İznik çinisi ilk olarak 15. yüzyılda ortaya çıkmıştır.O dönemde yapılan Bursa Yeşil Camii ve Türbesinde (1421), Bursa Muradiye Camii'nde (1426) ilk örneklerine rastlanır.16. yüzyıldaysa Osmanlı Devleti'nin de güçlenmesi ve yeni yapıların ortaya çıkmasıyla İznik çinisi en ihtişamlı günlerini yaşadı.Bu dönemde yapılan Süleymaniye Camiinde ve Selimiye gibi eserlerde İznik çinisiyle süslemeler yapılmıştır. 17. yüzyılda ise İznik Çinisi kaybolmaya başlamış ve 18. yüzyıl başlarında tamamen yok olmuştur.1990'lı yıllardan itibaren ise bazı sanatçıların öncülüğünde tekrar gündeme gelmiş ve şuan bazı vakıfların da öncülüğünde İznik çinileri tekrar üretilmeye başlanmıştır.
İznik Çinisi yapım aşamaları
İznik Çinisi yapım aşamaları
- Desen Tasarımı : İznik çinisi değişik biçimlerde olduğundan (tabak, vazo vb.) öncelikle uygun desen bu yapılacak çalışmaya göre belirlenir.
- Desen İğneleme : Yapılacak desen kâğıt üzerinde çizgileri iğneyle delinir.
- Hamur Hazırlama : Yapılacak olan çiniye göre kuvars yoğunluğu yüksek hamur karışımı elle yoğrulur.
- Kalıba Dökme : Hazırlanan tahta kalıplara hamur halindeki karışım el baskısı yardımıyla basılır.
- Kurutma : Baskılar doğal ortamda kurutulur.
- Ön Fırınlama : Kuruyan kalıplar için ön fırınlama yapılır.
- Dolgu : İznik çinisi yapısına desenin tam olarak uygulanabilmesi için dolgu yapılır.
- Desen Aktarımı : Delikli desen kalıbından kömür tozu ile çini kalıbına aktarım yapılır.Çini kalıbında desen belirmiş olur.
- Kontürleme : Çizgiler kalem yardımıyla belirginleştirilir.
- Boyama : Desenler oksit özelliği taşıyan boyalar ile boyanır.
- Sırlama : Boyası yapılan çiniler sırlanır ve kurutmaya bırakılır .
- Fırınlama : Sırlanan ürünler fırında belli bir ısıda pişirilir.