İHTİYAR ÇÖPÇÜ
İhtiyar Çöpçü İhtiyarlığa adım atalı çok olmuştu. Gözleri dalgalara takılmış
halde, iyi kötü yönleriyle geçmişi düşünüyordu. İnsanlığa karşı pek güveni
kalmamıştı. İyilik yaptıkça nankörlük gördüğünü düşünüyordu. Çoğu kişinin
kendisine "enayi" gözüyle baktığını da biliyordu. Fakat karşılıksız iyilik
yapmaktan vazgeçmiyordu. Çünkü kendisini hayata bağlayan çok az değerden
birisi de, kendisine olan saygısıydı. Onu da kaybederse , herşeyini
kaybetmiş olacağını düşünüyordu.
İhtiyar adam kayalıkların üzerinden yavaşça doğruldu, denizin kenarına
atılmış kırık içki şişesi gözüne takılmıştı. İçki içmezdi ama görüp de
almazsa ve bu kırık şişe birine zarar verirse vicdan azabı duyacağını
düşündü. Onun şişeyi yerden aldığını gören biri kız, biri erkek iki genç
gülüştü. Erkek ; "-Çöpçü herhalde. " dedi. İhtiyar adam herkesi hoş görmeye
çalışırdı, özellikle gençleri ama yine de gencin, kendisi hakkında
arkadaşıyla şakalaşırken biraz sesini alçaltmamasına, kendisinin duymaması
için gayret etmemesine canı sıkılmıştı.
İhtiyar kırık camları atmış dönerken, gençlerin az önce kendisinin oturduğu
kayalarda, azgın dalgalara karşı şakalaştığını, birbirini itekler gibi
yaptığını gördü. Biraz daha uzakta bir kayaya gidecekti ki, birinin denize
düşme sesi ve çığlığı kulaklarında çınladı. Kız düşmüştü, . Sportif yapılı
gencin hemen atlayıp kızı kurtarmasını bekledi. Fakat kayadan kayaya telaşla
koşan genç atlamaya cesaret edemiyordu.
Genç ne yapacağını bilemez halde dalgaların uzaklaştırdığı kız arkadaşına
bakıyor, bağırıyordu. Sağa sola deli gibi koştururken, hemen yanından
birinin denize atladığını duydu, bu az önce dalga geçtiği ihtiyar adamdı.
İhtiyar adam dalgaların tüm zorluğuna rağmen, güçlü kulaçlarla kıza yetişti,
saçlarından yakaladı kayalara doğru çekti. Kayalara yaklaştığında kıyıdaki
genç, kızı yakalayıp önce yukarı, sonra sahile çekti. İhtiyar adamı o anda
unutmuştu bile. Birden aklına gelip denize doğru baktığında ihtiyar adamın
hala çıkamadığını gördü.
İhtiyar kollarında derman kalmamış halde, kendisini kıyıdan koparmaya
çalışan dalgalara kendini bıraktı. Genç çılgına döndü, sevdiği kızı kurtaran,
az önce dalga geçtiği ihtiyar gidiyordu. Kısa zamanda büyük şeyler olmuştu
hayatında. Hayatta en çok sevdiği kişiyi kurtaramamış, başkası kurtarmıştı
ve o da şimdi kendisinden özür bile dileyemeden, boynuna tüm utançları
takarak sonsuza dek gidiyordu.
Kendine tam gelememiş kız , gencin sulara atlayışına baktı bağırdı ama
nafile. Oysa arkadaşının kendisi kadar bile yüzemediğini iyi biliyordu.
Genç erkek tüm çabasına rağmen ihtiyara yaklaşamamıştı bile , dalgaların
üzerinde boğulan değil, sanki dinlenen biri gibi duran ihtiyar da sanki
gülümsüyor gibiydi. Genç bir anda ihtiyardan daha çok kıyıdan uzaklaştığını
farketti. Bitiyordu herşey. "Gerçekmiş demek ki " diye düşündü, hayatı,
arkadaşları , sevdikleri hızlıca gözlerinin önünden geçiyor gibiydi. İnsan
ölüme yaklaşınca böyle oluyormuş. Su yutuyordu ama mücadeleyi bırakmıştı.
****************
Birden beklenmedik birşey oldu; genç adam kolunun kuvvetlice yakalandığını
hissetti, önce köpekbalığı aklına gelip telaşla çekmek istedi ama hemen
yanında ihtiyar adamı farketti. İhtiyar adam önce kolundan yakalamış, sonra
yakasından tutup, onu bir bebek gibi çekmeye başlamıştı.
Göz açıp kapayana kadar kıyıya gelmişlerdi. İhtiyar adam, genci kızın yanına
kadar atmış, nefesleniyordu. Gençlere gülümsedi ; "- Siz de, ben de bu gün
güzel dersler aldık. Ben kendi adıma çok mutlu oldum. Siz kimseyi
küçümsememeyi öğrendiniz. Ben de bu küçük dalgalarda sizi deneyerek,
insanlığın ölmediğini gördüm. Delikanlı beni kurtarmaya gelmen, beni ne
kadar mutlu etti sana anlatamam. Fakat ben daha bu dalgalara yenilecek kadar
kocamadım"
İhtiyar kıyıda kendilerini toparlamaya çalışan gençlerin birşey söylemesine
fırsat vermedi; "-Hoşçakalın !. . . " deyip yürüdü.
Gençler peşinden koşamadıkları ihtiyara şaşkınlıkla, içlerinde bir buruk
sevinçle bakakaldılar.
İhtiyar Çöpçü İhtiyarlığa adım atalı çok olmuştu. Gözleri dalgalara takılmış
halde, iyi kötü yönleriyle geçmişi düşünüyordu. İnsanlığa karşı pek güveni
kalmamıştı. İyilik yaptıkça nankörlük gördüğünü düşünüyordu. Çoğu kişinin
kendisine "enayi" gözüyle baktığını da biliyordu. Fakat karşılıksız iyilik
yapmaktan vazgeçmiyordu. Çünkü kendisini hayata bağlayan çok az değerden
birisi de, kendisine olan saygısıydı. Onu da kaybederse , herşeyini
kaybetmiş olacağını düşünüyordu.
İhtiyar adam kayalıkların üzerinden yavaşça doğruldu, denizin kenarına
atılmış kırık içki şişesi gözüne takılmıştı. İçki içmezdi ama görüp de
almazsa ve bu kırık şişe birine zarar verirse vicdan azabı duyacağını
düşündü. Onun şişeyi yerden aldığını gören biri kız, biri erkek iki genç
gülüştü. Erkek ; "-Çöpçü herhalde. " dedi. İhtiyar adam herkesi hoş görmeye
çalışırdı, özellikle gençleri ama yine de gencin, kendisi hakkında
arkadaşıyla şakalaşırken biraz sesini alçaltmamasına, kendisinin duymaması
için gayret etmemesine canı sıkılmıştı.
İhtiyar kırık camları atmış dönerken, gençlerin az önce kendisinin oturduğu
kayalarda, azgın dalgalara karşı şakalaştığını, birbirini itekler gibi
yaptığını gördü. Biraz daha uzakta bir kayaya gidecekti ki, birinin denize
düşme sesi ve çığlığı kulaklarında çınladı. Kız düşmüştü, . Sportif yapılı
gencin hemen atlayıp kızı kurtarmasını bekledi. Fakat kayadan kayaya telaşla
koşan genç atlamaya cesaret edemiyordu.
Genç ne yapacağını bilemez halde dalgaların uzaklaştırdığı kız arkadaşına
bakıyor, bağırıyordu. Sağa sola deli gibi koştururken, hemen yanından
birinin denize atladığını duydu, bu az önce dalga geçtiği ihtiyar adamdı.
İhtiyar adam dalgaların tüm zorluğuna rağmen, güçlü kulaçlarla kıza yetişti,
saçlarından yakaladı kayalara doğru çekti. Kayalara yaklaştığında kıyıdaki
genç, kızı yakalayıp önce yukarı, sonra sahile çekti. İhtiyar adamı o anda
unutmuştu bile. Birden aklına gelip denize doğru baktığında ihtiyar adamın
hala çıkamadığını gördü.
İhtiyar kollarında derman kalmamış halde, kendisini kıyıdan koparmaya
çalışan dalgalara kendini bıraktı. Genç çılgına döndü, sevdiği kızı kurtaran,
az önce dalga geçtiği ihtiyar gidiyordu. Kısa zamanda büyük şeyler olmuştu
hayatında. Hayatta en çok sevdiği kişiyi kurtaramamış, başkası kurtarmıştı
ve o da şimdi kendisinden özür bile dileyemeden, boynuna tüm utançları
takarak sonsuza dek gidiyordu.
Kendine tam gelememiş kız , gencin sulara atlayışına baktı bağırdı ama
nafile. Oysa arkadaşının kendisi kadar bile yüzemediğini iyi biliyordu.
Genç erkek tüm çabasına rağmen ihtiyara yaklaşamamıştı bile , dalgaların
üzerinde boğulan değil, sanki dinlenen biri gibi duran ihtiyar da sanki
gülümsüyor gibiydi. Genç bir anda ihtiyardan daha çok kıyıdan uzaklaştığını
farketti. Bitiyordu herşey. "Gerçekmiş demek ki " diye düşündü, hayatı,
arkadaşları , sevdikleri hızlıca gözlerinin önünden geçiyor gibiydi. İnsan
ölüme yaklaşınca böyle oluyormuş. Su yutuyordu ama mücadeleyi bırakmıştı.
****************
Birden beklenmedik birşey oldu; genç adam kolunun kuvvetlice yakalandığını
hissetti, önce köpekbalığı aklına gelip telaşla çekmek istedi ama hemen
yanında ihtiyar adamı farketti. İhtiyar adam önce kolundan yakalamış, sonra
yakasından tutup, onu bir bebek gibi çekmeye başlamıştı.
Göz açıp kapayana kadar kıyıya gelmişlerdi. İhtiyar adam, genci kızın yanına
kadar atmış, nefesleniyordu. Gençlere gülümsedi ; "- Siz de, ben de bu gün
güzel dersler aldık. Ben kendi adıma çok mutlu oldum. Siz kimseyi
küçümsememeyi öğrendiniz. Ben de bu küçük dalgalarda sizi deneyerek,
insanlığın ölmediğini gördüm. Delikanlı beni kurtarmaya gelmen, beni ne
kadar mutlu etti sana anlatamam. Fakat ben daha bu dalgalara yenilecek kadar
kocamadım"
İhtiyar kıyıda kendilerini toparlamaya çalışan gençlerin birşey söylemesine
fırsat vermedi; "-Hoşçakalın !. . . " deyip yürüdü.
Gençler peşinden koşamadıkları ihtiyara şaşkınlıkla, içlerinde bir buruk
sevinçle bakakaldılar.
