• ÇTL sistemimiz sıfırlandı ve olumlu değişiklikler yapıldı. Detaylar için: TIKLA

Cumhuriyet Nasıl Kazanıldı(Zafere giden yol)

  • Konuyu açan Konuyu açan wien06
  • Açılış tarihi Açılış tarihi

wien06

V.I.P
V.I.P
“Hatt-ı müdafaa yoktur, sath-ı müdafaa vardır. O satıh bütün vatandır. Vatanın her karış toprağı, vatandaşın kanıyla ıslanmadıkça terk olunamaz”...

Harabeye dönmüş bir imparatorluktan genç ve bağımsız Türkiye Cumhuriyeti’ne giden hedefi bu sözlerle özetleyen Ulu Önder Mustafa Kemal Atatürk’ün bizlere armağan ettiği Cumhuriyetimiz 85 yaşına girmeye hazırlanıyor. Ezilen tüm uluslara örnek olan, 6 yıl süren bir bağımsızlık mücadelesiyle kazanılan Türkiye Cumhuriyeti’nin kuruluşuna kadar giden uzun yolun kilometre taşları şöyle:


Takvimler, 30 Ekim 1918’i gösterirken Birinci Dünya Savaşı’ndan yenik çıkmış imparatorluk, Mondros Mütarekesi’ni imzaladı.

Bir ulusu tarih sahnesinde yeniden var eden milli kahraman, 31 Ekim günü Yıldırım Orduları Grup Komutanlığı göreviyle karargahın bulunduğu Adana’ya geldi. O kahraman, Mustafa Kemal idi... Mustafa Kemal, memleketin durumuna üzülüyor, bir çözüm yolu arıyordu. 10 Kasım 1918’de, görevinden ayrıldı ve Adana’dan trenle İstanbul’a hareket etti.

Düşman, yurdun dört bir yanını işgal ediyordu. Türk milleti için acı dolu günler başlamıştı. İşgaller birbiri ardına devam ederken, tarih o günleri şöyle yazdı:
-13 Kasım 1918: İngiliz, Fransız, İtalyan ve Yunan gemilerinden oluşan 61 parçalık İtilaf ordusu, İstanbul’a geldi ve karaya kuvvet çıkardı.
-9 Kasım 1918: İskenderun, İngiliz işgaline uğradı.
-12 Kasım 1918: Fransızlar, İstanbul’da...
-6 Aralık 1918: İngilizler, bu defa ilerleyerek Kilis’i işgal etti.
-7 Aralık 1918: Fransızlar, Antakya’ya girdi.
-17 Aralık 1918: Fransız askerleri, denizden Mersin’e çıkarma yapmaya başladı.
-23 Aralık 1918: Islahiye, Osmaniye, Bahçe, Hassa, Mamure’yi düşman çizmesi çiğnedi.
-1 Ocak 1919: İngiliz askerleri Antep’e girdi.
-12 Ocak 1919: İngilizler, Ermeni amaçlarına hizmet etmek için Kars’a yerleştiler.
-1 Şubat 1919: Aydın demir yolu, İngiliz ve Fransızlar’ın işgaline uğradı.
-22 Şubat 1919: Maraş, İngiliz işgali altında...
-8 Mart 1919: Fransızlar Zonguldak’ta...
-9 Mart 1919: 2000 kişilik bir İngiliz müfrezesi, Samsun’u işgal altına aldı.
-24 Mart 1919: İngilizler Urfa’yı işgal ettiler.
-28 Mart 1919: İtalyanlar karaya asker çıkararak, Antalya’yı işgal ettiler.
-16 Nisan 1919: Fransızlar, Afyonkarahisar istasyonunu işgal altına aldı.
-20 Nisan 1919: Gürcü ordusu, Milli Şura kuvvetlerini bozarak Ardahan’a girdi.

MUSTAFA KEMAL SAMSUN’DA
İtilaf devletleri temsilcileri Paris’te toplandı. Yunanlıların İzmir’i işgali konusunda karar alındı ve 15 Mayısta, güzel İzmir’de Yunan işgali başladı.

Mustafa Kemal, maiyetiyle birlikte 16 Mayıs 1919 tarihinde Bandırma vapuru ile İstanbul’dan ayrıldı ve ertesi günü İnebolu’ya, 18 Mayısta Sinop’a vardı.

19 Mayıs 1919, Mustafa Kemal Samsun’da... Tarihçiler, o günü “dünyanın en büyük ulusal mücadelelerinden birinin başlangıcı” kabul etti. Artık geriye dönüş yoktu. Genç Mustafa Kemal, Samsun’dan Havza’ya geldi.

İşgaller devam ediyordu. Yunanlılar, 26 Mayısta Manisa’ya, 27 Mayısta Aydın’a girdiler.

Damat Ferit Paşa, 17 Haziranda Paris Barış Konferansı’na, Osmanlı Devleti’nin barış isteklerini bildiren muhtıra gönderirken, öbür taraftan Mustafa Kemal, bundan dört gün sonra İstanbul’da bulunan tanınmış kimselere Amasya’dan mektup göndererek, milli mücadeleye davet ediyordu.

“MİLLETİN BAĞIMSIZLIĞI TEHLİKEDEDİR”
Mustafa Kemal Paşa, ulusu kurtarmak için dört koldan çalışmalara başlamıştı. 21 Haziranda Amasya Tamimi’ni yaveri Cevat Abbas’a dikte ettirdi. Ertesi sabah, Anadolu’daki mülki ve askeri makamlara tamim, şu tarihi sözlerle ulaştı:
“Vatanın tamamiyeti, milletin bağımsızlığı tehlikededir. Milletin bağımsızlığını, yine milletin azmi ve kararı kurtaracaktır. Sivas’ta milli bir kongrenin acele toplanması kararlaştırılmıştır”

Bu arada, Mustafa Kemal’in çalışmalarını engellemek isteyenler de boş durmuyordu. Posta ve Telgraf Umum Müdürü Refik Halit, 24 Haziranda telgrafhanelere “Mustafa Kemal’in azledildiğini, bu sebeple telgraflarının kabul edilmemesini bildiren” bir şifre gönderdi. Harbiye Nazırı Ali Ferit Paşa, 5 Temmuzda Mustafa Kemal Paşa’yı padişah adına İstanbul’a çağırdı. Mustafa Kemal, Harbiye Nazırı’na şu yanıtı verdi:
“Vilayet-i Şarkiye ahalisi arasından çıkıp gelmek hususundaki yüksek tekliflerinizi yerine getirmede şahsi irademi kullanmaktan manen ve maddeten memnu bulunuyorum.”

Ardından, 14 Temmuzda ordudan istifa ederek, Erzurum Müdafaa-i Hukuk Cemiyeti’nin başına geçti.

“YA İSTİKLAL, YA ÖLÜM”...
Milli mücadele hareketinin dönüm noktalarından olan Erzurum Kongresi, 23 Temmuz 1919’da toplandı.

Mustafa Kemal Paşa, 9 Ağustosta askerlik mesleğinden ihraç edildi. Mustafa Kemal’in rütbesinin kaldırılmasına, nişanlarının da geri alınmasına karar verildi. Erzurum Kongresi adına ilan edilen beyanname, 10 Ağustosta Erzurum’da Türk Basımevinde çoğaltılarak, binlerce nüsha halinde tüm yurda gönderildi.

Mustafa Kemal Paşa, Erzurum’da arkadaşlarına “İstanbul, bir Amerikan mandasıdır tutturmuş gidiyor. Bu olmayacaktır. Türkiye istiklal bütünlüğüne sahip olacaktır. Hayır paşalar hayır, hayır beyefendiler... Manda yok, ya istiklal ya ölüm var” diyordu.

Erzurum Kongresi’nin ardından, 4 Eylülde açılan Sivas Kongresi, 11 Eylülde son buldu. 10 maddelik Umumi Kongre Beyannamesi yayımlandı.


ZAFERE GİDEN YOL...
Tarih 12 Eylül 1919... Osmanlı padişahı adına Damat Ferit ile İngiltere temsilcisi arasında, İngiliz mandasının kabul edildiğine dair gizli bir anlaşma imzalandı.
Düşman işgali sürerken, 30 Ekimde Urfa’ya giren Fransızlar hiç beklemedikleri tepkiler alıyordu. 31 Ekim 1919 tarihinde Maraş’ta, Fransız askeri üniforması giymiş bazı Ermeniler taşkınlık yaparak, işi kadınlara tecavüze kadar götürdü. Tarihin “Sütçü İmam” diye yazacağı, Uzunoluk Camisi Müezzini Hacı İmam duruma dayanamadı ve silahına sarıldı. Böylece yöredeki direniş hareketi başladı.
27 Aralık 1919’da Mustafa Kemal Paşa, Heyet-i Temsiliye üyeleriyle birlikte Ankara’ya geldi. 29 Aralıkta Mustafa Kemal hakkındaki askerlikten çıkarılma ve madalyalarının geri alınma kararı Meclis-i Vükela tarafından düzeltildi. Kendisinin istifa etmiş olduğu ve madalyalarının iadesi kararı alındı. Milli mücadele tüm hızıyla sürerken, takvim şöyle akıyordu:
-6 Ocak 1920: Erzurum’da Mustafa Kemal’in Erzurum Mebusu seçildiğine dair mazbata düzenlendi.
-12 Ocak 1920: İstanbul’da son Osmanlı Meclis-i Mebusan’ı açıldı.
-16 Mart 1920: Saat 10.00’dan itibaren İstanbul’un askeri işgal altına alınacağına dair itilaf devletleri adına İngiltere, Fransa ve İtalya Yüksek Komiserleri’nin müştereken imzaladıkları nota, Sadrazam Salih Paşa’ya tebliğ edildi. İstanbul, artık işgal altındaydı. Manastırlı Hamdi Efendi adındaki bir telgraf memuru, işgali Mustafa Kemal Paşa’ya iletti.
-6 Nisan 1920: Ulusal mücadeleyi tüm dünyaya duyuran Anadolu Ajansı kuruldu.
-21 Nisan 1920: Mustafa Kemal, vilayetlere Meclis’in 23 Nisan 1920 günü açılacağını bildirdi.
-23 Nisan 1920: Türkiye Büyük Millet Meclisi açıldı.
-24 Nisan 1920: Mustafa Kemal Paşa, Meclis Başkanlığı’na seçildi.
-5 Mayıs 1920: TBMM İcra Vekilleri Heyeti, ilk toplantısını yaptı.
-9 Mayıs 1920: TBMM adına Mustafa Kemal imzasıyla Anadolu Ajansı aracılığıyla İslam alemine şu beyanname iletildi: “Orduyu terhis etmek, köylülere Kuvay-ı Milliye’yi asi tanıtmak, milleti kendisine şeref veren, en asil ve civanmert evladına karşı şüphe ve tereddüte düşürmek, sulhu hazırlamak için İngiliz emri altında çalışan vatansızların ilk işi oldu”.
-11 Mayıs 1920: Mustafa Kemal Paşa, İstanbul’da Divan-ı Harb tarafından idama mahkum edildi.
-29/30 Mayıs 1920: TBMM Hükümeti ile Fransız hükümeti arasında imzalanan 20 günlük ateşkes anlaşması başladı.
-10 Ağustos 1920: İstanbul Hükümeti ile itilaf devletleri arasında Sevr Anlaşması imzalandı.
-2/3 Aralık 1920: Ermeniler ile Gümrü Anlaşması imzalandı.

...VE ZAFER
Milli mücadele meyvelerini veriyordu. Ulusun topraklarını savunma mücadelesi, 10 Ocak 1920’de İnönü mevzilerinde Yunanlılarla şiddetli çarpışmaların ardından 1. İnönü Zaferi’nin kazanılmasıyla başarıya ulaşmaya başlamıştı.

20 Ocak 1920’de ilk Teşkilat-ı Esasiye Kanunu kabul edilirken, 5 Şubatta TBMM’nin gizli oturumunda Londra Konferansı’na Ankara Hükümeti adına heyet gönderilmesi ve heyetin Meclis üyelerinden oluşması kararlaştırıldı. 6 Şubatta Bekir Sami Bey başkanlığındaki heyet, Ankara’dan hareket etti. 21 Şubatta konferans başladı ve 12 Martta son buldu.

TBMM hükümeti ile Rusya arasında 16 Martta Moskova Anlaşması imzalandı. Masa üzerindeki zaferleri, meydanlardaki zaferler izliyordu. 1 Nisanda 2. İnönü Zaferi kazanıldı. 5 Ağustos; Mustafa Kemal’i geniş yetkilerle ve 3 ay süreyle Başkumandanlık tevcih eden kanun, TBMM’de kabul edilirken, 23 Ağustos 1920 günü Yunan ordusu taarruza geçti ve Sakarya Meydan Muharebesi başladı. 26 Ağustosta Başkomutan Mustafa Kemal Paşa’nın şu emri geldi:
“Hatt-ı müdafaa yoktur, sath-ı müdafaa vardır. O satıh bütün vatandır. Vatanın her karış toprağı, vatandaşın kanıyla ıslanmadıkça terk olunamaz”...

13 Eylülde Sakarya Meydan Muharebesi sona ermiş, düşmanın Sakarya Nehri’nin doğusunda imha edilmesiyle zafer kazanılmıştı. Mustafa Kemal Paşa’nın emriyle 14 Eylülde genel seferberlik ilan edildi. Başkomutan Mustafa Kemal Paşa, 19 Eylülde “Gazi” unvanı ve mareşal rütbesini aldı.

Yeni yılın başlangıcında Mersin ve Adana düşman işgalinden kurtulmuştu. Dört bir bucak Türk topraklarının düşman çizmesi altındaki esareti birer birer sona eriyordu.

26 Ağustosta saat 05.30’da topçu ateşiyle Kocatepe’den Büyük Türk Taarruzu başladı. Türk süvarileri, 9 Eylülde İzmir’e girdi ve Kadifekale’ye Türk bayrağı çekildi.

SALTANAT BİTTİ...
Mudanya Konferansı, 3 Ekim 1922’de başladı. Mütareke, 11 Ekimde imzalandı ve 15 Ekimde yürürlüğe girdi.

TBMM, 1 Kasımda bir devri sona erdirdi. Hilafet ve saltanatın birbirinden ayrılarak, saltanatın lağvına karar verilmişti. TBMM Hükümeti, 5 Kasım sabahı idareye el konulduğuna dair Ankara hükümeti kararını Refet Paşa aracılığıyla İstanbul Hükümeti’ne tebliğ etti: “5 Kasım 1922 öğle vaktinden itibaren İstanbul’un idaresine el konulmuştur.”

Vahdettin’in halifelikten uzaklaştırıldığına dair Şeriye Vekili Vehbi Efendi, 18 Kasımda fetva çıkardı. Ulusal Kurtuluş Savaşı sona ermiş, şimdi sıra zaferin masa başında kazanılmasına gelmişti.

20 Kasım 1922 tarihinde Lozan Konferansı açıldı. Konferans, 4 Şubatta 2 ay süren görüşmelerden sonra kesintiye uğradı. Daha sonraları, milli mücadelenin kahramanlarından İsmet Paşa, yumruğunu masaya vurarak istediklerini kabul ettirecek ve büyük bir zafere imza atacaktı.

25 Ağustosta İtilaf Kuvvetleri, Lozan Anlaşması gereğince İstanbul’u boşaltma hazırlıklarına başladı ve 27 Ekimde Halk Fırkası Meclis Grubu, Mustafa Kemal Paşa’nın başkanlığında toplandı.

“YAŞASIN CUMHURİYET”...
Akşam Çankaya’da yemek esnasında Mustafa Kemal Paşa, hazır bulunanlara müjdeyi verdi: “Yarın Cumhuriyet’i ilan edeceğiz.”

Günlerden 28 Ekim 1923... Bütün hazırlıklar bitmiş ve 29 Ekim günü gelmişti. Mustafa Kemal Paşa’nın Cumhuriyet kurulması teklifi, Halk Fırkası toplantısında kabul edildi. Halk Fırkası toplantısından sonra Büyük Millet Meclisi, saat 18.00’de toplandı ve Kanun-u Esasi Encümeni tarafından Cumhuriyet teklifi mazbatası hazırlandı. TBMM’de Teşkilat-ı Esasiye Kanunu’nun bazı maddeleri değiştirildi. Türkiye Devleti’nin hükümet şeklinin Cumhuriyet olduğu “Yaşasın Cumhuriyet” sesleri arasında kabul edildi.

Büyük Millet Meclisi’nde gizli oyla Cumhurbaşkanı seçimi yapıldı. Ankara Mebusu Mustafa Kemal Paşa, oylamaya katılan 158 mebusun tümünün oyunu alarak, Türkiye Cumhuriyeti’nin ilk Cumhurbaşkanı oldu. Cumhurbaşkanı Mustafa Kemal Paşa, başbakanlığa Malatya Mebusu İsmet Paşa’yı atadı. İsmet Paşa Kabinesi kuruldu.

Halk, sokaklarda ellerinde bayraklarla genç Cumhuriyet’i kutluyordu. Esaret sona ermiş, şimdi büyük mücadelenin ardından hiç de kolay kazanılmayan bağımsızlığı kutlamaya sıra gelmişti. Sokaklarda artık düşman çizmelerinin sesleri değil tek bir ses çınlıyordu: “Yaşasın Cumhuriyet”...
 
ZaferKocatepe.jpg



M. Kemal Atatürk - 26 Ağustos 1922 Afyon Kocatepe'de Büyük Taarruz'u izliyor.
26 Ağustos sabahı saat 05.30'da topçu ateşiyle başlayan taarruz, 5 gün içinde zaferle sonuçlandı.
Zafere giden yol...

Türk ulusunun makus talihini yendiği Büyük Taarruz, 86 yıl önce bugün Başkomutan Mustafa Kemal Paşa’nın emriyle başladı. 30 Ağustos’ta “Başkomutanlık Meydan Muharebesi”nin kazanılmasıyla sonuçlandı.
“Hattı müdafaa yoktur, sathı müdafaa vardır. O satıh bütün vatandır. Vatanın her karış toprağı, vatandaşın kanıyla ıslanmadıkça terk olunamaz...”

Ulusal Kurtuluş Savaşı, Başkomutan Gazi Mustafa Kemal Paşa’nın, 26 Ağustos 1922’de sabaha karşı verdiği emirle başlattığı Büyük Taarruz, 30 Ağustos’ta “Başkomutanlık Meydan Muharebesi”nin kazanılmasıyla sonuçlandı.

Ulusun topraklarını savunma mücadelesi, 10 Ocak 1920’de İnönü mevzilerinde Yunanlılarla şiddetli çarpışmaların ardından 1. İnönü Zaferi’nin kazanılmasıyla başarıya ulaşmaya başlamıştı.

20 Ocak 1920’de ilk Teşkilat-ı Esasiye Kanunu kabul edilirken 5 Şubat’ta TBMM’nin gizli oturumunda Londra Konferansı’na Ankara Hükümeti adına heyet gönderilmesi ve heyetin Meclis üyelerinden oluşması kararlaştırıldı. 6 Şubatta Bekir Sami Bey başkanlığındaki heyet, Ankara’dan hareket etti. 21 Şubatta konferans başladı ve 12 Mart’ta son buldu.

TBMM hükümeti ile Rusya arasında 16 Mart’ta Moskova Anlaşması imzalandı. Masa üzerindeki zaferleri, meydanlardaki zaferler izliyordu. 1 Nisan’da 2. İnönü Zaferi kazanıldı. 5 Ağustos; Mustafa Kemal’e geniş yetkilerle ve 3 ay süreyle Başkumandanlık tevcih eden kanun TBMM’de kabul edilirken, 23 Ağustos 1920 günü Yunan ordusu taarruza geçti ve Sakarya Meydan Muharebesi başladı. 26 Ağustosta Başkomutan Mustafa Kemal Paşa’nın şu emri geldi:
“Hattı müdafaa yoktur, sathı müdafaa vardır. O satıh bütün vatandır. Vatanın her karış toprağı, vatandaşın kanıyla ıslanmadıkça terk olunamaz”...

26 Ağustos’ta saat 05.30’da topçu ateşiyle Kocatepe’den Büyük Türk Taarruzu başladı. Türk süvarileri, 9 Eylül’de İzmir’e girdi ve Kadifekale’ye Türk bayrağı çekildi.

13 Eylül’de Sakarya Meydan Muharebesi sona ermiş, düşmanın Sakarya Nehri’nin doğusunda imha edilmesiyle zafer kazanılmıştı. Mustafa Kemal
Paşa’nın emriyle 14 Eylül’de genel seferberlik ilan edildi. Başkomutan Mustafa Kemal Paşa, 19 Eylül’de “Gazi” unvanı ve mareşal rütbesini aldı.

Yeni yılın başlangıcında Mersin ve Adana düşman işgalinden kurtulmuştu. Dört bir bucak Türk topraklarının düşman çizmesi altındaki esareti birer birer sona eriyordu.

Kendisi de cepheye hareket eden Mustafa Kemal, saatler ilerleyip sonuç alınınca 31 Ağustos sabahı savaş meydanını dolaştı. Mustafa Kemal, gördüğü manzarayı törende aktarırken, ordunun zaferinin büyüklüğünü, buna karşılık “hasım ordunun” uğratıldığı felaketin dehşetini ve savaş meydanından toplanan ölülerin, esir kafilelerinin oluşturduğu görünümün “bir mahşeri” andırdığından özenle kurduğu cümlelerle söz etti.

Mustafa Kemal Atatürk, anıtın, “Türk vatanına göz dikeceklere Türk’ün 30 Ağustos günündeki ateşini, süngüsünü, hücumunu, kudret ve iradesindeki şiddeti hatırlatacağı”nı da kaydetti.

ATATÜRK, “30 AĞUSTOS”U ANLATIYOR
Büyük Taarruz’un mimarı Atatürk, Büyük Nutku’nda 30 Ağustos’u şöyle anlattı:
“...Efendiler, 26/27 Ağustos günlerinde, yani iki gün içinde, düşmanın Karahisar’ın güneyinde 50 ve doğusunda 20,30 kilometre uzunluğundaki müstahkem cephelerini düşürdük. Yenilen düşman ordusunun bütün kuvvetlerini, 30 Ağustos’a kadar Aslıhanlar yöresinde kuşattık. 30 Ağustos’ta yaptığımız savaş sonunda düşmanın ana kuvvetlerini yok ettik ve esir aldık. Düşman ordusunun başkomutanlığını yapan General Trikopis de esirler arasına girdi. Demek ki, tasarladığımız kesin sonuç, beş günde alınmış oldu. 31 Ağustos 1922 günü ordularımız ana kuvvetleriyle İzmir’e doğru yol alırken diğer birlikleriyle de düşmanın Eskişehir’in kuzeyinde bulunan kuvvetlerini yenmek üzere ilerliyorlardı.

Doğrudan doğruya bana gönderilen bir telsiz telgrafta da İzmir’deki İtilaf Devletleri konsoloslarına benimle görüşmelerde bulunma yetkisinin verildiği bildirilerek, onlarla hangi gün ve nerede buluşabileceğim soruluyordu. Buna verdiğim cevapta da 9 Eylül 1922’de Kemalpaşa’da görüşebileceğimizi bildirmiştim. Gerçekten de söz verdiğim gün, ben Kemalpaşa’da bulundum. Fakat görüşme isteyenler orada değildi. Çünkü ordularımız, İzmir Rıhtımında ilk verdiğim hedefe, Akdeniz’e ulaşmış bulunuyorlardı.

Saygıdeğer efendiler, Afyonkarahisar-Dumlupınar Meydan Muharebesini ve ondan sonra düşman ordusunu tamamiyle yok eden veya esir eden ve kılıç artıklarını Akdeniz’e, Marmara’ya döken harekatımızı açıklayıcı ve vasıflandırıcı söz söylemeyi gereksiz sayarım.

Her safhasıyla düşünülmüş, hazırlanmış, idare edilmiş ve zaferle sonuçlandırılmış olan bu harekat Türk ordusunun, Türk subay ve komuta heyetinin yüksek kudret ve kahramanlığını tarihe bir kere daha geçiren muazzam bir eserdir.

Bu eser, Türk milletinin hürriyet ve istiklal düşüncesinin ölümsüz bir abidesidir. Bu eseri yaratan bir milletin evladı, bir ordunun başkomutanı olduğumdan, mutluluk ve bahtiyarlığım sonsuzdur.”
 
Geri
Top