Hiçbir duygumu ertelemedim ben.Yaşayacağım hiçbir şeyi sonraya bırakmadım.Snra diye birşeyin olmadığını biliyorum.Çünkü;hep yarına dair hayaller kurmak,gelmesi mümkün olmayacak zamanları beklemek benim işim değil.
Aşk zamana metdan okur ama sen asla karşı koyamazsın ona.Orada durup öylece bekleyemezsin geleceği.Bir adım atmalısın.Bir el uzatmalısın aşka doğru.Aşkın anahtarı cesaret değil mi?Cesur olmak gerekmez mi?Bir yaşamak büyütmek için…
Kaç gece yalnız geçti hesaplasana…Kaç gece bir sonraki günü düşünerek geçti?Neler yapabilirdik düşünsene.Her sabahı birlikte karşılamak vardı.Benimle konuşmaktan yorgun düşmüş bedeniniöpücüklerle yeni güne hazırlayabilirdim.Gözünü açar açmaz ilk gördüğün şey ben olurdum.Ve sen benim gözlerimde mutluluğu görürdün.
Bu kentin sokaklarında elele dolaşabilirdik.Girmediğimiz sokak kalmazdı.Bakışlara aldırmadan sokağın ortasında sarılırdık birbirimize.Bir şarkının sözlerini bilmesek bile bağıra çağıra söyleyebilirdik.Sonra bir filme gider;bir kitap okur,bir martının bir lokma simit kapabilmek için vapurların peşimden bıkmadan uçuşunu izlerdik.
Paylaştığımız her an beynimizden bir daha çıkmamak üzere kazınırdı.Özlerdik birbirimizi delicesine;bir saati yalnız geçirsek,bir sonraki saatiiki saatlik yaşardık…PEKİ BİZ NE YAPTIK???
Aşkı bir bekleyişin sırtına yükleyip ona sadece uzaktan bakmakla yetindik.Her an aşkı yaşamak varken,hergün birbirimizi yeniden keşfetmek varken,bu yolda birer keşif olmak varken sürgünleri yaşamaya mahkum ettik birbirimizi.
Bu sürgünlüğe son vermenin zamanı geldi artık!!Sana huzur vaad etmiyorum.Aşkta huzur arayan yanılır.Ben, tutkunun, en koyu sevdanın sözcüsüyüm.Onlar adına konuşuyorum.Gözlerinin içine bakıp\”SENİ SEVİYORUM\”demek istiyorum.Aşkın, aşkına kapılıp hiçbir kaygıyı duymadan gidebildiğim yere kadar gitmek istiyorum.Yaşama senin adınla anlam katmak,mutluluğu bulmak ve bırakmamak istiyorum.
Seni istiyorum ey yar!!Canıma bir can daha katmak,ruhumun yalnızlığına,yüreğimin acısına son vermek için.Daha mavi bir deniz, daha mavi bir gökyüzü,daha mavi bir sevda için seni istiyorum.
Aşk zamana metdan okur ama sen asla karşı koyamazsın ona.Orada durup öylece bekleyemezsin geleceği.Bir adım atmalısın.Bir el uzatmalısın aşka doğru.Aşkın anahtarı cesaret değil mi?Cesur olmak gerekmez mi?Bir yaşamak büyütmek için…
Kaç gece yalnız geçti hesaplasana…Kaç gece bir sonraki günü düşünerek geçti?Neler yapabilirdik düşünsene.Her sabahı birlikte karşılamak vardı.Benimle konuşmaktan yorgun düşmüş bedeniniöpücüklerle yeni güne hazırlayabilirdim.Gözünü açar açmaz ilk gördüğün şey ben olurdum.Ve sen benim gözlerimde mutluluğu görürdün.
Bu kentin sokaklarında elele dolaşabilirdik.Girmediğimiz sokak kalmazdı.Bakışlara aldırmadan sokağın ortasında sarılırdık birbirimize.Bir şarkının sözlerini bilmesek bile bağıra çağıra söyleyebilirdik.Sonra bir filme gider;bir kitap okur,bir martının bir lokma simit kapabilmek için vapurların peşimden bıkmadan uçuşunu izlerdik.
Paylaştığımız her an beynimizden bir daha çıkmamak üzere kazınırdı.Özlerdik birbirimizi delicesine;bir saati yalnız geçirsek,bir sonraki saatiiki saatlik yaşardık…PEKİ BİZ NE YAPTIK???
Aşkı bir bekleyişin sırtına yükleyip ona sadece uzaktan bakmakla yetindik.Her an aşkı yaşamak varken,hergün birbirimizi yeniden keşfetmek varken,bu yolda birer keşif olmak varken sürgünleri yaşamaya mahkum ettik birbirimizi.
Bu sürgünlüğe son vermenin zamanı geldi artık!!Sana huzur vaad etmiyorum.Aşkta huzur arayan yanılır.Ben, tutkunun, en koyu sevdanın sözcüsüyüm.Onlar adına konuşuyorum.Gözlerinin içine bakıp\”SENİ SEVİYORUM\”demek istiyorum.Aşkın, aşkına kapılıp hiçbir kaygıyı duymadan gidebildiğim yere kadar gitmek istiyorum.Yaşama senin adınla anlam katmak,mutluluğu bulmak ve bırakmamak istiyorum.
Seni istiyorum ey yar!!Canıma bir can daha katmak,ruhumun yalnızlığına,yüreğimin acısına son vermek için.Daha mavi bir deniz, daha mavi bir gökyüzü,daha mavi bir sevda için seni istiyorum.
