İş Değerleme Yönteminin Seçilmesinde Dikkat Edilmesi Gereken Unsurlar
1. İç değer ve dış rekabet dengesine yönelik ücret stratejisi : Şirket ücret stratejisini oluştururken tamamıyla piyasadaki ücretlerin dikkate alınması gerektiğini belirtmişse seçilen iş değerleme yöntemi de piyasadaki ücretleri en faza dikkate alan iş değerleme yöntemi olacaktır.
2. İş değerleme sisteminin esnekliği : İlerideki ihtiyaçlara göre değişiklik yapılabilecek bir yöntem ile tamamıyla standart olan yöntem arasında ayırım yapmak gerekecektir. Burada şirketin geleceği dönük vizyonu ön plana çıkmaktadır.
3. Sistemin kredibilitesi ve açıklanabilirliği : Açıklaması zor ve karmaşık bir sistem yerine daha basit sistemler tercih edilebilir. Ancak burada dikkate alınması gereken başka bir husus da basit sistemlerin geçerliliğinin daha az olabileceğidir.
4. Yasal zorunluluklar: Yasada öngörülen bir yaptırım bulunması durumunda iş değerleme yöntemi değişebilecektir.
5. İletişim ve yönetime yönelik konular: Yönetimin daha önce denediği ama memnun kalmadığı bir yöntem bu uygulamada alternatifler arasına alınmayabilir. Ya da çalışanların algılayışındaki farklılıklar yöntem seçiminde önemli bir etken olabilmektedir.
6. Yönetimin ve çalışanların kabulü: Çalışanların yöntemi benimsemesi ve sonuçlarına güvenmesi gerekmektedir. Çalışanların sonuçlarını kabullenmeyeceği bir yöntem daha baştan başarısızlığa uğramış demektir.
7. Sistemin kurulması ve bakımı için gerekli finansal kaynak : Standart bir iş değerleme metodolojisini kullanmanın getireceği finansal yük ile şirketin ihtiyaçlarına göre dizayn edilen bir metodun finansal yükü farklı olacaktır.
İş değerleme yönteminin seçimini takiben uygulama sürecinin nasıl işletileceği de önemli bir karar noktasıdır. Tüm çalışanların sürece katılması ya da bir iş değerleme komitesinin kurularak faaliyetlerin bu komite bünyesinde yürütülmesi gibi alternatifler bulunmaktadır. Uygulama sürecinin işletiminde seçilen iş değerleme yönteminin de dikkate alınması gerekmektedir. Örneğin tamamıyla piyasaya dayalı bir iş değerleme yöntemi seçilmişse tüm çalışanların bu sürece katılması mümkün olmamaktadır. Bu ancak piyasa verilerini derleyip sonuçları üst yönetimle paylaşarak kararların alınmasını sağlamakla mümkün olabilir, tüm çalışanların katılımıyla değil. Çalışanların sürece katıldığı uygulamalarda çalışanların eğitim seviyesine ve sistemin anlaşılabilirliğine dikkat etmek gerekir. Büyük oranda eğitimseviyesi düşük olan çalışanların bulunduğu işyerinde çalışanları sürece katmak sistemin geçerliliği açısından problem olabilir. Bu tür işyerlerinde çalışanları karar verici olarak ya da karara katkı sağlayıcı olarak sürece katmak yerine ortaya çıkan sonuçlar konusunda bilgilendirmek daha uygun olabilir.
Zaman kısıtı da yöntemin ve sürecin işleyişinin seçiminde önemli bir kriter olarak karşımıza çıkmaktadır. Bir iş değerlemesi projesi dikkate alındığında süre tamamıyla pozisyon sayısına, iş değerleme yöntemine ve uygulama planına bağlıdır. Tüm çalışanların sürece katıldığı bir uygulamanın alacağı zaman ile sadece üst yönetimin karar verici olarak katılacağı uygulamanın alacağı zaman arasında büyük bir fark olacaktır. Kısa zamanda çalışmayı yapmak ve uygulamaya geçmek isteyen firmaların sürece katılacak olan kitleyi sınırlaması gerekecektir.
İş değerlemesi sürecinde iletişim en önemli unsurdur. Çalışanlar genellikle iş değerlemesini bir ücret artışı olarak görür ve adil bir değerlendirme sonucunda kendilerinin yaptıkları işin değerinin anlaşılacağına, ücret skalasında daha üst deviyelere yerleştirileceğine inanır. Bu inancın kırılması ve iş değerlemesinin herzaman ücret artışı demek olmadığının aktarılması ise zaman almaktadır. İş değerlemesini bir ölçü birimi olarak görüp işlerin değerinin bu birim doğrultusunda ölçüldüğünü düşünen çalışanlar bulunmaktadır. Aslında işleri ölçen bir birim yoktur. İş değerlemesi sadece karar verme sürecini sistematik bir şekile getirerek sonuçların güvenilir olmasını sağlar. İş değerlemesinin ne olduğu, ne gibi sonuçlar doğurabileceği, ne olmadığı çalışanlara düzenli bir şekilde aktarılmalı, bir iletişim planı oluşturulmalıdır.
İş değerlemesi daha önce de belirttiğimiz gibi ücret sistemlerinin temelini oluşturmaktadır. İş değerlemesi yapıldıktan sonra sonuçları ücret sisteminin tasarımında kullanılmaktadır. Sıralama, ikili karşılaştırma ve sınıflandırma yöntemleri sonucunda ortaya belli bir sıraya dizilmiş ya da gruplandırılmış işler çıkmaktadır. Faktör puan ya da yetkinlik bazlı iş değerlemesi yöntemi kullanıldığında ise her işin bir puanı bulunmaktadır. Bu sonuçlar bize işlerin şirket içi değeri konusunda bilgi vermekte iken doğru bir ücret sistemi için piyasadaki ücret verilerine de ihtiyaç duymaktayız. Bu amaçla, belirlenen kıyasa esas (benchmark) işler için piyasa verisinin elde edilmesi gerekmektedir. Piyasa verisi elde edilen işlerin, iş değerleme sonucu ortaya çıkan puanları da dikkate alınarak bir piyasa ücret eğrisi oluşturulur. Bu ücret eğrisi dikkate alınarak da ücret bantları oluşturulur.
1. İç değer ve dış rekabet dengesine yönelik ücret stratejisi : Şirket ücret stratejisini oluştururken tamamıyla piyasadaki ücretlerin dikkate alınması gerektiğini belirtmişse seçilen iş değerleme yöntemi de piyasadaki ücretleri en faza dikkate alan iş değerleme yöntemi olacaktır.
2. İş değerleme sisteminin esnekliği : İlerideki ihtiyaçlara göre değişiklik yapılabilecek bir yöntem ile tamamıyla standart olan yöntem arasında ayırım yapmak gerekecektir. Burada şirketin geleceği dönük vizyonu ön plana çıkmaktadır.
3. Sistemin kredibilitesi ve açıklanabilirliği : Açıklaması zor ve karmaşık bir sistem yerine daha basit sistemler tercih edilebilir. Ancak burada dikkate alınması gereken başka bir husus da basit sistemlerin geçerliliğinin daha az olabileceğidir.
4. Yasal zorunluluklar: Yasada öngörülen bir yaptırım bulunması durumunda iş değerleme yöntemi değişebilecektir.
5. İletişim ve yönetime yönelik konular: Yönetimin daha önce denediği ama memnun kalmadığı bir yöntem bu uygulamada alternatifler arasına alınmayabilir. Ya da çalışanların algılayışındaki farklılıklar yöntem seçiminde önemli bir etken olabilmektedir.
6. Yönetimin ve çalışanların kabulü: Çalışanların yöntemi benimsemesi ve sonuçlarına güvenmesi gerekmektedir. Çalışanların sonuçlarını kabullenmeyeceği bir yöntem daha baştan başarısızlığa uğramış demektir.
7. Sistemin kurulması ve bakımı için gerekli finansal kaynak : Standart bir iş değerleme metodolojisini kullanmanın getireceği finansal yük ile şirketin ihtiyaçlarına göre dizayn edilen bir metodun finansal yükü farklı olacaktır.
İş değerleme yönteminin seçimini takiben uygulama sürecinin nasıl işletileceği de önemli bir karar noktasıdır. Tüm çalışanların sürece katılması ya da bir iş değerleme komitesinin kurularak faaliyetlerin bu komite bünyesinde yürütülmesi gibi alternatifler bulunmaktadır. Uygulama sürecinin işletiminde seçilen iş değerleme yönteminin de dikkate alınması gerekmektedir. Örneğin tamamıyla piyasaya dayalı bir iş değerleme yöntemi seçilmişse tüm çalışanların bu sürece katılması mümkün olmamaktadır. Bu ancak piyasa verilerini derleyip sonuçları üst yönetimle paylaşarak kararların alınmasını sağlamakla mümkün olabilir, tüm çalışanların katılımıyla değil. Çalışanların sürece katıldığı uygulamalarda çalışanların eğitim seviyesine ve sistemin anlaşılabilirliğine dikkat etmek gerekir. Büyük oranda eğitimseviyesi düşük olan çalışanların bulunduğu işyerinde çalışanları sürece katmak sistemin geçerliliği açısından problem olabilir. Bu tür işyerlerinde çalışanları karar verici olarak ya da karara katkı sağlayıcı olarak sürece katmak yerine ortaya çıkan sonuçlar konusunda bilgilendirmek daha uygun olabilir.
Zaman kısıtı da yöntemin ve sürecin işleyişinin seçiminde önemli bir kriter olarak karşımıza çıkmaktadır. Bir iş değerlemesi projesi dikkate alındığında süre tamamıyla pozisyon sayısına, iş değerleme yöntemine ve uygulama planına bağlıdır. Tüm çalışanların sürece katıldığı bir uygulamanın alacağı zaman ile sadece üst yönetimin karar verici olarak katılacağı uygulamanın alacağı zaman arasında büyük bir fark olacaktır. Kısa zamanda çalışmayı yapmak ve uygulamaya geçmek isteyen firmaların sürece katılacak olan kitleyi sınırlaması gerekecektir.
İş değerlemesi sürecinde iletişim en önemli unsurdur. Çalışanlar genellikle iş değerlemesini bir ücret artışı olarak görür ve adil bir değerlendirme sonucunda kendilerinin yaptıkları işin değerinin anlaşılacağına, ücret skalasında daha üst deviyelere yerleştirileceğine inanır. Bu inancın kırılması ve iş değerlemesinin herzaman ücret artışı demek olmadığının aktarılması ise zaman almaktadır. İş değerlemesini bir ölçü birimi olarak görüp işlerin değerinin bu birim doğrultusunda ölçüldüğünü düşünen çalışanlar bulunmaktadır. Aslında işleri ölçen bir birim yoktur. İş değerlemesi sadece karar verme sürecini sistematik bir şekile getirerek sonuçların güvenilir olmasını sağlar. İş değerlemesinin ne olduğu, ne gibi sonuçlar doğurabileceği, ne olmadığı çalışanlara düzenli bir şekilde aktarılmalı, bir iletişim planı oluşturulmalıdır.
İş değerlemesi daha önce de belirttiğimiz gibi ücret sistemlerinin temelini oluşturmaktadır. İş değerlemesi yapıldıktan sonra sonuçları ücret sisteminin tasarımında kullanılmaktadır. Sıralama, ikili karşılaştırma ve sınıflandırma yöntemleri sonucunda ortaya belli bir sıraya dizilmiş ya da gruplandırılmış işler çıkmaktadır. Faktör puan ya da yetkinlik bazlı iş değerlemesi yöntemi kullanıldığında ise her işin bir puanı bulunmaktadır. Bu sonuçlar bize işlerin şirket içi değeri konusunda bilgi vermekte iken doğru bir ücret sistemi için piyasadaki ücret verilerine de ihtiyaç duymaktayız. Bu amaçla, belirlenen kıyasa esas (benchmark) işler için piyasa verisinin elde edilmesi gerekmektedir. Piyasa verisi elde edilen işlerin, iş değerleme sonucu ortaya çıkan puanları da dikkate alınarak bir piyasa ücret eğrisi oluşturulur. Bu ücret eğrisi dikkate alınarak da ücret bantları oluşturulur.
