Ne yol biter ve nedense
hal ruhun ekseninden esinbekler
Vicdan sessizliğinde seyreder, kalbin dirliğinden aşkı diler
Hissiyat bin bir rengin
ihtişamıyla resimlerçizer hazzı ister
Arz insan için tanzim edilen en kutsi değer, aşksız nefesler
Ne ağlamak çare oluyor
ve nede serzenişler halisolduruyor
Umut inancın şavkıyla her bir yanımı kuşatıyor gönül yanıyor
Sazlar ne çalıyor, meramı
kim hakkıyla anlıyor, aşksızlatıyor
Her nedense hasretin çilesi elem veriyor, mısraları yazdırıyor
Günler sarkıyor, ömür
vaktin oluyor, akıl halebakıyor acıtıyor
Kalbim nefsimle bedelleşiyor, irade sancılar için hüzünleniyor
Ne yunusu ve ne de
okyanusu hakkıylabiliyor, neleri bekliyor
Hayat bazen anlamını kaybediyor ve ıssız sokaklar n söylüyor
Ah gönlüm ne kadar
feryat etsen ne çıkar,şuur olmazsa akar
Nitelik insana bakar, keyfiyet örfü anar ve mazi hicranla efkâr
Atimden zanlarım korkar
her bir yanım tuğyaniçinde kim anlar
Parçalanmış cesetler vefayı anar, ağlamak kalbime kanla akar
Şairler İstanbul için
şiirler yazar Üsküdarmelalli halimde nazar
Hasretim ne denizde var ve ne de istikbalimde mezarlar bir kar
Merkez efendi bir başka
nazar, dede efendiyihakkıyla kim anar
Tamburi Cemil nidasıyla sessizliğini tamburla bozar, bir aşk var
İşte adımladığım
kaldırımlarda bir çilekeşnecip fazıl hazzı sunar
Cemil Meriç içtenliğin ritimlerinde ve tahkik şevkinde neleri yazar
Ah gönlüm ne sancılı
dalgalar var, martılarınçırpınışları aşkı anar
Artık halimden geriye ne kalmışsa evet takatsizliğim hicran yaşar
Sanki saklambaç oynuyorum,
körebe oyununu yazıyaboyuyorum
Sinemin tellerinde güfteleşen besteyi okuyorum ve aşk buluyorum
Göçmelerin ikliminde
manzaraları temaşa ediyorumudu anıyorum
Kime sığınıyorum, evet gülü kokluyorum, özlemle mavera diyorum
İşte böyle çıktığım bakir
tepelerde nefesmüddetiyle sırra yönelince
Ne keşkeler benimle ve nede tesadüfler inancı halimde gönül senle
Mağfirete muhtaçlığım
katreler halinde nazgözlerimde sicimleşince
Niyazım tüm iklimlerin filizlerinde tohum bereketin kadrinde Rabbiyle
Mustafa CİLASUN
