Kalbimi O’na bırakarak melülleşiyorum

MustafaCİLASUN

Özel Üye
Özel üye
Açıldım denize
Kürekleri aheste
Aheste çekiyorum
Dalıyorum, yumuşak
Dalgalara bakıyorum


Adeta
Bir salıncak gibi
Sallanan sandalı
Hüzünle düşünüyorum


Nereye
Gidiyorum,
Pek bilmiyorum
Dinlenmek, fark etmek
İçin mi gidiyorum


Niçin derin
Bir hesabın izlerini
Sürmüyorum
Ruhumu sıkan
Nefeslerden mi kaçıyorum


Bilmiyorum
Ne hikmetse bilmekte
İstemiyorum
Denizin vicdanına
Ruhumu teslim ediyorum


Tenime
Nüfuz eden
Serin bir rüzgâr var
Sıcağa nispet yaparcasına
Aczi yetime koşuyor


Rüzgâr
Şiddetini artırıyor
Deniz bir başka yüzünü
Acımadan gösteriyor


Garip bir
Kaygı içime işliyor,
Acabalar beliriyor
Sandal muvazenesiz
Bir insan gibi sendeliyor


Düşünüyorum
Tedbir adına
Bir hesaba giriyorum
İhtimalleri düşlemeden
Çıktığıma üzülüyorum


Acaba
Şimdi neredeyim
Diyorum
Etrafım çok ıssız,
Tek tük kuşlar var,
Bakınıyorum


Zamansız
Bir hicranın
İnsicamında bocalıyorum
Yalnızlık ve çaresizliği
İliklerime kadar hissediyorum


Yar diyorum
Kalbimi O’na bırakarak
Melülleşiyorum
Aklın, bilginin,
Tedbirin, azmin,
İhmal edildiğini anlıyorum


Mustafa Cilasun
 
Geri
Top