~meLek~
GalataSaray'ım
Herşeyimsin !
VARLIĞIN, elimi uzatıp dokunabileceğim kadar yakın..
VARLIĞIM, bakıp bakmaman, görüp görmemen arasında git-gel yaşıyor..
Kara gülümsemelere ağzımı buruşturdum..Çünkü sevmem bilirsin.. Ben rüyamda bile aptalca sırıtırım hatta.
Aciz zamanlarda uyanırsam bu rüyadan daha da bi sinirli olurum di mi? O yüzden uyandırma!
Can havliyle koşuyorum aşk’a..
Dozunda değil de hoyratça mı davranıyorum?
Oysa her engeli yıkıp geçerim ben.. Neden şimdi elim kolum bağlı?
Neden yaptığım doğrular yanlış oluyor?
Neden sevdiremiyorum hayata kendimi ‘AŞK’ Neden!!
Ben yapamıyorsam bunları, SEN aralıksız sevmelisin beni. Çünkü bir yanım eksik kalır.
Yaparsam zaten daha fazla sevmelisin..
Süngüm canını acıtacak bazılarının.Böyle birşey olmasını istemezsin di mi?
Bende istemem.. Neden istemediklerim hep olur onu da bilmem.. Sen bilirsin ama..
Bak ne der şair: Yan yana yürümeyelim diye dar yapılmıştı kaldırımlar..
Pehh. Ben bu tezi seni kucağımda alıp geçerken o kaldırımdan çürütmüştüm bile.. Herşeyle dalga geçebilcek mutluluktayken arabesk yanım olma ne olursun!
İçlendikçe darmadağın olurum ben..
O Karadenizdeki gemiler batar..
Aynalar eve gittiğimde üzgün olduğumu gösterirse bana, hüzün bulutları ayrılmaz üzerimden.
Evet dediğini duydum.. İnanıyorum sana..
Unutma;
Bir meyvasın sen ben çiğnedim yasakları ve buldum seni..
Dilim tutuldu açıklayamadı hiç bir lisan sende gördüklerimi..
. . .
Melankoli tavrımı bağışla.
Gözyaşlarımı mutluluğumuza saklarken böyle sıra sıra damlaması..
Sinir bozucu..
Her damla intihar ederken gözümden son sözü ne biliyor musun?
SENİ SEVİYORUM..
İşte SEN bu denli herşeyimsin benim.. HERŞEYİM! . . .
