Evet inat ederiz bazen sonucunun nereye varacağını, kendimize ve başkasına ne kadar zarar vereceğini düşünmeden... İnat etmek doğru mudur, değil midir tartışılır elbet. Ama doğru olmayan bence kuru inat. Gereksiz bir durum karşısında sırf egosuna yenik düşmek istemeyenler inat ederler. Ne özür dilerler, nede hatalı olduklarını düşünürler. Onlar hep haklıdırlar... Neyse konuyu dağıtmayalım. Başarmak istediğin bir konu hakkında yararlı olabilir inat etmek (azim göstermek) kendinle yarışmak.... Fakat olumsuz neticesi olduğunu bile bile bir duruma çaba göstermek ayrıca bir inat. Nedenleri de tartışılır elbet. Farklı farklı. Kişiyi sevmiyorsunuzdur. Bulunduğunuz durumu beğenmiyorsunuzdur. Olaya fikrinizin ermiyordur. Belli bir sınırınız vardır, vesaire. Yersiz inatlaşmanın ne kendine ne de bir başkasına yararı yok... Sadece boşu boşuna bocalama... Örnekler o kadar çok ki sizler kendi çevrenizdeki gözlemlerinize göre değerlendirip düşünebilirsiniz. Her kesin kendine göre inatçı olduğu tarafları vardır. Ben mesala bir işi yarım bırakmak istemem, inat edrim bitirene kadar başarana kadar. En azından ben öyle mutlu olurum. Bu durumun kimseye zararı var mı? Tabiki yok... İnat etmenin de bazı ölçüleri olmalıi kantarın topuzu kaçtımı o da kötü. Akla ve bedene zarar vermemek gerek. Kuru bir inat kişiyi de kurutur. Oysa kurumaktansa yeşermek gerek. İnatla iyiliği savunmak, insanlığı savunmak, kötülüklerden uzak durmak gerek. İnatla sağduyulu olmak, inatla sevgi saygı duyguları taşımak gerek. İnatla merhametli olmak, gerçekçi olmak gerek. Ve inatla NE MUTLU TÜRKÜM DİYENE demek... Saçma sapan fikirlerin peşinden sürüklenip inatla vatan hainliği yapanların kökünü kazımak gerek... Haydi inat edelim başaralım... (Gereksiz inat etmemek dileğiyle) Sen ve şen kalın. EMİ...
