Sinsidir tüm şer düzenler
İnsanı kalbinden eden, ruhundan vazgeçiren bedbinlikler
Umutsuz koyan, acziyete salan, takkikten uzaklaştıran ve yıldıran nefisler
İradem için zafiyet zerkeden, imanıma göz diken, mukaddasıma saldıran nefesler
İnsan ac, susuz yaşamaz
Yaşasa bile umut adına kalbinde şevk bulamaz, ağlamaz
Ne kadar zincire vurulmuşsa farkına varıp, aşkın sadrıyla kurtulamaz
İdrakinde yaşamadıkça, imanın tadına varamaz, ruh ve kalbin halinden anlamaz
Konuşmak için konuşanlar
Bir hesabın laszasında ki tahkiki hiçe sayanlar, yanmaz
Her cefayı dert sanır, tekebbür etmeyi marifet diye tanır, aklı ve izanı anlamaz
Varlık adına neye sahipse,hesapsızlık içinde boğulan habersiz sanıksa, aklanamaz
Nefsin tadmini bitmez
Kalbin ve ruhun takat getiremez, ömrün kifayet etmez
Dizlerin tutmasa, gözlerin kararsa, aklın almasada harap etmekten vazgeçmez
Aşk iman için furkandır,tensellik adına hicrandır, akıl niye vardır, hakikatın aşktır
Hiç bilmeden yaşanmaz
Talim edilmeyen bir ilim idrakin için gerekçe olamaz
Ruhunun ve kalbinin suskun hali, izanın için niye anlaşılmaz, farkı anlaşılmaz
Ruhundan ve kalbinden vazgeçen canın, hak rızası için nur olanı, nar niye yakmaz
Zikretmek kalbin şiarıdır
Fikretmek için azim ve merak ilmin tahsili için şarttır
Nitelik neden aranandır, vasıfsızlık ne müthiç hicrandır, düşünmek sanadır
Aç iken nasıl yiyorsan, susuzken, suya kanıyorsan, kalbin, ruhun iman adına ardır
Nefsini hakir görmeden
Her insanın zafiyeti olabileceğini akledip düşenmeden
İnsanlarla münasebetini emr-i bil mağruf, nehy-i anıl münker adına hasretmezsen
Ne kadar tefekkür etsen, tesbihatını çekip zikretsen ve uzlete çekilmeyi huşu bilsen
Gönül kapın kapalıdır
Kurak bir sahradır o kalbin, umutların riya için zandır
Takiyen için tuzağındır, varlığın adına kurnazlığındır, şeytan adına bir kazançtır
Mümin ki ferasetiyle ardır,vicdanıyla farktır, aşkıyla cehdi için vazgeçen furkandır
Mustafa CİLASUN
İnsanı kalbinden eden, ruhundan vazgeçiren bedbinlikler
Umutsuz koyan, acziyete salan, takkikten uzaklaştıran ve yıldıran nefisler
İradem için zafiyet zerkeden, imanıma göz diken, mukaddasıma saldıran nefesler
İnsan ac, susuz yaşamaz
Yaşasa bile umut adına kalbinde şevk bulamaz, ağlamaz
Ne kadar zincire vurulmuşsa farkına varıp, aşkın sadrıyla kurtulamaz
İdrakinde yaşamadıkça, imanın tadına varamaz, ruh ve kalbin halinden anlamaz
Konuşmak için konuşanlar
Bir hesabın laszasında ki tahkiki hiçe sayanlar, yanmaz
Her cefayı dert sanır, tekebbür etmeyi marifet diye tanır, aklı ve izanı anlamaz
Varlık adına neye sahipse,hesapsızlık içinde boğulan habersiz sanıksa, aklanamaz
Nefsin tadmini bitmez
Kalbin ve ruhun takat getiremez, ömrün kifayet etmez
Dizlerin tutmasa, gözlerin kararsa, aklın almasada harap etmekten vazgeçmez
Aşk iman için furkandır,tensellik adına hicrandır, akıl niye vardır, hakikatın aşktır
Hiç bilmeden yaşanmaz
Talim edilmeyen bir ilim idrakin için gerekçe olamaz
Ruhunun ve kalbinin suskun hali, izanın için niye anlaşılmaz, farkı anlaşılmaz
Ruhundan ve kalbinden vazgeçen canın, hak rızası için nur olanı, nar niye yakmaz
Zikretmek kalbin şiarıdır
Fikretmek için azim ve merak ilmin tahsili için şarttır
Nitelik neden aranandır, vasıfsızlık ne müthiç hicrandır, düşünmek sanadır
Aç iken nasıl yiyorsan, susuzken, suya kanıyorsan, kalbin, ruhun iman adına ardır
Nefsini hakir görmeden
Her insanın zafiyeti olabileceğini akledip düşenmeden
İnsanlarla münasebetini emr-i bil mağruf, nehy-i anıl münker adına hasretmezsen
Ne kadar tefekkür etsen, tesbihatını çekip zikretsen ve uzlete çekilmeyi huşu bilsen
Gönül kapın kapalıdır
Kurak bir sahradır o kalbin, umutların riya için zandır
Takiyen için tuzağındır, varlığın adına kurnazlığındır, şeytan adına bir kazançtır
Mümin ki ferasetiyle ardır,vicdanıyla farktır, aşkıyla cehdi için vazgeçen furkandır
Mustafa CİLASUN
