beden verdik de, bu topraklara şan üstüne şan kattık,
Atsız Atayla Taşlara Destan yazdık,
Tanrı dağları’nda buluşmak için anlaştık.
Hatunlarımızın gözü yaşlı,
Oğullarımız da var bir bekleyiş..
Artık bekle bizi Ötüken..
Her birimizde saf Türk kanı,
Geleceğiz çok yakında,
Çin, Moskof, Acem, duramayacak karşımızda.
Nasıl İngiliz kancıklık yapmak için,
Yahudi hainlik yapmak için,
Arap da arkadan vurmak için doğmuşsa,
Türk Kahramanca savaşıp,
Mert’çe Ölmek için doğmuştur.
Savaşa koşa koşa gitmesini iyi biliriz,
Biz er’ce ölmesini herkesten iyi bilir,
En güzel biz yaşar,
En güzel biz ölürüz.
[ALINTI]
Dumlupınar sırtlarında..
Çanakkale omuzlarında…
Ölmesini en iyi biz biliriz..
Silahlar patlarken,7 düvel etrafımızı sarmışken..
Bombalar arasında..
En iyi biz ölürüz..
Ne arkamıza baktığımız görülmüştür,
Ne de bir damla gözyaşı döktüğümüz..
Öyle ya,
Başbuğ Mustafa Kemal de hele bir buyruk verirse,
Ya istiklal,ya ölüm lafını bir kez bile işitmişsek,
Bundan gayrısı haramdır bize,
Ya İstiklal ya ölüm der,
Seve seve en güzel biz ölürüz,
Bize bakan gözleri,ölümümüze hayran bırakır,
7 düvele Türk’ü kıskandırır,
Mermilerin önüne en güzel biz atılır,
Al bayraklı tabutlarla geri döneriz..
Kahramanlığı büyük işler başarmakla derecelendirmeyiz..
En güzel saldırıp,en güzel ölebilen kahramandır bizde
Geri dönmek yoktur erlikte,
Mermimiz bittiyse süngümüz vardır elimizde..
Tanrıkut Mete’nin emrini işittiğimizde,
Kahramanlık az gelir bize,
Kürşad la omuz omuza,
Çarpışıp bir daha dönmek yoktur töremizde.
En iyi biz ölürüz..
Trablusgarpta,Yemende..
Sarıkamışta düşmanın bile yapamadığını doğa yapar,
İnsan gücü bize az gelir,
7 düvel toplansa Türk’e savaşmak haz verir.
Biz erce ölürüz,Kahramanca ölürüz..
4 yanımız düşman olsa, içimiz çaşıt da dolsa,
Etmeyiz Tasa,
Tüm dünya bizi yok etmeye de kalksa,
Yatamayız rahat yastıkta..
Külteginle Beraber Alayda,
Vermeyiz elimizi Dokuz oğuza
Seve seve öldüğümüzü gören gözler bize hayran,
Kıskanıyor ölümümüzü dört bir yan,
Mertçe,erce ölüyor bu Türkler
Düğünmüş gibi,Toy muş gibi..
Biz er’ce ölmesini herkesten iyi biliriz..
Vatan için ölümü, yaşamaya tercih ederiz.
Toprağın kara bağrında, Şehit yazan mezar taşlarında,
Kah Musul’da Kah Kerkük’te
Kah Türkistan Tepelerinde Osman Batur’la
Kah Gabar’da kah Cudi’de..
Ortalık hain dolmuşken,
Kendine teslim olmayı yediremeyen Yiğit erlerimizle Dağlıca’da
En iyi,en güzel biz ölürüz..
Alper Tunga ile İran sırtlarında
Atilla ile Roma’da
İstemi ile Demir Kapıda
İlteriş ile Ötüken yaylaklarında
Hülagü ile Savaş meydanlarında’da
Alparslan’la Malazgirtte
Emir Timur’la Ankara’da
Enver’le Sarıkamışta
Kubilay’la Menemende
Türk’ün Son Başbuğu Mustafa Kemal ile
Sakarya’da, Çanakkale’de, İzmir’de, Makedonya’da,
En güzel, en yakışıklı biz ölürüz.
Şereflenir ölümün tatlı şerbetini içen erimiz,
Rahat yatakta yoktur yerimiz,
Herkesten ağırdır elimiz,
Bir daha dönmemek üzere evinden ayrılır her birimiz,
Tabyalarda, meydanlarda en iyi biz ölürüz.
Ve omuzlarda en iyi biz taşınırız..
Gururla, şerefle..
Toprağa kan verdik, Bayrağa şeref verdik,
Vatan’a azık olarak beden verdik de, bu topraklara şan üstüne şan kattık,
Atsız Atayla Taşlara Destan yazdık,
Tanrı dağları’nda buluşmak için anlaştık.
Hatunlarımızın gözü yaşlı,
Oğullarımız da var bir bekleyiş..
Artık bekle bizi Ötüken..
Her birimizde saf Türk kanı,
Geleceğiz çok yakında,
Çin, Moskof, Acem, duramayacak karşımızda.
Nasıl İngiliz kancıklık yapmak için,
Yahudi hainlik yapmak için,
Arap da arkadan vurmak için doğmuşsa,
Türk Kahramanca savaşıp,
Mert’çe Ölmek için doğmuştur.
Savaşa koşa koşa gitmesini iyi biliriz,
Biz er’ce ölmesini herkesten iyi bilir,
En güzel biz yaşar,
En güzel biz ölürüz.
[ALINTI]
