(Dr.Ahmet Anlatıyor ). . . . .
Ebu Said-i Harraz hzleri bir defasında sokağa çıktığında bir kalabalığı gördü ... İnsanlar bir delinin başında toplanmışlardı. Deli kaçıyor, onlar peşinden koşuyorlardı. Deli onlara doğru dönünce kaçıyorlar sonra deli peşlerine düşüyordu.
Ebu Said-i Harraz hz. leri; “Dur ey deli” diye seslendi. Bunu duyan deli dönüp baktı ve ; “Deli kime derler biliyor musun.?“ dedi.
Ebu Said-i Harraz hzleri “ Hayır bilmiyorum” deyince , deli dedi ki;
“ Deli ona derler ki, attığı her adımda Allah’ü Tealayı anmaz ve gafil gezer. Asıl büyüklük kalp olgunluğudur.“
Ebül Hasan-ı Şazili hz. lerine sordular; “ Zahirde senin öyle büyük bir kemalin, olgunluğun, bir ibadetin olmadığı halde bu insanlar neden sana bu derece hürmet gösteriyorlar? Bunun sebebi nedir? diye sorduklarında, Ebül Hasan-ı Şazili hzleri buyurdu ki; ”Yalnız bir sebeple insanlar böyle yapıyorlar, oda dünya ehlini terk etmek, dünya ve ehlini terk etmek, işinizi gücünüzü terk etmek değil, yalnız dünya ve ehlinin sevgisini gönülden çıkarmaktır. Bu mahlukatı gönlümüze sokmamak, dünya ve mahluku cenab-ı Hakkın muhabbetine ortak ettirmemektir.”
”Bu insanlar acaibdir. Anlar daima dış görünüşe bakarlar ve adamın zahid, dünyaya düşkün olmadığını görürler, abid, çok ibadet eden ise, büyük kimse derler, şüphesiz bu büyüklük ise de asıl büyüklük ve olgunluk kalpteki olgunluktur. Zahir, görünen işlerimiz malumdur yemek, içmek,yatmak,uyumak, ibadet ve taat etmek,haramlardan sakınmak vesairedir. Batının ise Allah’ü teala ile huzur bulmaktır. Ahlakı-ı ilahiye ile ahlaklanmaktır.”
İnsanın esas olgunluğu batındadır. Zahirde her işi yerli yerine yapsak fakat kalbimizde kötü ahlaktan kurtulamazsak, gafil ve cahil kalarak, cenab-ı Hakkın rızasına kavuşabilirmiyiz?
alıntı...
Ebu Said-i Harraz hzleri bir defasında sokağa çıktığında bir kalabalığı gördü ... İnsanlar bir delinin başında toplanmışlardı. Deli kaçıyor, onlar peşinden koşuyorlardı. Deli onlara doğru dönünce kaçıyorlar sonra deli peşlerine düşüyordu.
Ebu Said-i Harraz hz. leri; “Dur ey deli” diye seslendi. Bunu duyan deli dönüp baktı ve ; “Deli kime derler biliyor musun.?“ dedi.
Ebu Said-i Harraz hzleri “ Hayır bilmiyorum” deyince , deli dedi ki;
“ Deli ona derler ki, attığı her adımda Allah’ü Tealayı anmaz ve gafil gezer. Asıl büyüklük kalp olgunluğudur.“
Ebül Hasan-ı Şazili hz. lerine sordular; “ Zahirde senin öyle büyük bir kemalin, olgunluğun, bir ibadetin olmadığı halde bu insanlar neden sana bu derece hürmet gösteriyorlar? Bunun sebebi nedir? diye sorduklarında, Ebül Hasan-ı Şazili hzleri buyurdu ki; ”Yalnız bir sebeple insanlar böyle yapıyorlar, oda dünya ehlini terk etmek, dünya ve ehlini terk etmek, işinizi gücünüzü terk etmek değil, yalnız dünya ve ehlinin sevgisini gönülden çıkarmaktır. Bu mahlukatı gönlümüze sokmamak, dünya ve mahluku cenab-ı Hakkın muhabbetine ortak ettirmemektir.”
”Bu insanlar acaibdir. Anlar daima dış görünüşe bakarlar ve adamın zahid, dünyaya düşkün olmadığını görürler, abid, çok ibadet eden ise, büyük kimse derler, şüphesiz bu büyüklük ise de asıl büyüklük ve olgunluk kalpteki olgunluktur. Zahir, görünen işlerimiz malumdur yemek, içmek,yatmak,uyumak, ibadet ve taat etmek,haramlardan sakınmak vesairedir. Batının ise Allah’ü teala ile huzur bulmaktır. Ahlakı-ı ilahiye ile ahlaklanmaktır.”
İnsanın esas olgunluğu batındadır. Zahirde her işi yerli yerine yapsak fakat kalbimizde kötü ahlaktan kurtulamazsak, gafil ve cahil kalarak, cenab-ı Hakkın rızasına kavuşabilirmiyiz?
alıntı...
