Evvel zaman içinde iki erkek kardeşin bir buğday tarlası ve bir değirmeni vardı.
Her gün birlikte çalıştıktan sonra tahılı eşit olarak ikiye bölerlerdi
Bir gün ailesi olmayan kardeş şöyle düşündü:
Benim bakmakla yükümlü olduğum bir ailem yok ama kardeşimin bakmakla yükümlü olduğu bir ailesi var
Böylece her gece karanlık bastıktan sonra kimse fark etmeden kendi tahılından bir ölçek kardeşinin deposuna koyar.
Kısa bir süre sonra diğer kardeşte benzer düşüncelere dalar İleride bana bakacak evlatlarım var .
Ancak kardeşimin kimsesi yok diye düşünür ve fazladan bir ölçek kardeşinin deposuna koyar.
Fakat bir gece aniden karşılaşırlar ve birbirlerine ne yaptıklarını sorarlar.
Bir süre sonra ikisi de her şeyi anlar ve kucaklaşırlar.
alıntı
