Fatura
Fatura VUK’nun 229’ncu maddesinde tanımlanmış bulunmaktadır. Buna göre fatura, “satılan mal veya yapılan hizmet karşılığı müşterinin borçlandığı meblağı göstermek amacıyla malı satan veya hizmeti ifa eden tarafından düzenlenen ve müşteriye verilen ticari bir vesikadır”.
Tanımlamadan da anlaşıldığı gibi fatura tüccarlar tarafından düzenlenen ve delil teşkil eden hukukî bir belge niteliğindedir. Bu tanımlamaya göre tüccarlar dışındaki kişilerce düzenlenen belgeye fatura denilmesi hukuken mümkün değildir. Bununla birlikte tüccarlar dışında düzenlenen ve mahiyet itibariyle faturada yer alması gereken bilgilere haiz bulunan belgelerin fatura olmamakla birlikte fatura hükmünde sayılması hukuken mümkün bulunmaktadır. VUK’nun 232’nci maddesine göre, defter tutmak zorunda olan çiftçiler de sattıkları zirai ürünler ile ilgili hasılatları dolayısıyla fatura düzenlemek zorundadırlar.
Faturalar uygulamada fonksiyonlarına göre çeşitli isimler altında ortaya çıkabilir. İade faturası, Proforma Fatura, Komisyoncu Faturası gibi. Ödeme şekline göre de uygulamada Açık Fatura, Kapalı Fatura gibi isimler verilir. Açık fatura satılan mal bedelinin henüz ödenmediğini ve vadeli satış yapıldığını ifade eder ve bu faturada kaşe ile imza faturanın üst tarafında bulunur. Kapalı fatura ise, fatura bedelinin ödenmiş olduğunu ifade eder ve imza ile mühür alt tarafta yer alır. Ancak uygulamada var olan bu ayrım, ne ticaret hukukunda, ne de vergi hukukunda hüküm altına alınmış bulunmaktadır. Bu bakımdan vergi hukukunda açık-kapalı fatura ayrımının bir anlamı bulunmamaktadır.
