ÇITIR İLE PITIR
Çıtır ile Pıtır'ın annesiyle babası onlara bu hafta sonunu dedelerinin yanında geçireceklerini söylediler. İkisi de bu habere o kadar çok sevindiler ki başladılar el çırpmaya.
Babaları "Sakın yaramazlık yapıp da dedenizi üzmeyin !" diye uyardı onları.
Çıtır ile Pıtır söz verip giyindiler. Az sonra babaları onları otobüse bindirdi. Otobüsün şoförü Hasan Amca tanıdıktı. Onbeş yıldır bu kasaba ile köy arasında gider gelirdi. Hasan Amca çocukları dedelerine teslim edeceğine söz verdi.
Otobüse binince Çıtır ile Pıtır anne ve babalarına el salladılar.
Yolda karınları acıktı.
Çıtır annesinin verdiği yemek sepetini açtı. Neler yoktu sepette: Köfteler, haşlanmış yumurtalar, çörekler, börekler.
Pıtır yiyeceklerden şoför Hasan Amca'ya da ikram etti.
Köye geldiklerinde güneş batmak üzereydi.
Dedeleri Çıtır ile Pıtır'ı karşıladı. Hasan Amca'ya da teşekkür etti.
- "Güzel torunlarım benim. Sizleri çok özledim" diye sarılıp onları öptü.
Eve gittiklerinde Çıtır ile Pıtır bir sürprizle karşılaştılar.
Emektar atları doğurmuştu. Küçük tay şirin mi şirindi. Çıtır hemen atıldı "Bu tayın adı kendi gibi şirin olsun" dedi.
Ertesi gün hep Şirin'le beraberdiler. Ona şeker verip kuyruğunu ördüler.
Akşam yemekte Pıtır "Dedeciğim, Şirin'i yarın koşturalım mı?" diye sordu.
Dedesi "Hayır Pıtır, olmaz. Şirin daha bir haftalık. Küçük bir tay " dedi.
Çıtır ile Pıtır bakışıp üzüldüler.
Sabah Pıtır erkenden kalktı, giyindi. Dedesi daha uyanmamıştı. Ahıra gidip Şirin'i dışarı çıkardı. O sırada Çıtır da uyandı. Hemen Pıtır'ın yanına geldi. İkisi Şirin'i meydana götürdüler.
Pıtır iki taş getirip üstüste koydu. Sonra taşa basarak Şirin'in sırtına bindi. Zavallı hayvan acısından kişnedi. Öyle ya; daha küçücük bir taydı. Çocuk da olsa ağırlık taşıyamazdı.
Pıtır Çıtır'ın uzattığı sopayı alıp Şirin'e vurdu. Şirin can acısından hızla koşmaya başladı. Öyle koştu öyle koştu ki ayağı tökezledi.
Pıtır Şirin'in sırtından düşüp yere yuvarlandı.
Bu arada dede uyanmış, bütün olanları görmüştü.
Dedeleri, sözünü dinlemedikleri için hem Çıtır'a, hem Pıtır'a ceza verdi. Şirin de onlara darıldı. Kendini zora koştukları işin yüzlerine bile bakmadı.
Çıtır ile Pıtır yaptıklarından çok pişman oldular. Bir daha yaramazlık yapmayacaklarına söz verip dedelerinden özür dilediler. Sonra ahıra gidip Şirin'in ayağına merhem sürdüler. Şirin de Çıtır ile Pıtır'ı affetti. Sevinçle uzun uzun kişnedi. Dedeleri de yanlarına geldi. Hep birlikte güldüler.
Çıtır ile Pıtır'ın annesiyle babası onlara bu hafta sonunu dedelerinin yanında geçireceklerini söylediler. İkisi de bu habere o kadar çok sevindiler ki başladılar el çırpmaya.
Babaları "Sakın yaramazlık yapıp da dedenizi üzmeyin !" diye uyardı onları.
Çıtır ile Pıtır söz verip giyindiler. Az sonra babaları onları otobüse bindirdi. Otobüsün şoförü Hasan Amca tanıdıktı. Onbeş yıldır bu kasaba ile köy arasında gider gelirdi. Hasan Amca çocukları dedelerine teslim edeceğine söz verdi.
Otobüse binince Çıtır ile Pıtır anne ve babalarına el salladılar.
Yolda karınları acıktı.
Çıtır annesinin verdiği yemek sepetini açtı. Neler yoktu sepette: Köfteler, haşlanmış yumurtalar, çörekler, börekler.
Pıtır yiyeceklerden şoför Hasan Amca'ya da ikram etti.
Köye geldiklerinde güneş batmak üzereydi.
Dedeleri Çıtır ile Pıtır'ı karşıladı. Hasan Amca'ya da teşekkür etti.
- "Güzel torunlarım benim. Sizleri çok özledim" diye sarılıp onları öptü.
Eve gittiklerinde Çıtır ile Pıtır bir sürprizle karşılaştılar.
Emektar atları doğurmuştu. Küçük tay şirin mi şirindi. Çıtır hemen atıldı "Bu tayın adı kendi gibi şirin olsun" dedi.
Ertesi gün hep Şirin'le beraberdiler. Ona şeker verip kuyruğunu ördüler.
Akşam yemekte Pıtır "Dedeciğim, Şirin'i yarın koşturalım mı?" diye sordu.
Dedesi "Hayır Pıtır, olmaz. Şirin daha bir haftalık. Küçük bir tay " dedi.
Çıtır ile Pıtır bakışıp üzüldüler.
Sabah Pıtır erkenden kalktı, giyindi. Dedesi daha uyanmamıştı. Ahıra gidip Şirin'i dışarı çıkardı. O sırada Çıtır da uyandı. Hemen Pıtır'ın yanına geldi. İkisi Şirin'i meydana götürdüler.
Pıtır iki taş getirip üstüste koydu. Sonra taşa basarak Şirin'in sırtına bindi. Zavallı hayvan acısından kişnedi. Öyle ya; daha küçücük bir taydı. Çocuk da olsa ağırlık taşıyamazdı.
Pıtır Çıtır'ın uzattığı sopayı alıp Şirin'e vurdu. Şirin can acısından hızla koşmaya başladı. Öyle koştu öyle koştu ki ayağı tökezledi.
Pıtır Şirin'in sırtından düşüp yere yuvarlandı.
Bu arada dede uyanmış, bütün olanları görmüştü.
Dedeleri, sözünü dinlemedikleri için hem Çıtır'a, hem Pıtır'a ceza verdi. Şirin de onlara darıldı. Kendini zora koştukları işin yüzlerine bile bakmadı.
Çıtır ile Pıtır yaptıklarından çok pişman oldular. Bir daha yaramazlık yapmayacaklarına söz verip dedelerinden özür dilediler. Sonra ahıra gidip Şirin'in ayağına merhem sürdüler. Şirin de Çıtır ile Pıtır'ı affetti. Sevinçle uzun uzun kişnedi. Dedeleri de yanlarına geldi. Hep birlikte güldüler.
