Bugün düne ekleyebileceğin ne yaptın sevgili?
Kaç kitap okudun mesela, kaç cümlesini not ettin bir kenara? Ve kaç damla düştü içine içinden, canını yakan? Her yazılmışın en mükemmeline, zikr’e kaç kez açıldın? Kaç kez zikr açıldı sana, nur yağdı üzerine?
Bugün düne ekleyebileceğin ne yaptın sevgili?
Kızın için ne düşledin mesela, kaç kez onu sevdiğini söyledin ve kaç kez okşadın kumral, ipek saçlarını? Minik ellerini avuçlarına alıp kaç kez öptün ‘şükürler olsun’ diyerek? Ve onun, gözlerinin önünde her an biraz daha şekillenen apaçık bir müjde olduğunu kaç kez düşünüp döndün yüzünü kıbleye?
Ne yaptın bugün sevgili, içini huzur kaplayan?
Kaç kez huşû ile kapandın secdeye mesela gözlerin nemlenerek, kaç kez hissettin O’nu tam karşında? Ve merhametine kaç kez koştun tüm hatalarına rağmen? Yüreğine düşen her bir kara noktanın endişesine kapılıp kaç kez tevbe’ye sığındın ak-pak olabilmek için?
Ne yaptın bugün sevgili, yarına hazır hissetmek için kendini?
Kaç gönüle girdin mesela bir sıcak tebessümle, kaç gönül kazandın dualarına seni de alabilecekleri? Ve ‘yarın bir daha olmazsa’ endişesinden uzak yaşayabildiğini kaç kez farkediverdin? Her batan günün O’na biraz daha yaklaşmak olduğunu hissedip kaç kez kavuşma heyecanı ile yandın?
Ne yaptın bugün sevgili, yüreğini bir tüy kadar hafif hissedebilmek için?
Son kuruşuna kadar dağıtabildin mi her şeyini mesela ‘fi sebilillah’ diyerek? ‘Dünya onların olsun’ terennümü dilinde kaç kez onardın elbisendeki sökükleri? Ve O’nun va’dine inancını kaç kez yineledin? Kaç kez en sıcak uykundan ayrılıp gece buluşmasına koştun sevinçle?
Ey sevgili, ne yaptın bugün?
Kaç kapıyı çaldın mesela hiç açılmasa da, kaç kapıdan geri döndün ziyareti yarın’a erteleyerek? Ve kaç kez boynu bükük, bir gölgeye oturup ‘nasıl anlatabilirim’ sorularıyla yüreğini dağladın? Kaç kez vazgeçebildin uğruna hayatından, geride bırakacaklarını aklına bile getirmeden?
Söyle sevgili, ne yaptın bugün sokaktaki kedi için?
Açlığa direnen beden, anne sıcaklığını özleyen bebek, öksüren komşun için… Kaç kez ‘elhamdülillah’ dedin mesela? Ve kaç kez dünyaya geliş amacını tartıştın kendinle? Dün’e takılmadan, ama dün’e bir şey katarak ilerleyebildiğine kaç kez inandın?
Söyle sevgili, bugün ne yaptın?
Kaç kez hatırladın kendine gülümsemeyi ve kaç kez suçlamaktan vazgeçtin her şeyi? ‘Sevmek ölmekle başlar’ çizgisinde kaç kez bulabildin varlığını? Bu yolun tam da üzerinde gelmiş olman dünyaya, nasıl bir lütuftu senin için, kaç kez şükrettin teslimiyetin için?
Söyle sevgili söyle, kendini kurtarabilmek için kaç adım attın bugün?
Kaç kitap okudun mesela, kaç cümlesini not ettin bir kenara? Ve kaç damla düştü içine içinden, canını yakan? Her yazılmışın en mükemmeline, zikr’e kaç kez açıldın? Kaç kez zikr açıldı sana, nur yağdı üzerine?
Bugün düne ekleyebileceğin ne yaptın sevgili?
Kızın için ne düşledin mesela, kaç kez onu sevdiğini söyledin ve kaç kez okşadın kumral, ipek saçlarını? Minik ellerini avuçlarına alıp kaç kez öptün ‘şükürler olsun’ diyerek? Ve onun, gözlerinin önünde her an biraz daha şekillenen apaçık bir müjde olduğunu kaç kez düşünüp döndün yüzünü kıbleye?
Ne yaptın bugün sevgili, içini huzur kaplayan?
Kaç kez huşû ile kapandın secdeye mesela gözlerin nemlenerek, kaç kez hissettin O’nu tam karşında? Ve merhametine kaç kez koştun tüm hatalarına rağmen? Yüreğine düşen her bir kara noktanın endişesine kapılıp kaç kez tevbe’ye sığındın ak-pak olabilmek için?
Ne yaptın bugün sevgili, yarına hazır hissetmek için kendini?
Kaç gönüle girdin mesela bir sıcak tebessümle, kaç gönül kazandın dualarına seni de alabilecekleri? Ve ‘yarın bir daha olmazsa’ endişesinden uzak yaşayabildiğini kaç kez farkediverdin? Her batan günün O’na biraz daha yaklaşmak olduğunu hissedip kaç kez kavuşma heyecanı ile yandın?
Ne yaptın bugün sevgili, yüreğini bir tüy kadar hafif hissedebilmek için?
Son kuruşuna kadar dağıtabildin mi her şeyini mesela ‘fi sebilillah’ diyerek? ‘Dünya onların olsun’ terennümü dilinde kaç kez onardın elbisendeki sökükleri? Ve O’nun va’dine inancını kaç kez yineledin? Kaç kez en sıcak uykundan ayrılıp gece buluşmasına koştun sevinçle?
Ey sevgili, ne yaptın bugün?
Kaç kapıyı çaldın mesela hiç açılmasa da, kaç kapıdan geri döndün ziyareti yarın’a erteleyerek? Ve kaç kez boynu bükük, bir gölgeye oturup ‘nasıl anlatabilirim’ sorularıyla yüreğini dağladın? Kaç kez vazgeçebildin uğruna hayatından, geride bırakacaklarını aklına bile getirmeden?
Söyle sevgili, ne yaptın bugün sokaktaki kedi için?
Açlığa direnen beden, anne sıcaklığını özleyen bebek, öksüren komşun için… Kaç kez ‘elhamdülillah’ dedin mesela? Ve kaç kez dünyaya geliş amacını tartıştın kendinle? Dün’e takılmadan, ama dün’e bir şey katarak ilerleyebildiğine kaç kez inandın?
Söyle sevgili, bugün ne yaptın?
Kaç kez hatırladın kendine gülümsemeyi ve kaç kez suçlamaktan vazgeçtin her şeyi? ‘Sevmek ölmekle başlar’ çizgisinde kaç kez bulabildin varlığını? Bu yolun tam da üzerinde gelmiş olman dünyaya, nasıl bir lütuftu senin için, kaç kez şükrettin teslimiyetin için?
Söyle sevgili söyle, kendini kurtarabilmek için kaç adım attın bugün?
