Çok eski zamanlardanbirinde görenlerin hayran kaldığı iki tay varmış.Kavite adasında yaşayan bu tayların sahibi Denizler Tanrısı Amanikableymiş.Bu taylay yemyeşil kırlarda oynaşı,otlar,koşarmış.Güneşin sıcaklığının,gölgenin serinliğinin tadını çıkarır,neşe içinde yaşarlarmış.
Birgün kendilerine doğru koşan bir grup insan görmüşler.Bu insanların yanında köpekleride varmış.Atlar çok korkmuş.
"Bunlar bizi yakalamaya geliyor!"demiş biri.
"Ama bi kime ne kötülük yaptıkki?"diye yakınmış diğeri.
Ama gelenler gerçekten giderek yaklaşıyorlarmış.Taylar kaçmaya başlamış.Giderek hızlanarak koşuyor,ama insanlarla aralarını açamıyorlarmış.Köpekler havlıyor,insanlar bağıraşarak tayların peşi sıra koşuyorlarmış.
Kan ter içinde kalan taylar,artık insanlarınkendilerini yakalamak istediklerinden eminmiş.Tepeleri aşmışlar,ovalardan geçmişler,ormanları dolaşmışlar,ama olmuyor,insanlardan kurtulamıyorlarmış.
Sonra deniz kenarına gelmilşer.Önlerine sonsuz deniz,arkalarında da köpekleriyle bağıra çağıra onları ele geçirmek isteyen insanlar varmış.
Taylardan biri gözlerini denize dikmiş:
"Denizler Tanrısı Amanikable,bize yardım et!"
İnsanlar artık neredeyse yakalayacak kadar yakına gelmişler.Denizler Tanrısı Amanikable tayların yakarışını denizlerin dibindeki damladan sarayında duymuş.Sisli camlarından,tayları çember içine alan insanları görmüş.
Hemen fırtınasına emir vermiş.Dağ gibi dalgalar belirmiş ve bunlardan bir tanesi kıyıya çarptığı gibi,iki tayı beraberinde denize sürüklemiş.
Taylar çok korkmuş.Nefes almaya çalışıyor,ama suların altında boğulacak gibi oluyormuş.Amanikable yardımlarına yetişmiş ve onları denizatı yapmış.Karınlarını doyurmaları için ot bulabilsinler diye de deniz kenarlarına yosun yerleştirmiş.
İşte denizatları böyle yaratılmış...
Birgün kendilerine doğru koşan bir grup insan görmüşler.Bu insanların yanında köpekleride varmış.Atlar çok korkmuş.
"Bunlar bizi yakalamaya geliyor!"demiş biri.
"Ama bi kime ne kötülük yaptıkki?"diye yakınmış diğeri.
Ama gelenler gerçekten giderek yaklaşıyorlarmış.Taylar kaçmaya başlamış.Giderek hızlanarak koşuyor,ama insanlarla aralarını açamıyorlarmış.Köpekler havlıyor,insanlar bağıraşarak tayların peşi sıra koşuyorlarmış.
Kan ter içinde kalan taylar,artık insanlarınkendilerini yakalamak istediklerinden eminmiş.Tepeleri aşmışlar,ovalardan geçmişler,ormanları dolaşmışlar,ama olmuyor,insanlardan kurtulamıyorlarmış.
Sonra deniz kenarına gelmilşer.Önlerine sonsuz deniz,arkalarında da köpekleriyle bağıra çağıra onları ele geçirmek isteyen insanlar varmış.
Taylardan biri gözlerini denize dikmiş:
"Denizler Tanrısı Amanikable,bize yardım et!"
İnsanlar artık neredeyse yakalayacak kadar yakına gelmişler.Denizler Tanrısı Amanikable tayların yakarışını denizlerin dibindeki damladan sarayında duymuş.Sisli camlarından,tayları çember içine alan insanları görmüş.
Hemen fırtınasına emir vermiş.Dağ gibi dalgalar belirmiş ve bunlardan bir tanesi kıyıya çarptığı gibi,iki tayı beraberinde denize sürüklemiş.
Taylar çok korkmuş.Nefes almaya çalışıyor,ama suların altında boğulacak gibi oluyormuş.Amanikable yardımlarına yetişmiş ve onları denizatı yapmış.Karınlarını doyurmaları için ot bulabilsinler diye de deniz kenarlarına yosun yerleştirmiş.
İşte denizatları böyle yaratılmış...
