YoRuMSuZ
Biz işimize bakalım...
Karadeniz Ağıtı (hikaye ve şarkı sözü)
Son yılların en soğuk mevsiminin yaşandığı bu gün de, gene hırçın, gene azgın, gene direnmek istemiyordu fırtınaya Karadeniz. Mevsim en ağlamaklı anını yaşıyordu yine, bulutlar simsiyah çöktü karadenize, şimşekler haykırdı içindeki öfkesini ve fırtına yavaş yavaş arttırıyordu hızını, ağaçlar direnmeye çalışıyordu tüm gücüyle fırtınaya, sonra yağmur gösterdi kendini...
Gitmeliydi koca reis, gene gitmeliyim dedi Fatma bacıya. Başını öne eğdi Fatma bacı, gitti hazırladı koca reisin yolluğunu. Gitme diyemedi, diyemezdi. Çocukları ağlamaklı baktı koca reisin gözlerine, sanki gitme baba der gibiydi. Koca reis kaçırmalıydı gözlerini çocuklarından. Bir baksa çocuklarının bakışlarına gidemeyecekti sanki, ama gitmeliydi yine.
Aldı pılını pırtısını,giydi yağmurluğunu. Kapıya geldiğinde, yutkunarak hakkınızı helal edin diyebildi sadece.
Ve gitti….
Koştu Fatma bacı pencereye, araladı perdeyi, koca reis yağmura, fırtınaya aldırmadan hızlı adımlarla uzaklaştı sokak lambasından. Sonra kayboldu karanlıkta. Hey gidi koca reis,gene gösterdin reisliğini,gitmesen olmaz mıydı, diye düşündü içinden Fatma bacı.
Sabahın ilk ışıkları vurmadan pencereye,daha çocuklar uyurken,kalktı pencerenin kenarındaki somyadan Fatma bacı koştu iskeleye, yağmur hafif hafif çiseliyordu. Fırtına dinmişti. Derin bir ohh çekti beklemeye koyuldu koca reisini. Tüm mahalleli oradaydı, herkesin bir koca reisi vardı beklenecek. Çekildi bir köşeye, Karadeniz'in sularında ışıklar gözükmeye başladı yavaş yavaş.
İlk gelen Cemal'ın takası idi. Sonra beyazyelken geldi iskeleye. Karadeniz4 de geldi, bekledi koca reisi Fatma bacı, ama başka gelen yoktu. Uzakta ışıkta yoktu. Sordu soruşturdu gelenlere, koca reisi gören yoktu o gece. Yıkıldı yere kadın, baktı Karadeniz'e, aklına bir yıl önce gidip de gelemeyen babası geldi, açtı ellerini havaya. Yalvardı Allah'a ama koca reis dönmedi son seferinden. Fatma bacının dilinden dökülmeye başlamıştı Karadeniz ağıtı.
Karadeniz,Karadeniz
Her şeyimi alan deniz,
Ne verdinde neyi aldın.
Gençliğimi çalan deniz.
Karadeniz Karadeniz
Her şeyimi alan deniz.
Çocuklarım yetim kaldı.
Yalvarırım bul gel deniz.
Karadeniz,Karadeniz
Her şeyimi alan deniz,
Benide al git koynuna.
Yada bırak onu deniz.
(Karadeniz azgın suyun.
Sevin karadeniz sevin.
Çocuklarım yetim kaldı.
Övün karadeniz övün.)
Son yılların en soğuk mevsiminin yaşandığı bu gün de, gene hırçın, gene azgın, gene direnmek istemiyordu fırtınaya Karadeniz. Mevsim en ağlamaklı anını yaşıyordu yine, bulutlar simsiyah çöktü karadenize, şimşekler haykırdı içindeki öfkesini ve fırtına yavaş yavaş arttırıyordu hızını, ağaçlar direnmeye çalışıyordu tüm gücüyle fırtınaya, sonra yağmur gösterdi kendini...
Gitmeliydi koca reis, gene gitmeliyim dedi Fatma bacıya. Başını öne eğdi Fatma bacı, gitti hazırladı koca reisin yolluğunu. Gitme diyemedi, diyemezdi. Çocukları ağlamaklı baktı koca reisin gözlerine, sanki gitme baba der gibiydi. Koca reis kaçırmalıydı gözlerini çocuklarından. Bir baksa çocuklarının bakışlarına gidemeyecekti sanki, ama gitmeliydi yine.
Aldı pılını pırtısını,giydi yağmurluğunu. Kapıya geldiğinde, yutkunarak hakkınızı helal edin diyebildi sadece.
Ve gitti….
Koştu Fatma bacı pencereye, araladı perdeyi, koca reis yağmura, fırtınaya aldırmadan hızlı adımlarla uzaklaştı sokak lambasından. Sonra kayboldu karanlıkta. Hey gidi koca reis,gene gösterdin reisliğini,gitmesen olmaz mıydı, diye düşündü içinden Fatma bacı.
Sabahın ilk ışıkları vurmadan pencereye,daha çocuklar uyurken,kalktı pencerenin kenarındaki somyadan Fatma bacı koştu iskeleye, yağmur hafif hafif çiseliyordu. Fırtına dinmişti. Derin bir ohh çekti beklemeye koyuldu koca reisini. Tüm mahalleli oradaydı, herkesin bir koca reisi vardı beklenecek. Çekildi bir köşeye, Karadeniz'in sularında ışıklar gözükmeye başladı yavaş yavaş.
İlk gelen Cemal'ın takası idi. Sonra beyazyelken geldi iskeleye. Karadeniz4 de geldi, bekledi koca reisi Fatma bacı, ama başka gelen yoktu. Uzakta ışıkta yoktu. Sordu soruşturdu gelenlere, koca reisi gören yoktu o gece. Yıkıldı yere kadın, baktı Karadeniz'e, aklına bir yıl önce gidip de gelemeyen babası geldi, açtı ellerini havaya. Yalvardı Allah'a ama koca reis dönmedi son seferinden. Fatma bacının dilinden dökülmeye başlamıştı Karadeniz ağıtı.
Karadeniz,Karadeniz
Her şeyimi alan deniz,
Ne verdinde neyi aldın.
Gençliğimi çalan deniz.
Karadeniz Karadeniz
Her şeyimi alan deniz.
Çocuklarım yetim kaldı.
Yalvarırım bul gel deniz.
Karadeniz,Karadeniz
Her şeyimi alan deniz,
Benide al git koynuna.
Yada bırak onu deniz.
(Karadeniz azgın suyun.
Sevin karadeniz sevin.
Çocuklarım yetim kaldı.
Övün karadeniz övün.)
