Deneysel edebiyat, teknik ve stil açısından çeşitli yeniliklere büyük ölçüde vurgu yapan ve bunlarla karakterize olan edebiyat türü, yazındır. Genelde bu kategoride sayılan ilk eser 1759 tarihli, Laurence Sterne'nin The Life and Opinions of Tristram Shandy, Gentleman isimli eseridir. Deneysel edebiyat klasik yazından oldukça farklılaşabilir ve dil, hakikat (gerçeklik) gibi kavramların farklı tanımları ve bu kavramlara dair farklı bakış açılarından etkilenmiştir. Deneysel edebiyat özellikle postmodernizmin edebiyattaki etkilerinden büyük ölçüde etkilenmiş, birçok deneysel edebiyatçı aynı zamanda postmodernist bir çizgide yazmışlardır.
Bugün, Italo Calvino, Michael Ondaatje, Gertrude Stein, E.E. Cummings, ve Julio Cortazar gibi isimler deneysel yazına katkıda bulunmuş deneysel edebiyatçılardır. Bu isimler deneysel edebî çalışmalarında gerek form, gerekse stil, dil, yapı, ses ve diğer birçok edebî öğeyle oynamış, yenilikler ve değişiklikler getirmişlerdir.
Bugün, Italo Calvino, Michael Ondaatje, Gertrude Stein, E.E. Cummings, ve Julio Cortazar gibi isimler deneysel yazına katkıda bulunmuş deneysel edebiyatçılardır. Bu isimler deneysel edebî çalışmalarında gerek form, gerekse stil, dil, yapı, ses ve diğer birçok edebî öğeyle oynamış, yenilikler ve değişiklikler getirmişlerdir.
