Hakikat Adına Nadan Olan Kimsedir…

Çek…
Ellerini üzerimden
Ruhumun ve kalbimin sezgisinden
Ümitlerimin şevkinden, ufkumun muhayyilesinden
Keder, vehim, zan zerk eden emellerin ürküten sahnesinden

İnsan
Sandım, çok yanıldım
Masumiyet ve sadakatle sevgi aradım
Zafiyetlerine aldırmadım, sabırla, sebatla davrandım
Her kahrın ve cefan karşısında ümidi bırakmadım, uğraştım

Yıllar
Akıp gitti, şevk terk etti
Muhabbet adresi belirsiz gönülde şendi
Edep ve sabır kanaat etmek için umutlarımı viran eyledi
Mevsimler hep hazan ve zemheri vaktini gösterdi, ruha yetti

Ne vakit
Ümitlensem boynum bükülür
Hüznün her hali sinemde yalnızlığı yaşatır
Göz baksa, dil konuşsa, umut kanatlansa da hal başkadır
Korkular, kaygılar artık her zaman yanımdadır, can bizardır

Çıktığım
Yüksek tepeler, sessiz vadiler
Her geçen gün bana yabancıdır, rüzgâr baş tacıdır
Ötelerin esintisini ve sezgisini yüreğime anlatan Furkandır
Artık neye yarar, ten zaten olmuş mezar, ümitler içimi burkar

Güven
Ve itimadı katleden her kimse
Özü itibarıyla nesepsiz ve niteliksiz olan hezeyandır
Yaranmak ve nefsine adanmak için yaşayan edepsiz diridir
Hak ve hakikat adına nadan olan kimsedir, hesapsız kepazedir

Mustafa Cilasun