Meyveciliğimizde, ihracatta önemli bir yeri olan incirin ülke ekonomisine katkısı azımsanmayacak oranlarda her geçen yıl artarak devam etmektedir. İhracatı yapılan tarımsal ürünlerimiz içinde yıllara göre 5. ve 6. sırayı almaktadır. Onun için incir, ülkemizin önemli bir dış satım ürünüdür. Bunun yanında iç tüketimi de söz konusudur. Dış satımı yapılan kuru incirin tamamı Ege Bölgesinde üretilmektedir. Ege Bölgesinde Büyük ve Küçük Menderes Havzaları büyük öneme haizdir. Büyük Menderes Havzasında Aydın ili, özellikle sahip olduğu mikroklima nedeniyle dünyanın en kaliteli kuru incirlerini üretmektedir.
İncir vitaminlerce çok zengindir. Taze sarı lop vitamin C bakımından çok zengindir. Yine taze incirde vitamin A fazladır. Bunun yanında vitamin B açısından da zengindir.
Kuru incirlere gelince; 1 kg kuru incirde 2900 kalori vardır. Bir insanın normal günlük kalorisi olan 3000 kaloriyi başlı başına karşılayabilecek durumdadır. Bu nedenledir ki incir özellikle ısıtıcı ve enerji kaynağı olarak büyük bir değer taşımaktadır. Kuru incirlerin vitamin değeri düşüktür. İncirin bileşiminde madensel maddeler de vardır. Potasyum incirin alkaliliğini sağlamakta ve iskeletin teşekkülünde büyük bir rol oynamaktadır. İncirin bir diğer özelliği de bağırsaklara yumuşaklık vermesidir. İnsan besini olarak kullanılmayacak hurda incirler de hayvan yemi olarak kullanılırlar.
Son yıllarda kurusunun iyi fiyat bulması, taze incir pazarlama konusundaki gelişmeler ve incirin fazla müşkülpesent bir bitki olmaması gibi nedenlerle incire olan ilgi ve talep artmaktadır.
Ekolojik istekleri:
İklim istekleri:Kışları ılık, yazları sıcak ve kurak, yıllık ortalama sıcaklığı 18-20 °C olan yerlerde yetişir. Meyve oluşumundan hasat sonuna kadar (mayıs-ekim aylarında ) daha yüksek sıcaklıklar, Ağustos-Eylül gibi meyve olgunlaşması ve kurutma döneminde 30 °C ortalama sıcaklık ister. Sıcaklık 40°C yi geçmemelidir. Aksi halde dallar yanar, meyveler küçük kalır ve yanar.
En düşük sıcaklığın –9 °C den daha aşağı düştüğü yerlerde incir tarımı başarılı şekilde yapılamaz. Ekim-kasım aylarında –3, -4 °C ye kadar düşen erken donlardan zarar görebilir. Mart sonu ve nisanda -1°C ve daha düşük sıcaklıklar yeni sürgün büyümesini zarara uğratacak ve ürünü azaltacaktır.
Kış sonundaki -4°C ve -7°C sıcaklıklar erkek incirlerde boğa ürününe dolayısıyla ilek arısına zararlıdır.
Erkek incir bahçeleri kış donlarının görülmediği kuzeyi kapalı, güneye bakan yerlerde kurulmalıdır.
Optimal yıllık yağış 625 mm dir. Bunun altındaki yağışlarda sulama gereklidir. Fazla yağış alan bölgelerde ise ağaçlar kuvvetli büyür,meyveler iri ve tatsız olur.
Kurutmacılık yönünden Temmuz ayları yağışsız ve bulutsuz geçmelidir. Kurutma mevsiminde hava bagıl nemi % 40-45 olmalıdır. Olgunluk dönemindeki yüksek bağıl nem, meyvelerde yarılmaya neden olur. Olgunluk ve kurutma mevsiminde denizden esen yüksek bağıl neme sahip rüzgarlar meyvelerde kalite düşmesine ve yarılmalara neden olur. Karadan esen sıcak ve kuru rüzgarlar uzun süre eserlerse küçük ve kuru meyveler oluşur.
Denizden esen nemli ve serin rüzgar ile karadan esen kuru ve sıcak rüzgar karşılıklı eserse meyvede irilik ve kalite artar.
İlekleme döneminde esen kuvvetli rüzgarlar ilek arısının uçuşunu engelleyeceği için uygun değildir.
Toprak istekleri:Çok fazla nemli topraklar hariç hemen her toprakta yetişir. Kuru incir kalitesi söz konusu olduğunda ise toprak yönünden seçici olur. Derin, kumlu-killi organik materyal ve kirece sahip toprakları ister. 120 cm ve daha derin topraklarda iyi gelişir.
Toprak tuzluluğuna az dayanır. Kireççe zengin topraklarda iyi gelişir. Ph 6-7, 8 olan nötr ya da nötre yakın topraklar uygundur. Sodyum ve bor minerallerinin aşırısına duyarlıdır.
Yüksek taban suyu ile yükselip alçalan kararsız taban suyundan zarar görür. Taban suyu zemine 2 metreden yakın olmamalıdır.
Çeşit seçimi:İncir yetiştiriciliği, ticari amaçlı yapılması söz konusu olduğunda çeşit seçimi önem taşır. Yetiştirici, bahçe kurulacak yerin iklim, Pazar istekleri, üretim potansiyeli, ürün fiyatları ve pazarlama olanakları gibi etmenleri göz önünde bulundurmalıdır.
Kurutmalık çeşit seçmede en önemli faktör iklimdir. Kurutmalık çeşitler yüksek oranda şeker içerdikleri için taze olarak fazla miktarda tüketilmezler. Ancak kurutmalık incirlerin hem taze hem de kuru olarak pazarlanma olanakları vardır. Taze incirin iyi fiyat bulduğu yıllarda ürün taze, iyi fiyat bulmadığı yıllarda kuru olarak pazarlanabilir. Şeker içeriği az olan sofralık incirlerin kuruları iyi kalitede olmadığından sadece endüstriyel olarak değerlendirilir. Bu durumda ürünün yalnızca sofralık olarak değerlendirilmesi gerekir. Sofralık çeşitlerle bahçe kurarken hasat ve pazarlama olanaklarının daha iyi incelenmesi gerekmektedir.
Çeşitler:
Sarılop:7-8 m yükseklikte 8-9 m genişlikte seyrek dallı bir çeşittir. Taç önce dik , yayvan, sonra sarkık dallıdır. Çok yumrulu bir gövdeye sahiptir. Beş parçalı derin dilimli, büyük yaprakları vardır. Birinci ürün (yellop) meyvelerinin o dönemde çiçek tozu olmağından döllenmeleri mümkün değildir ve dökülür. Nadiren birkaçı partenokarpik olarak meyve verir.
İkinci ürün (iyilop) meyveleri, asıl ana üründür ve mutlaka döllenmeleri gerekmektedir. İlekleme ile bu sağlanır. Meyveler yuvarlak, basık şekilli 65 gr. ağırlığındadır. İlk olgunlaşma temmuz sonu ağustos başıdır. Eylül sonunda olgunlaşma tamamlanır. Hasat süresi 40-45 gündür. Taze hasatta meyve sapı ağaçta kalır. Kabuk sarı renktedir ve kolay soyulur. Çekirdekler orta iriliktedir. Meyve içi boşluğu yoktur. Ostiol açıklığı belirgindir.
Meyveler çok tatlı, hissedilir hoş kokuludur.
Sarılop çeşidi kurutmalık olarak üretilir. Bir kısmı sofralık olarak değerlendirilir. Taze sarı lop meyveleri bütün ve kabuklu olarak hızlı dondurulmaya uygundur.
Göklop:İri, geniş taç teşkil eden ağaçlardır. Dallar genellikle dikine büyür, yaprakları iri, yumuşak dokulu ve belirgin damarlıdır. Meyveleri basık, topaç şeklinde,iri, yeşil renkli, sarılopa oranla daha az tatlıdır. Olgunlaşması da sarılopa göre biraz daha geçtir. Meyve tutumu için mutlak surette döllenme gerektirir. Taze tüketim için gösterişli bir çeşittir. Ancak meyveler çatlamaya ve akmaya yatkındır.
Akça:Taze olarak tüketilir. Ancak kurusu da beyaz renkli olduğundan tercih edilebilir. Ağacı orta irilikte, tacı seyrek görünüşlüdür. Yapraklar orta iri, uzunca kalın dokulu ve sert havlıdır. Meyveler yuvarlak, çok ince, yeşil renkte meyve eti ise kırmızı ve kokuludur.
Bardacık:Taze olarak tüketilir. Ağacı çok kuvvetli büyür. Dallar dikine bir gelişme gösterir ve yuvarlak taç teşkil eder.
Yaprakları orta irilikte, kalın dokulu ve üst yüzeyi karekteristik olarak sert ve ince dikenlidir. Meyveler iri, kısa saplı, kabuğu ince, yumuşak, eti pembe, kırmızı hafif, tatlıdır.
Morgüz: Ege bölgesinin son turfada çeşitlerindendir. Ağaç iri, dik dallı, sürgün gelişmesi kuvvetli, gövdesi siyah ve gri harelidir. Yapraklar orta büyüklükte, üst yüzü koyu, alt yüzü ise açık yeşildir. Meyveleri iri, kabuğu yeşil zemin üzerinde mor damarlı, puslu, kalın damarlıdır. İç rengi ise parlak koyu pembe renklidir.
Bursa siyahı: En yaygın olarak Bursa yöresinde taze tüketim amacıyla yetiştirilmektedir. Meyve olgunlaşması Ege bölgesinde ağustos başından ekim ayı ortalarına kadar devam etmektedir. Bursa çevresinde olgunlaşma daha geçtir. Meyveleri iri ve şekli yuvarlaktır. Kabuk rengi mor veya morumsu siyahtır. Meyve içi boşluğu hiç yoktur veya çok azdır. Pulp geniş, dolgun ve koyu kırmızıdır.
Kabuk kolay soyulur. Meyve eti sık dokulu, yola dayanıklıdır. Ostiol açıklığı küçüktür. Olgunlaşma dönemindeki yüksek nemde çatlama ve yarılma göstermez.
Taze meyveleri bütün olarak veya dilimlenerek dondurulmaya uygundur.
Siyah orak: Ağaçları bodurdur. Yayvan dalların yan dal oluşumu fazladır.Dalları seyrektir,ağacın gelişme hızı ortadır.
Çift ürün veren bir çeşittir.
Birinci ürün meyvelerinin görünüşü iyi,tadı az, kendine özgü kokuludur. Düşük kaliteli olmasına rağmen olgunlaşma dönemi nedeniyle iyi fiyatla satılır. Yıllara göre değişmekle birlikte hasat 15 haziranda başlayıp 15-20 gün sürer. Kabuk morumsu siyahtır. Hasatta meyve sapı meyvede kalır. Çekirdeklerin içi boştur. Meyve içi boşluğu küçük, ostiol orta açıklıktadır. Olgun meyvede çatlama görülmez. Meyveler orta irilikte armut şeklindedir.
İkinci ürün meyveleri küçük ve armut şeklindedir. Hasat ağustos başındadır. Eylül sonuna kadar devam eder. Kabuk ince morumsu siyahtır. Hasatta sap meyvede kalır. Meyve içi boşluğu ortadadır. Ostiol kapalıdır. Meyve bağlaması için döllenmeye ihtiyacı yoktur. Olgun meyvelerde çatlama yoktur. İkinci ürün meyvelerinin görünüşü iyi, tadı az, kokuludur. Orta kalitede sofralık bir çeşittir.
Beyaz orak: Ağaç yarı bodur büyür, dallar seyrektir, dallanma diktir. Ağacın gelişme hızı ortadır. Çift ürün veren bir çeşittir.
Birinci ürün meyvelerinin görünüşü iyi, tadı az, kendine özgü kokuludur. Meyveler iri ve armudi şekillidir. Hasat 15 haziranda başlayıp 15-20 gün sürdüğü için yüksek fiyatla satılır. Hasatta sap ağaçta kalır. Meyve kabuğu olduğundan meyve kabuğu zeytin yeşili renkte kolay soyulur. Meyve içi boşluğu ortadır. Partenokarpik olduğundan birinci ürün meyvelerin döllenmesine gerek yoktur.
İkinci ürün meyvelerinin görünüşü iyi, tadı az, kendine özgü az kalitelidir. Meyveler iri, yuvarlak ve basıkça şekillidir. Hasadı ağustos başından eylülün ikinci yarısına kadar sürer. Meyve verimi iyidir. Meyve kabuğu zeytin yeşili renkte, dayanıklı ve kolay soyulan özelliktedir. Hasat sırasında sap dalda kalmaktadır. Meyve içi boşluğu orta, ostiol çok açıktır. İkinci ürün meyvelerinin dökülmemesi için döllenmeleri gerekir.
Erkek incirler grubu:
Dişi incirlerin döllenmesinde (ilekleme) kullanılır.
Önemli çeşitler:
Erkenci çeşitler: Kıbrıslı, Büyük, Kongur.
Orta mevsim çeşitleri: Akilek, Hacımestan ileği, Kara ilek.
Geç olgunlaşan çeşitler: Bardakçı (bardacık ), Körpe ilek, Kuyucak ileği.
İlek çeşitleri bol çiçek tozu vermeleri ve meyvede mevcut ilek sineği miktarına göre de değer kazanırlar.
DİKİM
İncir bahçeleri doğrudan fidan dikerek kurulabileceği gibi çelik dikerek de kurulabilir. Fidan üreten resmi ve özel kuruluşlar genelde talebi karşılamakla birlikte üreticilerin bir kısmı direk bahçeye çelik dikerek bahçe tesisi yoluna gitmektedir.
Dikimler, köklü incir fidanları ile yapıldığında birinci boy “1-2 yaşında, toprak yüzeyinden 10 cm yukarıda çapı 18 mm den fazla ve boyları en az 100 cm olanlar” ve ikinci boy “1-2 yaşında, toprak yüzeyinden 10 cm yukarıda çapı 12 –18 mm ve boyları en az 75 cm olanlar” kullanılmaktadır. Bu fidanların bir örnek ve bol saçak köklü,düzgün, yarasız-beresiz gövdeli, hastalık ve zararlılardan arınmış ve adına doğru fidanlar olmasına özen gösterilmelidir.
TOPRAK HAZIRLIĞI
İncir bahçesi tesis edilecek alanın önce ihata işlemi yapılır. Gerekiyorsa, drenaj v.s. arazi ıslahı sorunları halledilir. Bahçe toprağı, dikimden önce 2-3 kez derince sürülür. Toprağın havalanması ve yağışlardan en iyi şekilde yararlanması sağlanır. Meyilli arazilerde kurulacak incir bahçelerinde su taşkınlıklarına karşı önlem alınmalıdır. Arazi meyili % 3’ ü geçtiği vakit kontır dikim yapılmalı, meyili % 5’ i geçen yerlerde, meyilin durumuna göre 10-15 m aralıklarla teraslar yapılmalıdır.
Bahçe kurulacak yerde dikimden önceki yaz, uzun köklü (kanyaş, ayrık v. s. gibi ) rizomları bulunan yabancı bitkiler en iyi şekilde temizlenmelidir. Zararlı ot temizliği küçümsenip göz ardı edilmemelidir.
FİDAN DİKİMİ
İncir fidanları, en uygun olarak kış uykusu devresinde, yani yaprak dökümü ile ilkbaharda yeniden su yürümesi arasında kalan devrede dikilebilir.
Tesis edilecek arazinin durumuna göre dikim şekillerinden biri tercih edilir. Onun için düz arazilerde KARE ve DİKDÖRTGEN dikim şekli tercih edilir. Dikimde kullanılabilecek diğer bir şekil ÜÇGEN (veya altıgen ) dikim şeklidir. Arazi meyilinin % 3’ ten fazla olduğu durumlarda su taşkınlıklarından korunmak yönünden en uygun dikim şekli KONTIR dikimdir.
Dikimde mesafe seçimi, koşullara göre değişebilir. Sığ, verimsiz topraklarda aralıklar daraltılırken, derin, yeknesak ve verimli topraklarda daha geniş aralıklar kullanılır. İklim ve toprak koşullarının kötü olması durumunda 6x 6 m, çok iyi olması durumunda 8x8 m mesafeler tercih edilir.
Dikim yapılacak bahçenin fidan yerleri, işaretlendikten sonra, çukurlar açılır. Açılan çukurlar 50 cm. derinlikte, 40-50 cm. genişlikte olmalıdır. Çukurun dip kısmı üstten alınan toprakla, bir miktar çiftlik gübresi karıştırılıp, doldurulmalıdır. Kök tuvalet budaması yapıldıktan sonra, fidan dikim tahtasının orta kısmına bir dikme dikilerek, fidanın zarar görmesini önlemek için, bağlanması sağlanmalıdır. Çukurun doldurulması sırasında köklerin toprakla temasının sağlanması açısından ayakla toprak sıkıştırılmalıdır. Fidan dikimi tamamlandıktan sonra, can suyu verilmelidir.
TESİS DÖNEMİ BAKIM İŞLERİ
İncir bitkisi güneş yanıklığına karşı çok hassastır. Yeni dikilmiş olan incir fidanlarının güneş yanıklığından korumak için karton, kalın kağıt v.s. gibi koruyucularla sarılır veya kireçle badana edilir. Sargı materyalinin büyümeyi engellememesi, yeni sürgünlerin gelişmesine engel olmaması için fidan tepesinde 20 cm. kadar bir kısmı kapatılmamalıdır.
İncir fidanları ilk yıllarda sulamaya gereksinim duyar. Sulama olanaklarının çok sınırlı olması durumunda dahi bu sulamayı yapmak gerekir. Sulama olanaklarının çok sınırlı olduğu durumlarda fidanların diplerindeki sulama çanaklarına sap, saman, ot, çiftlik gübresi konarak malçlama yapılır. Böylece toprak yüzeyinin doğrudan güneş ışığı ile teması önlenir ve toprak yüzeyinden buharlaşma ile su kaybı azaltılır. Hava koşullarına bağlı olarak sulama ağustos sonunda veya eylül başında kesilir.
Yabancı otlar, düzenli toprak işlemesi, çapalama ve kimyasal yabancı ot öldürücüler kullanmak suretiyle yok edilmelidir.
YILLIK BAKIM İŞLERİ
İncir bahçeleri bir kez sonbaharda olmak üzere en az üç kez sürülmelidir. Hasattan sonra 20 cm. derinlikte sonbahar sürümü yapılmalıdır. Havalandırmayı sağlamak ve yağmurlardan daha fazla yararlanmak amacıyla toprak kesekli bırakılmamalıdır.
Meyilli arazide meyile dik sürüm yapılmalıdır.
İlkbahar toprak işlemesi mart ayında 15 cm. derinliğinde yapılır. Düz arazide, sonbahar sürümüne dik yönde, meyilli arazide yine meyile dik yönde sürülür. Ağaç diplerindeki işlenmeyen yerler çapalanır. Daha sonra tırmık ve diskaro geçirilir. Kurak koşullarda nemi tutmak için yüzeysel toprak işlemesi zorunludur.
BUDAMA
Yüksek kaliteli incir elde etmek ve ağacın ekonomik ömrünü uzatmak, verimi arttırmak amacıyla yapılması gereken önemli bir işlemdir.
İncir ağaçları budanmadan tabii haline bırakılırsa ana dallar devamlı uzunlamasına büyürler ve ağaçların alt kısımları çıplak kalır. Zayıf gelişen devamlı uzayan ana dallar sonunda ürün yükü ve yaprak ağırlığını tasıyamıyarak sarkarlar. Özellikle sarılopta sarkma sonucu ağaç tacının ortası açılır. Güneşe maruz kalır. Hem dallarda hem de meyvelerde güneş yanıklıkları meydana gelir. Ana dalların sarkması toprak işlemsini de güçleştirir. Bu şekilde doğal gelişmelerine bırakılan budanmayan ağaçlar zayıf düşer ve erkenden yaşlanırlar. Ürün miktarı ve kalitesi de düşer.
İncir ağaçlarında da diğer meyvelerde olduğu gibi üç tip budama vardır.
Şekil budaması:
Bahçeye dikilen fidanların dikiminden ağaç ürüne yatıncaya kadarağacın iskeletini ve tacını oluşturmak amacıyla yapılan budamadır.
Ağacın ana dallarını teşkil edecek uygun aralıklı ve farklı yönlere bakan 3-4 göz bırakılarak 90-100 cm. yükseklikte budanır.
Sofralık çeşitlerde alçaktan taçlandırma amacıyla bu yükseklik 60-70 cm. olmalıdır.
O yaz süren gözlerden sürgünler elde edilir. Normal gelişmiş bu sürgünlerden 3-4 adeti iskelet ana dallarını oluşturmak üzere bırakılan sürgün boyları 40-50 cm yi geçiyorsa yazın bunlar üzerinde bir uç alma işlemi uygulanarak dengeli bir gelişme sağlanabilir.
İskelet ana dallarının gelişmesini teşvik etmek üzere toprak yüzeyinden ve gövdeden çıkmış sürgünler çıkarılır. Bu işlemler yazın yapılmamışsa ilk kış budamasında 3-4 iskelet dalı seçilir. Bu ana dallar ağaç gövdesi çevresine eşit olarak dağıtılıp aralarında 10-15 cm mesafe bırakılmalıdır. Mümkün olduğu kadar gövde ile geniş açı yapan dallar seçilmelidir. Seçilen 3-4 ana dal 30-40 cm üzerinden budanır.
İkinci yaz veya kış mevsiminde her ana dalın ucuna yakın olarak çıkan iyi gelişmiş yan dallardan aralarında uygun aralık olan 2-3 tanesi seçilir. Seçilen ikinci derecedeki dallar 30-40 cm den budanır. Ana dallardan çıkan bütün oburlar çıkarılmalıdır. Bu dal seçimleri 3. ve 4. kış budamaları boyunca devam eder. Büyüme ve budamanın 4. yılı sonunda bir ağaç, gövdeden çıkmış 3-4 esas ana dal, 6-12 ikinci derecede ana dala sahip olacaktır. İkinci derecedeki dalların üzerindeki dallanmalar ağaç tacının çevresini doldurur. Her kış ve yaz budaması sırasında gövde üzerindeki ince filizler ile ağacın dibindeki dip sürgünlerinin temizlenmesi şarttır.
Bu şekilde,ana dalları kısa ,kuvvetli ve dengeli büyümüş bir ağaç elde edilmiş olur. Dallar kuvvetli ve meyilli olarak büyüdüklerinden sarkmazlar. Dik bir ana çatı oluşur.
Ürün Budaması:
Verim çağındaki ağaçların şekillerini muhafaza etmek,boylarının yükselmesini önlemek ve sürgün ile ağaç arasındaki dengeyi sağlamak için yapılan budamadır.
Dengeli gelişen bir ağaçta ışığın her tarafa güzelce işlenmesini temin etmek için seyreltme yapmalıdır. Böylece ürün sürgünleri kuvvetli gelişir.
Ürün budamasında kışın fazla sık,birbirinin büyümesine engel olan dallar,hastalıklı kurumuş dallar kesilir. Eğilip sarkan dallar ile dışarı yükselen dallar geriye doğru kesilir.
Yazın istenmeyen yerlerde teşekkül eden ve ağacın çatısı ile ürün dallarının oluşmasında işe yaramayan zayıf sürgünler ve meyve sürgünlerinin doruklarında geç mevsimde ortaya çıkan filizler alınır.
Seyreltme budamaları belli bir zaman sonra ihtiyacı karşılayamaz duruma gelir. Ağaçta daha yüksek ve seyrek bir taç meydana gelir. İlk yıllarda sadece seyreltme şeklinde yapılan budamalarla doruk gözlerinin alınması sonucu dallar zayıflar, sarkmaya başlar. Yıllık sürgünler daha zayıf olur. Ağaç çalılaşır. Bunu önlemek için ürün dallarının bir kısmına kısaltma budaması uygulanır. Yıllar ilerledikçe ağacın zayıflamasına bağlı olarak kısaltma budamasını şiddetli yapmalıdır. Kısaltmalar gerekirse 2-3 ve daha yaşlı dalar üzerinde de yapılır.
Gençleştirme budaması: Fazla bakımsızlık nedeniyle yaşlanmaya yüz tutmuş ağaçlarda yeniden sürmeyi teşvik amacıyla ;
Ağacın kurumuş ve hastalıklı dalları temizlenir. Bütün dallarda kısaltma budaması uygulanır. Geri kalan dallar 8-10 cm çapındaki kısımlara kadar kesilerek ağacın eski tacı atılır, kesim sonrası süren yeni dallardan yeni tacın oluşturulmasında kullanılacak olanlar şekil budaması uygulanarak geliştirilir. Gençleştirme budaması bir yılda yapılabileceği gibi iki yılda da yapılabilir.
Budamada bir yıllık dallarda boğumlarından kesim yapmalı, öz açığa çıkarılmamalıdır. Dibinden kesilecek dallar daima dal yastığının üzerinden kesilmeli, kalın dal kesimlerinde aşı macunu kullanılmalı, budama artıkları bahçeden uzaklaştırılmalıdır. Ayrıca gövde ve kalın dalları güneş yakmalarından korumak için kireç badanası yapılmalıdır.
İncir vitaminlerce çok zengindir. Taze sarı lop vitamin C bakımından çok zengindir. Yine taze incirde vitamin A fazladır. Bunun yanında vitamin B açısından da zengindir.
Kuru incirlere gelince; 1 kg kuru incirde 2900 kalori vardır. Bir insanın normal günlük kalorisi olan 3000 kaloriyi başlı başına karşılayabilecek durumdadır. Bu nedenledir ki incir özellikle ısıtıcı ve enerji kaynağı olarak büyük bir değer taşımaktadır. Kuru incirlerin vitamin değeri düşüktür. İncirin bileşiminde madensel maddeler de vardır. Potasyum incirin alkaliliğini sağlamakta ve iskeletin teşekkülünde büyük bir rol oynamaktadır. İncirin bir diğer özelliği de bağırsaklara yumuşaklık vermesidir. İnsan besini olarak kullanılmayacak hurda incirler de hayvan yemi olarak kullanılırlar.
Son yıllarda kurusunun iyi fiyat bulması, taze incir pazarlama konusundaki gelişmeler ve incirin fazla müşkülpesent bir bitki olmaması gibi nedenlerle incire olan ilgi ve talep artmaktadır.
Ekolojik istekleri:
İklim istekleri:Kışları ılık, yazları sıcak ve kurak, yıllık ortalama sıcaklığı 18-20 °C olan yerlerde yetişir. Meyve oluşumundan hasat sonuna kadar (mayıs-ekim aylarında ) daha yüksek sıcaklıklar, Ağustos-Eylül gibi meyve olgunlaşması ve kurutma döneminde 30 °C ortalama sıcaklık ister. Sıcaklık 40°C yi geçmemelidir. Aksi halde dallar yanar, meyveler küçük kalır ve yanar.
En düşük sıcaklığın –9 °C den daha aşağı düştüğü yerlerde incir tarımı başarılı şekilde yapılamaz. Ekim-kasım aylarında –3, -4 °C ye kadar düşen erken donlardan zarar görebilir. Mart sonu ve nisanda -1°C ve daha düşük sıcaklıklar yeni sürgün büyümesini zarara uğratacak ve ürünü azaltacaktır.
Kış sonundaki -4°C ve -7°C sıcaklıklar erkek incirlerde boğa ürününe dolayısıyla ilek arısına zararlıdır.
Erkek incir bahçeleri kış donlarının görülmediği kuzeyi kapalı, güneye bakan yerlerde kurulmalıdır.
Optimal yıllık yağış 625 mm dir. Bunun altındaki yağışlarda sulama gereklidir. Fazla yağış alan bölgelerde ise ağaçlar kuvvetli büyür,meyveler iri ve tatsız olur.
Kurutmacılık yönünden Temmuz ayları yağışsız ve bulutsuz geçmelidir. Kurutma mevsiminde hava bagıl nemi % 40-45 olmalıdır. Olgunluk dönemindeki yüksek bağıl nem, meyvelerde yarılmaya neden olur. Olgunluk ve kurutma mevsiminde denizden esen yüksek bağıl neme sahip rüzgarlar meyvelerde kalite düşmesine ve yarılmalara neden olur. Karadan esen sıcak ve kuru rüzgarlar uzun süre eserlerse küçük ve kuru meyveler oluşur.
Denizden esen nemli ve serin rüzgar ile karadan esen kuru ve sıcak rüzgar karşılıklı eserse meyvede irilik ve kalite artar.
İlekleme döneminde esen kuvvetli rüzgarlar ilek arısının uçuşunu engelleyeceği için uygun değildir.
Toprak istekleri:Çok fazla nemli topraklar hariç hemen her toprakta yetişir. Kuru incir kalitesi söz konusu olduğunda ise toprak yönünden seçici olur. Derin, kumlu-killi organik materyal ve kirece sahip toprakları ister. 120 cm ve daha derin topraklarda iyi gelişir.
Toprak tuzluluğuna az dayanır. Kireççe zengin topraklarda iyi gelişir. Ph 6-7, 8 olan nötr ya da nötre yakın topraklar uygundur. Sodyum ve bor minerallerinin aşırısına duyarlıdır.
Yüksek taban suyu ile yükselip alçalan kararsız taban suyundan zarar görür. Taban suyu zemine 2 metreden yakın olmamalıdır.
Çeşit seçimi:İncir yetiştiriciliği, ticari amaçlı yapılması söz konusu olduğunda çeşit seçimi önem taşır. Yetiştirici, bahçe kurulacak yerin iklim, Pazar istekleri, üretim potansiyeli, ürün fiyatları ve pazarlama olanakları gibi etmenleri göz önünde bulundurmalıdır.
Kurutmalık çeşit seçmede en önemli faktör iklimdir. Kurutmalık çeşitler yüksek oranda şeker içerdikleri için taze olarak fazla miktarda tüketilmezler. Ancak kurutmalık incirlerin hem taze hem de kuru olarak pazarlanma olanakları vardır. Taze incirin iyi fiyat bulduğu yıllarda ürün taze, iyi fiyat bulmadığı yıllarda kuru olarak pazarlanabilir. Şeker içeriği az olan sofralık incirlerin kuruları iyi kalitede olmadığından sadece endüstriyel olarak değerlendirilir. Bu durumda ürünün yalnızca sofralık olarak değerlendirilmesi gerekir. Sofralık çeşitlerle bahçe kurarken hasat ve pazarlama olanaklarının daha iyi incelenmesi gerekmektedir.
Çeşitler:
Sarılop:7-8 m yükseklikte 8-9 m genişlikte seyrek dallı bir çeşittir. Taç önce dik , yayvan, sonra sarkık dallıdır. Çok yumrulu bir gövdeye sahiptir. Beş parçalı derin dilimli, büyük yaprakları vardır. Birinci ürün (yellop) meyvelerinin o dönemde çiçek tozu olmağından döllenmeleri mümkün değildir ve dökülür. Nadiren birkaçı partenokarpik olarak meyve verir.
İkinci ürün (iyilop) meyveleri, asıl ana üründür ve mutlaka döllenmeleri gerekmektedir. İlekleme ile bu sağlanır. Meyveler yuvarlak, basık şekilli 65 gr. ağırlığındadır. İlk olgunlaşma temmuz sonu ağustos başıdır. Eylül sonunda olgunlaşma tamamlanır. Hasat süresi 40-45 gündür. Taze hasatta meyve sapı ağaçta kalır. Kabuk sarı renktedir ve kolay soyulur. Çekirdekler orta iriliktedir. Meyve içi boşluğu yoktur. Ostiol açıklığı belirgindir.
Meyveler çok tatlı, hissedilir hoş kokuludur.
Sarılop çeşidi kurutmalık olarak üretilir. Bir kısmı sofralık olarak değerlendirilir. Taze sarı lop meyveleri bütün ve kabuklu olarak hızlı dondurulmaya uygundur.
Göklop:İri, geniş taç teşkil eden ağaçlardır. Dallar genellikle dikine büyür, yaprakları iri, yumuşak dokulu ve belirgin damarlıdır. Meyveleri basık, topaç şeklinde,iri, yeşil renkli, sarılopa oranla daha az tatlıdır. Olgunlaşması da sarılopa göre biraz daha geçtir. Meyve tutumu için mutlak surette döllenme gerektirir. Taze tüketim için gösterişli bir çeşittir. Ancak meyveler çatlamaya ve akmaya yatkındır.
Akça:Taze olarak tüketilir. Ancak kurusu da beyaz renkli olduğundan tercih edilebilir. Ağacı orta irilikte, tacı seyrek görünüşlüdür. Yapraklar orta iri, uzunca kalın dokulu ve sert havlıdır. Meyveler yuvarlak, çok ince, yeşil renkte meyve eti ise kırmızı ve kokuludur.
Bardacık:Taze olarak tüketilir. Ağacı çok kuvvetli büyür. Dallar dikine bir gelişme gösterir ve yuvarlak taç teşkil eder.
Yaprakları orta irilikte, kalın dokulu ve üst yüzeyi karekteristik olarak sert ve ince dikenlidir. Meyveler iri, kısa saplı, kabuğu ince, yumuşak, eti pembe, kırmızı hafif, tatlıdır.
Morgüz: Ege bölgesinin son turfada çeşitlerindendir. Ağaç iri, dik dallı, sürgün gelişmesi kuvvetli, gövdesi siyah ve gri harelidir. Yapraklar orta büyüklükte, üst yüzü koyu, alt yüzü ise açık yeşildir. Meyveleri iri, kabuğu yeşil zemin üzerinde mor damarlı, puslu, kalın damarlıdır. İç rengi ise parlak koyu pembe renklidir.
Bursa siyahı: En yaygın olarak Bursa yöresinde taze tüketim amacıyla yetiştirilmektedir. Meyve olgunlaşması Ege bölgesinde ağustos başından ekim ayı ortalarına kadar devam etmektedir. Bursa çevresinde olgunlaşma daha geçtir. Meyveleri iri ve şekli yuvarlaktır. Kabuk rengi mor veya morumsu siyahtır. Meyve içi boşluğu hiç yoktur veya çok azdır. Pulp geniş, dolgun ve koyu kırmızıdır.
Kabuk kolay soyulur. Meyve eti sık dokulu, yola dayanıklıdır. Ostiol açıklığı küçüktür. Olgunlaşma dönemindeki yüksek nemde çatlama ve yarılma göstermez.
Taze meyveleri bütün olarak veya dilimlenerek dondurulmaya uygundur.
Siyah orak: Ağaçları bodurdur. Yayvan dalların yan dal oluşumu fazladır.Dalları seyrektir,ağacın gelişme hızı ortadır.
Çift ürün veren bir çeşittir.
Birinci ürün meyvelerinin görünüşü iyi,tadı az, kendine özgü kokuludur. Düşük kaliteli olmasına rağmen olgunlaşma dönemi nedeniyle iyi fiyatla satılır. Yıllara göre değişmekle birlikte hasat 15 haziranda başlayıp 15-20 gün sürer. Kabuk morumsu siyahtır. Hasatta meyve sapı meyvede kalır. Çekirdeklerin içi boştur. Meyve içi boşluğu küçük, ostiol orta açıklıktadır. Olgun meyvede çatlama görülmez. Meyveler orta irilikte armut şeklindedir.
İkinci ürün meyveleri küçük ve armut şeklindedir. Hasat ağustos başındadır. Eylül sonuna kadar devam eder. Kabuk ince morumsu siyahtır. Hasatta sap meyvede kalır. Meyve içi boşluğu ortadadır. Ostiol kapalıdır. Meyve bağlaması için döllenmeye ihtiyacı yoktur. Olgun meyvelerde çatlama yoktur. İkinci ürün meyvelerinin görünüşü iyi, tadı az, kokuludur. Orta kalitede sofralık bir çeşittir.
Beyaz orak: Ağaç yarı bodur büyür, dallar seyrektir, dallanma diktir. Ağacın gelişme hızı ortadır. Çift ürün veren bir çeşittir.
Birinci ürün meyvelerinin görünüşü iyi, tadı az, kendine özgü kokuludur. Meyveler iri ve armudi şekillidir. Hasat 15 haziranda başlayıp 15-20 gün sürdüğü için yüksek fiyatla satılır. Hasatta sap ağaçta kalır. Meyve kabuğu olduğundan meyve kabuğu zeytin yeşili renkte kolay soyulur. Meyve içi boşluğu ortadır. Partenokarpik olduğundan birinci ürün meyvelerin döllenmesine gerek yoktur.
İkinci ürün meyvelerinin görünüşü iyi, tadı az, kendine özgü az kalitelidir. Meyveler iri, yuvarlak ve basıkça şekillidir. Hasadı ağustos başından eylülün ikinci yarısına kadar sürer. Meyve verimi iyidir. Meyve kabuğu zeytin yeşili renkte, dayanıklı ve kolay soyulan özelliktedir. Hasat sırasında sap dalda kalmaktadır. Meyve içi boşluğu orta, ostiol çok açıktır. İkinci ürün meyvelerinin dökülmemesi için döllenmeleri gerekir.
Erkek incirler grubu:
Dişi incirlerin döllenmesinde (ilekleme) kullanılır.
Önemli çeşitler:
Erkenci çeşitler: Kıbrıslı, Büyük, Kongur.
Orta mevsim çeşitleri: Akilek, Hacımestan ileği, Kara ilek.
Geç olgunlaşan çeşitler: Bardakçı (bardacık ), Körpe ilek, Kuyucak ileği.
İlek çeşitleri bol çiçek tozu vermeleri ve meyvede mevcut ilek sineği miktarına göre de değer kazanırlar.
DİKİM
İncir bahçeleri doğrudan fidan dikerek kurulabileceği gibi çelik dikerek de kurulabilir. Fidan üreten resmi ve özel kuruluşlar genelde talebi karşılamakla birlikte üreticilerin bir kısmı direk bahçeye çelik dikerek bahçe tesisi yoluna gitmektedir.
Dikimler, köklü incir fidanları ile yapıldığında birinci boy “1-2 yaşında, toprak yüzeyinden 10 cm yukarıda çapı 18 mm den fazla ve boyları en az 100 cm olanlar” ve ikinci boy “1-2 yaşında, toprak yüzeyinden 10 cm yukarıda çapı 12 –18 mm ve boyları en az 75 cm olanlar” kullanılmaktadır. Bu fidanların bir örnek ve bol saçak köklü,düzgün, yarasız-beresiz gövdeli, hastalık ve zararlılardan arınmış ve adına doğru fidanlar olmasına özen gösterilmelidir.
TOPRAK HAZIRLIĞI
İncir bahçesi tesis edilecek alanın önce ihata işlemi yapılır. Gerekiyorsa, drenaj v.s. arazi ıslahı sorunları halledilir. Bahçe toprağı, dikimden önce 2-3 kez derince sürülür. Toprağın havalanması ve yağışlardan en iyi şekilde yararlanması sağlanır. Meyilli arazilerde kurulacak incir bahçelerinde su taşkınlıklarına karşı önlem alınmalıdır. Arazi meyili % 3’ ü geçtiği vakit kontır dikim yapılmalı, meyili % 5’ i geçen yerlerde, meyilin durumuna göre 10-15 m aralıklarla teraslar yapılmalıdır.
Bahçe kurulacak yerde dikimden önceki yaz, uzun köklü (kanyaş, ayrık v. s. gibi ) rizomları bulunan yabancı bitkiler en iyi şekilde temizlenmelidir. Zararlı ot temizliği küçümsenip göz ardı edilmemelidir.
FİDAN DİKİMİ
İncir fidanları, en uygun olarak kış uykusu devresinde, yani yaprak dökümü ile ilkbaharda yeniden su yürümesi arasında kalan devrede dikilebilir.
Tesis edilecek arazinin durumuna göre dikim şekillerinden biri tercih edilir. Onun için düz arazilerde KARE ve DİKDÖRTGEN dikim şekli tercih edilir. Dikimde kullanılabilecek diğer bir şekil ÜÇGEN (veya altıgen ) dikim şeklidir. Arazi meyilinin % 3’ ten fazla olduğu durumlarda su taşkınlıklarından korunmak yönünden en uygun dikim şekli KONTIR dikimdir.
Dikimde mesafe seçimi, koşullara göre değişebilir. Sığ, verimsiz topraklarda aralıklar daraltılırken, derin, yeknesak ve verimli topraklarda daha geniş aralıklar kullanılır. İklim ve toprak koşullarının kötü olması durumunda 6x 6 m, çok iyi olması durumunda 8x8 m mesafeler tercih edilir.
Dikim yapılacak bahçenin fidan yerleri, işaretlendikten sonra, çukurlar açılır. Açılan çukurlar 50 cm. derinlikte, 40-50 cm. genişlikte olmalıdır. Çukurun dip kısmı üstten alınan toprakla, bir miktar çiftlik gübresi karıştırılıp, doldurulmalıdır. Kök tuvalet budaması yapıldıktan sonra, fidan dikim tahtasının orta kısmına bir dikme dikilerek, fidanın zarar görmesini önlemek için, bağlanması sağlanmalıdır. Çukurun doldurulması sırasında köklerin toprakla temasının sağlanması açısından ayakla toprak sıkıştırılmalıdır. Fidan dikimi tamamlandıktan sonra, can suyu verilmelidir.
TESİS DÖNEMİ BAKIM İŞLERİ
İncir bitkisi güneş yanıklığına karşı çok hassastır. Yeni dikilmiş olan incir fidanlarının güneş yanıklığından korumak için karton, kalın kağıt v.s. gibi koruyucularla sarılır veya kireçle badana edilir. Sargı materyalinin büyümeyi engellememesi, yeni sürgünlerin gelişmesine engel olmaması için fidan tepesinde 20 cm. kadar bir kısmı kapatılmamalıdır.
İncir fidanları ilk yıllarda sulamaya gereksinim duyar. Sulama olanaklarının çok sınırlı olması durumunda dahi bu sulamayı yapmak gerekir. Sulama olanaklarının çok sınırlı olduğu durumlarda fidanların diplerindeki sulama çanaklarına sap, saman, ot, çiftlik gübresi konarak malçlama yapılır. Böylece toprak yüzeyinin doğrudan güneş ışığı ile teması önlenir ve toprak yüzeyinden buharlaşma ile su kaybı azaltılır. Hava koşullarına bağlı olarak sulama ağustos sonunda veya eylül başında kesilir.
Yabancı otlar, düzenli toprak işlemesi, çapalama ve kimyasal yabancı ot öldürücüler kullanmak suretiyle yok edilmelidir.
YILLIK BAKIM İŞLERİ
İncir bahçeleri bir kez sonbaharda olmak üzere en az üç kez sürülmelidir. Hasattan sonra 20 cm. derinlikte sonbahar sürümü yapılmalıdır. Havalandırmayı sağlamak ve yağmurlardan daha fazla yararlanmak amacıyla toprak kesekli bırakılmamalıdır.
Meyilli arazide meyile dik sürüm yapılmalıdır.
İlkbahar toprak işlemesi mart ayında 15 cm. derinliğinde yapılır. Düz arazide, sonbahar sürümüne dik yönde, meyilli arazide yine meyile dik yönde sürülür. Ağaç diplerindeki işlenmeyen yerler çapalanır. Daha sonra tırmık ve diskaro geçirilir. Kurak koşullarda nemi tutmak için yüzeysel toprak işlemesi zorunludur.
BUDAMA
Yüksek kaliteli incir elde etmek ve ağacın ekonomik ömrünü uzatmak, verimi arttırmak amacıyla yapılması gereken önemli bir işlemdir.
İncir ağaçları budanmadan tabii haline bırakılırsa ana dallar devamlı uzunlamasına büyürler ve ağaçların alt kısımları çıplak kalır. Zayıf gelişen devamlı uzayan ana dallar sonunda ürün yükü ve yaprak ağırlığını tasıyamıyarak sarkarlar. Özellikle sarılopta sarkma sonucu ağaç tacının ortası açılır. Güneşe maruz kalır. Hem dallarda hem de meyvelerde güneş yanıklıkları meydana gelir. Ana dalların sarkması toprak işlemsini de güçleştirir. Bu şekilde doğal gelişmelerine bırakılan budanmayan ağaçlar zayıf düşer ve erkenden yaşlanırlar. Ürün miktarı ve kalitesi de düşer.
İncir ağaçlarında da diğer meyvelerde olduğu gibi üç tip budama vardır.
Şekil budaması:
Bahçeye dikilen fidanların dikiminden ağaç ürüne yatıncaya kadarağacın iskeletini ve tacını oluşturmak amacıyla yapılan budamadır.
Ağacın ana dallarını teşkil edecek uygun aralıklı ve farklı yönlere bakan 3-4 göz bırakılarak 90-100 cm. yükseklikte budanır.
Sofralık çeşitlerde alçaktan taçlandırma amacıyla bu yükseklik 60-70 cm. olmalıdır.
O yaz süren gözlerden sürgünler elde edilir. Normal gelişmiş bu sürgünlerden 3-4 adeti iskelet ana dallarını oluşturmak üzere bırakılan sürgün boyları 40-50 cm yi geçiyorsa yazın bunlar üzerinde bir uç alma işlemi uygulanarak dengeli bir gelişme sağlanabilir.
İskelet ana dallarının gelişmesini teşvik etmek üzere toprak yüzeyinden ve gövdeden çıkmış sürgünler çıkarılır. Bu işlemler yazın yapılmamışsa ilk kış budamasında 3-4 iskelet dalı seçilir. Bu ana dallar ağaç gövdesi çevresine eşit olarak dağıtılıp aralarında 10-15 cm mesafe bırakılmalıdır. Mümkün olduğu kadar gövde ile geniş açı yapan dallar seçilmelidir. Seçilen 3-4 ana dal 30-40 cm üzerinden budanır.
İkinci yaz veya kış mevsiminde her ana dalın ucuna yakın olarak çıkan iyi gelişmiş yan dallardan aralarında uygun aralık olan 2-3 tanesi seçilir. Seçilen ikinci derecedeki dallar 30-40 cm den budanır. Ana dallardan çıkan bütün oburlar çıkarılmalıdır. Bu dal seçimleri 3. ve 4. kış budamaları boyunca devam eder. Büyüme ve budamanın 4. yılı sonunda bir ağaç, gövdeden çıkmış 3-4 esas ana dal, 6-12 ikinci derecede ana dala sahip olacaktır. İkinci derecedeki dalların üzerindeki dallanmalar ağaç tacının çevresini doldurur. Her kış ve yaz budaması sırasında gövde üzerindeki ince filizler ile ağacın dibindeki dip sürgünlerinin temizlenmesi şarttır.
Bu şekilde,ana dalları kısa ,kuvvetli ve dengeli büyümüş bir ağaç elde edilmiş olur. Dallar kuvvetli ve meyilli olarak büyüdüklerinden sarkmazlar. Dik bir ana çatı oluşur.
Ürün Budaması:
Verim çağındaki ağaçların şekillerini muhafaza etmek,boylarının yükselmesini önlemek ve sürgün ile ağaç arasındaki dengeyi sağlamak için yapılan budamadır.
Dengeli gelişen bir ağaçta ışığın her tarafa güzelce işlenmesini temin etmek için seyreltme yapmalıdır. Böylece ürün sürgünleri kuvvetli gelişir.
Ürün budamasında kışın fazla sık,birbirinin büyümesine engel olan dallar,hastalıklı kurumuş dallar kesilir. Eğilip sarkan dallar ile dışarı yükselen dallar geriye doğru kesilir.
Yazın istenmeyen yerlerde teşekkül eden ve ağacın çatısı ile ürün dallarının oluşmasında işe yaramayan zayıf sürgünler ve meyve sürgünlerinin doruklarında geç mevsimde ortaya çıkan filizler alınır.
Seyreltme budamaları belli bir zaman sonra ihtiyacı karşılayamaz duruma gelir. Ağaçta daha yüksek ve seyrek bir taç meydana gelir. İlk yıllarda sadece seyreltme şeklinde yapılan budamalarla doruk gözlerinin alınması sonucu dallar zayıflar, sarkmaya başlar. Yıllık sürgünler daha zayıf olur. Ağaç çalılaşır. Bunu önlemek için ürün dallarının bir kısmına kısaltma budaması uygulanır. Yıllar ilerledikçe ağacın zayıflamasına bağlı olarak kısaltma budamasını şiddetli yapmalıdır. Kısaltmalar gerekirse 2-3 ve daha yaşlı dalar üzerinde de yapılır.
Gençleştirme budaması: Fazla bakımsızlık nedeniyle yaşlanmaya yüz tutmuş ağaçlarda yeniden sürmeyi teşvik amacıyla ;
Ağacın kurumuş ve hastalıklı dalları temizlenir. Bütün dallarda kısaltma budaması uygulanır. Geri kalan dallar 8-10 cm çapındaki kısımlara kadar kesilerek ağacın eski tacı atılır, kesim sonrası süren yeni dallardan yeni tacın oluşturulmasında kullanılacak olanlar şekil budaması uygulanarak geliştirilir. Gençleştirme budaması bir yılda yapılabileceği gibi iki yılda da yapılabilir.
Budamada bir yıllık dallarda boğumlarından kesim yapmalı, öz açığa çıkarılmamalıdır. Dibinden kesilecek dallar daima dal yastığının üzerinden kesilmeli, kalın dal kesimlerinde aşı macunu kullanılmalı, budama artıkları bahçeden uzaklaştırılmalıdır. Ayrıca gövde ve kalın dalları güneş yakmalarından korumak için kireç badanası yapılmalıdır.