Kasabanın birinde iyi kalpli, nur yüzlü bir çiftçi yaşarmış. Yaz kış demeden çalışır, yetiştirdiği sebzeleri her hafta pazarda satarmış. Yine bir gün,
pazardan evine dönerken cefakâr atı tökezlemiş, arabasının tekerleği taşa çarparak kırılmış.
Tekerleği tamir etmek için uğraşırken, akşam duasına geç kaldığını fark etmiş. Torbasında olması gereken dua kitabını aramaya koyulmuş. Bulamayınca, huzursuzluğu paniğe dönüşmüş.
Dizlerinin üzerine çöküp, "Affet beni Tanrı'm!" diye yalvarmış,
"Hafızam kötü olduğu için hiçbir duayı ezbere bilmiyorum. Şimdi ne yapsam acaba?"
Biraz düşünmüş, derin bir nefes aldıktan sonra "Evet, buldum!"
diye bağırmış sevinçle: "Tanrım, sen nasıl olsa tüm duaları biliyorsun. Alfabedeki harflerin hepsini yavaşça söyleyeceğim,
lütfen onları istediğin şekilde birleştir."
Tanrı, meleklerini çağırıp: "Sevdim bu duayı," demiş. "Çünkü sade bir yürekten geliyor..."
pazardan evine dönerken cefakâr atı tökezlemiş, arabasının tekerleği taşa çarparak kırılmış.
Tekerleği tamir etmek için uğraşırken, akşam duasına geç kaldığını fark etmiş. Torbasında olması gereken dua kitabını aramaya koyulmuş. Bulamayınca, huzursuzluğu paniğe dönüşmüş.
Dizlerinin üzerine çöküp, "Affet beni Tanrı'm!" diye yalvarmış,
"Hafızam kötü olduğu için hiçbir duayı ezbere bilmiyorum. Şimdi ne yapsam acaba?"
Biraz düşünmüş, derin bir nefes aldıktan sonra "Evet, buldum!"
diye bağırmış sevinçle: "Tanrım, sen nasıl olsa tüm duaları biliyorsun. Alfabedeki harflerin hepsini yavaşça söyleyeceğim,
lütfen onları istediğin şekilde birleştir."
Tanrı, meleklerini çağırıp: "Sevdim bu duayı," demiş. "Çünkü sade bir yürekten geliyor..."
