Şu konuyu Asansör.. okuyunca böyle bir konu açmak geldi aklıma
Ben gençlik iksirini bulsaydım kimselere söylemezdim. İyice yaşlanınca, ölmüş numarası yapıp iksiri içer, genç ve güzel bir şekilde başka bir yerde yeni bir hayat kurardım, dünya yok olana kadar da yaşar giderdim
Sevgilimle paylaşır sonsuz hayat yaşardım sanırsam mutlu multu [tabi sonsuza kadar iyi geçinmek falan filan her ne kadar peri masalı olsada olsun hayali bile güzel]
Doğal süreçten yanayım ben herkesin aksine. Ben sevdiklerimle paylaşsam bile, onların sevdikleri ne olacak. Hepsinin bir gün öldüğünü görecekler ve bu kadar acıya katlanmalarına gerek yok