Direniyorum Yokluğuna
Bir gün daha geçti sensiz Daha ne kadar bekleyeceğimi bilmiyorum...
Bana derinlerden bir yerden seslendiğin gibi rüyalarıma ne zaman geleceksin ve "Ben geldim." diyeceksin?
Bu yürek, sana adamış her şeyini. Hiç tanımadığım, hayallerimde büyüttüğüm seni ne kadar çok sevmişim
Attığım her adımım, sana yazdığım bütün kelimelerim, içimdeki mâsum burukluk bile sensin; ama sen, bilmiyorsun .
Beni hiç tanımıyorsun. Oysa ben, seni büyüttükçe içimde, her geçen gün bir bütün oldum her cümlemde Ve çıksan karşıma birgün, kavuşsa gözlerim gözlerine, yüreğim işte o diyecek kadar iyi tanıyorum seni
Tanımadığım sesin sesleniyor bana. Yüreğimin en kuytu köşesinden "Ben varım," diyor"Ben varım ." O halde neredesin?
Belki her şeyi bırakabilirim bir kenara. Gülüşlerimi, mutluluğumu, duygularımı... Ama sen... Sen, bırakmıyorsun... "Beni bekle!" diyorsun ve ben, direniyorum yokluğuna
Her "Vazgeçme!" dediğinde, "Zamanım, daraldı." diyorum. Sana inanmıyorum artık, biliyor musun? Yine de izin veriyorum beni kandırmana. Sanırım garip bir şekilde senden güç alıyorum
Bazen sana kızıyorum, çok kızıyorum... Kim bilir diyorum, şimdi nerede... Duymak istediğim her kelime, kimlerin kulaklarında çınlıyor. İhtiyacım olan ellerin, kimlerin ellerini tutuyor .
Ve hüzün dolu gözlerimden hangi başka gözlere tutsak gözlerin Kıskançlık değil beni yaralayan. Beni yaralayan, çaresizliğimin çırpınışları Seni bulmaya bile cesaret edemiyorum . Sadece bekliyorum .
Zamanım yeterse eğer, yeterse... Sen beni bul istiyorum Eğer yetmezse, oku satır satır sana büyüttüğüm aşkımı, sana büyüttüğüm özlemlerimi... Ama sakın geç kaldım diye üzülme! Bil ki ben, her dakikamda seninle çok mutluydum. Sen okurken, kim yazmış diyeceksin. Böyle bir aşka hüzünleneceksin. Ama asla senin için yazıldığını anlamayacaksın .Seni her mısrada, her kıtada, her cümlede nasıl sakladığımı anlamayacaksın Anlasan da bir şey fark etmeyecek nasılsa
Yüreğim, seni sevdiğini haykıracak Kalemim, özlemle titreyecek. Bazen bir damla gözyaşım, damlayacak mürekkebin üzerine. Ama sen, ama sen... Ne kadar değerli olduğunu hiçbir zaman öğrenemeyeceksin
Kendime söyleyecek kelime bulamıyorum bazen. Bir hayali bu kadar seviyorsam, ya sen gerçek olsan? Yüreğine sığdırabilir miydin yüreğimi? Ben, seni koşulsuz sığdırdım. Bana ait köşesinde yüreğimin, yerin Rabbimin huzurunda taht kurmuş. Seni severken bile Rabbimden ve meleklerden izin alıyorum, biliyor musun?
Günahım değilsin benim; en masum halimsin
Ve ben, seni sensiz yaşarken, var gücümle direniyorum yokluğuna
Gücüm de sen oluyorsun, hayâlim de .
Bir gün daha geçti sensiz Daha ne kadar bekleyeceğimi bilmiyorum...
Bana derinlerden bir yerden seslendiğin gibi rüyalarıma ne zaman geleceksin ve "Ben geldim." diyeceksin?
Bu yürek, sana adamış her şeyini. Hiç tanımadığım, hayallerimde büyüttüğüm seni ne kadar çok sevmişim
Attığım her adımım, sana yazdığım bütün kelimelerim, içimdeki mâsum burukluk bile sensin; ama sen, bilmiyorsun .
Beni hiç tanımıyorsun. Oysa ben, seni büyüttükçe içimde, her geçen gün bir bütün oldum her cümlemde Ve çıksan karşıma birgün, kavuşsa gözlerim gözlerine, yüreğim işte o diyecek kadar iyi tanıyorum seni
Tanımadığım sesin sesleniyor bana. Yüreğimin en kuytu köşesinden "Ben varım," diyor"Ben varım ." O halde neredesin?
Belki her şeyi bırakabilirim bir kenara. Gülüşlerimi, mutluluğumu, duygularımı... Ama sen... Sen, bırakmıyorsun... "Beni bekle!" diyorsun ve ben, direniyorum yokluğuna
Her "Vazgeçme!" dediğinde, "Zamanım, daraldı." diyorum. Sana inanmıyorum artık, biliyor musun? Yine de izin veriyorum beni kandırmana. Sanırım garip bir şekilde senden güç alıyorum
Bazen sana kızıyorum, çok kızıyorum... Kim bilir diyorum, şimdi nerede... Duymak istediğim her kelime, kimlerin kulaklarında çınlıyor. İhtiyacım olan ellerin, kimlerin ellerini tutuyor .
Ve hüzün dolu gözlerimden hangi başka gözlere tutsak gözlerin Kıskançlık değil beni yaralayan. Beni yaralayan, çaresizliğimin çırpınışları Seni bulmaya bile cesaret edemiyorum . Sadece bekliyorum .
Zamanım yeterse eğer, yeterse... Sen beni bul istiyorum Eğer yetmezse, oku satır satır sana büyüttüğüm aşkımı, sana büyüttüğüm özlemlerimi... Ama sakın geç kaldım diye üzülme! Bil ki ben, her dakikamda seninle çok mutluydum. Sen okurken, kim yazmış diyeceksin. Böyle bir aşka hüzünleneceksin. Ama asla senin için yazıldığını anlamayacaksın .Seni her mısrada, her kıtada, her cümlede nasıl sakladığımı anlamayacaksın Anlasan da bir şey fark etmeyecek nasılsa
Yüreğim, seni sevdiğini haykıracak Kalemim, özlemle titreyecek. Bazen bir damla gözyaşım, damlayacak mürekkebin üzerine. Ama sen, ama sen... Ne kadar değerli olduğunu hiçbir zaman öğrenemeyeceksin
Kendime söyleyecek kelime bulamıyorum bazen. Bir hayali bu kadar seviyorsam, ya sen gerçek olsan? Yüreğine sığdırabilir miydin yüreğimi? Ben, seni koşulsuz sığdırdım. Bana ait köşesinde yüreğimin, yerin Rabbimin huzurunda taht kurmuş. Seni severken bile Rabbimden ve meleklerden izin alıyorum, biliyor musun?
Günahım değilsin benim; en masum halimsin
Ve ben, seni sensiz yaşarken, var gücümle direniyorum yokluğuna
Gücüm de sen oluyorsun, hayâlim de .
