Kafkas Türklerine Ait Atasözleri
Fakirin ipini zengin eskitirmiş.
Fakirin lambası ay' dır.
Hem Başta yiyor, hem ağlıyor.
Aklı olmayan fakirdir. (zavallıdır)
Aklı olanın bilmediği yoktur.
Delinin suçu az değildir.
Deli renkli şeyleri sever (giymeyi).
Deliye kandıysan gerçekten delisin demektir.
Bazen delinin de akılıca laf ettiği görülür.
Deliye iş buyurursan işin arkasında koşarsın.
Kendi söylediğine gülen delidir.
Önce öleni, önce kaldırırlar (cenazesini).
Kefen önce ölenin olsun.
Dökülen şey geri dolmaz.
Diri, ölüye değişilmez.
Öleni diriltemezsin (ölenle ölünmez anlamında).
Genç yaşlı olur ama yaşlı bir daha genç olamaz.
Burnu(önderi, lideri) olanın kuyruğu da olur.
Vakit altından da daha kıymetlidir.
Topluma girmesini bilen, çıkmasını da bilir.
Duyurulmayan(duyurmazsan bir şeyi)şey duyulmaz.
Olmayan şey kaybolmaz.
Ölü evine ziyaret adettir.
Dil kalptekini söyler.
Gönül yaşlanmaz.
Ümit yok olunca at koşmaz.
Kalp ağlamazsa göz ağlamaz.
Güzel; iyi olandır.
Gönlün beğendiği kendine güzeldir.
Irak Türkmenleri Atasözleri
Açı bırakma herhiz (hırsız) olu, çok seleşme (söyleme) arsız olu (...r)
Adam adama bir kere aldanı (...nır)
Adamın adı haraba (kötüye) çıkacağına canı çıksın.
At almadan ahır yapılmaz.
Bağ bakkalsız, çem çakkalsız olmaz.
Bilene bir sele (söyle), bilmeyene bin.
Bor torbaydan (..la) at tutulmaz.
Candan sonra cihan harab olsun.
Çok söz yalansız çok mal haramsız olmaz.
Deliye yel ver, eline bel ver.
Demir kapının ağaç kapıya işi düşer.
Dost dem (zor) günlerde bilini (belli olur).
Eski bez yorgan olmaz, eski dost düşman olmaz.
Eşeğe gücü yetmeyen palanı taptar.
Farz dururken sünnet boştur.
Gül ağacından odun olmaz.
Her aşıkın beş gün davranı var.
Her kap içindekini sızar.
İnsan her düşende bir akıl kazanır.
İşten artmaz, dişten artar.
Kıskanan göze çöp düşer.
Köpek öz sahibini dişlemez.
Kul azmayınca Hak yazmaz.
Lokmayı çiğnemeden yutma.
Mahkemeye (kazıya) kadıya mal olmaz.
Malı aziz olanın canı zelil olur.
Ne olacağa, ne öleceğe çare olmaz.
Ok öz kökü üstüne biter.
Ölen kimseden şeytan bile vazgeçer.
Paranın üzü sıcağdı (yüzü sıcaktır)
Pilav yen kaşuğunu yanında tutar.
Ramazanda yalan diyen bayramda üzü (yüzü) kara cıhar (çıkar).
Sabır acıysa da ahırı da datlıdı (acı ise de sonu tatlıdır).
Seçe seçe düştü hiçe.
Sözü, ya deliden ya uşahtan (çocuktan) al.
Şeytanın dostluğu dar ağaçına kadardı (...dır).
Talihsiz deve üstünde ilan çalar (yılan sokar).
Tek el çaphun çalmaz (tek elle alkış olmaz).
Ucuz alınan bahalıya (pahalıya) mal olu (olur).
Ürüyen köpek dişlemez (ısırmaz),
Ver kırkı (parayı) çekmek korku.
Yel eken fırtana (fırtına) biçer.
Yoldaş tanı yola var,yolda yüz bin bela var.
Zehmetsiz lokma yenmez.
Zenginin malı her aybını örter.
Zaman sana uymazsa sen zamana uy.
Fakirin ipini zengin eskitirmiş.
Fakirin lambası ay' dır.
Hem Başta yiyor, hem ağlıyor.
Aklı olmayan fakirdir. (zavallıdır)
Aklı olanın bilmediği yoktur.
Delinin suçu az değildir.
Deli renkli şeyleri sever (giymeyi).
Deliye kandıysan gerçekten delisin demektir.
Bazen delinin de akılıca laf ettiği görülür.
Deliye iş buyurursan işin arkasında koşarsın.
Kendi söylediğine gülen delidir.
Önce öleni, önce kaldırırlar (cenazesini).
Kefen önce ölenin olsun.
Dökülen şey geri dolmaz.
Diri, ölüye değişilmez.
Öleni diriltemezsin (ölenle ölünmez anlamında).
Genç yaşlı olur ama yaşlı bir daha genç olamaz.
Burnu(önderi, lideri) olanın kuyruğu da olur.
Vakit altından da daha kıymetlidir.
Topluma girmesini bilen, çıkmasını da bilir.
Duyurulmayan(duyurmazsan bir şeyi)şey duyulmaz.
Olmayan şey kaybolmaz.
Ölü evine ziyaret adettir.
Dil kalptekini söyler.
Gönül yaşlanmaz.
Ümit yok olunca at koşmaz.
Kalp ağlamazsa göz ağlamaz.
Güzel; iyi olandır.
Gönlün beğendiği kendine güzeldir.
Irak Türkmenleri Atasözleri
Açı bırakma herhiz (hırsız) olu, çok seleşme (söyleme) arsız olu (...r)
Adam adama bir kere aldanı (...nır)
Adamın adı haraba (kötüye) çıkacağına canı çıksın.
At almadan ahır yapılmaz.
Bağ bakkalsız, çem çakkalsız olmaz.
Bilene bir sele (söyle), bilmeyene bin.
Bor torbaydan (..la) at tutulmaz.
Candan sonra cihan harab olsun.
Çok söz yalansız çok mal haramsız olmaz.
Deliye yel ver, eline bel ver.
Demir kapının ağaç kapıya işi düşer.
Dost dem (zor) günlerde bilini (belli olur).
Eski bez yorgan olmaz, eski dost düşman olmaz.
Eşeğe gücü yetmeyen palanı taptar.
Farz dururken sünnet boştur.
Gül ağacından odun olmaz.
Her aşıkın beş gün davranı var.
Her kap içindekini sızar.
İnsan her düşende bir akıl kazanır.
İşten artmaz, dişten artar.
Kıskanan göze çöp düşer.
Köpek öz sahibini dişlemez.
Kul azmayınca Hak yazmaz.
Lokmayı çiğnemeden yutma.
Mahkemeye (kazıya) kadıya mal olmaz.
Malı aziz olanın canı zelil olur.
Ne olacağa, ne öleceğe çare olmaz.
Ok öz kökü üstüne biter.
Ölen kimseden şeytan bile vazgeçer.
Paranın üzü sıcağdı (yüzü sıcaktır)
Pilav yen kaşuğunu yanında tutar.
Ramazanda yalan diyen bayramda üzü (yüzü) kara cıhar (çıkar).
Sabır acıysa da ahırı da datlıdı (acı ise de sonu tatlıdır).
Seçe seçe düştü hiçe.
Sözü, ya deliden ya uşahtan (çocuktan) al.
Şeytanın dostluğu dar ağaçına kadardı (...dır).
Talihsiz deve üstünde ilan çalar (yılan sokar).
Tek el çaphun çalmaz (tek elle alkış olmaz).
Ucuz alınan bahalıya (pahalıya) mal olu (olur).
Ürüyen köpek dişlemez (ısırmaz),
Ver kırkı (parayı) çekmek korku.
Yel eken fırtana (fırtına) biçer.
Yoldaş tanı yola var,yolda yüz bin bela var.
Zehmetsiz lokma yenmez.
Zenginin malı her aybını örter.
Zaman sana uymazsa sen zamana uy.
