Kasırgalar - Kasırga Nasıl Oluşur?
Kasırga ya da bora şiddetli, dönen bir fırtınadır. Kasırgada rüzgarlar bir alçak basınç merkezine doğru sarmal biçimde dönerler. Ekvator'un 20° altındaki ve üstündeki bölgelerde sık sık kasırgalar olur. Tropikal güneşin sıcaklığı denizdeki suyu büyük miktarlarda buharlaştırır.
Buharlaşan sular derin bir sıcak, nemli hava tabakasının meydana gelmesine yol açar. Kimi meteoroloji uzmanları üst hava tabakalarında (yerden 3.000 m. yüksekliğin üzerindeki tabakalarda) bir alçak basınç alanı meydana geldiğini ileri sürüyorlar. Bu alçak basmç alam, aşağıdaki nemli hava ile yukarıdaki kuru havayı ayıran engelin yıkılmasına yol açar.
Bu ise deniz yüzeyindeki havanın büyük bir hızla yukarıya yükselmesine neden olur. Hava yükseldikçe soğur, içindeki su buharı yoğunlaşarak tonlarca yağmur suyu haline gelir. Böylece kasırga "beslenir". Çünkü bütün bu olay sırasında ısı açığa çıkar. Açığa çıkan büyük miktarlardaki ısı yeniden havaya döner. Isıyla sıcaklığı artan hava yeniden yukarıya yükselerek daha şiddetli kasırgalara yol açar.
Kuzey Yarıküre'de rüzgarlar, Dünya'nm dönüşü dolayısıyla, kasırga merkezinin çevresinde saat yelkovanının tersi yönünde dönerler. Rüzgarların hızı saatte 120 ile 320 Km. arasında değişir. Kasırgalar 480 Km. uzunlukta bir alanı etkileyebilir ve saatte 32 Km. yol alabilir. Büyük zararlara yol açar, arkalarında korkunç bir yıkıntı bırakırlar.
Fırtınanın göbeğinde havanın durgun olduğu bir bölge vffidır. Bu bölgenin uzunluğu 25 ile 50 Km. arasında değişir. Bu durgun kesime kasırganın "gözü'' denir. Gözün çevresi uluyan rüzgarlarla, dağ gibi bulutlarla kuşatılmıştır.
Kıyıyı geçip karaya sıçrayan kasırgaların sayısı azsa da, etkileri korkunç olur. Ne var ki çoğu kez kasırga karaya rastlayınca hızla diner. Bunda hem toprağa sürtünmenin, hem de "yakıt" erikliğinin, yani nem yüklü muazzam hava kütlelerinin yokluğunun payı vardır. Büyük Okyanus'taki şiddetli fırtınalara "tayfun" adı verilir.
Kasırga ya da bora şiddetli, dönen bir fırtınadır. Kasırgada rüzgarlar bir alçak basınç merkezine doğru sarmal biçimde dönerler. Ekvator'un 20° altındaki ve üstündeki bölgelerde sık sık kasırgalar olur. Tropikal güneşin sıcaklığı denizdeki suyu büyük miktarlarda buharlaştırır.
Buharlaşan sular derin bir sıcak, nemli hava tabakasının meydana gelmesine yol açar. Kimi meteoroloji uzmanları üst hava tabakalarında (yerden 3.000 m. yüksekliğin üzerindeki tabakalarda) bir alçak basınç alanı meydana geldiğini ileri sürüyorlar. Bu alçak basmç alam, aşağıdaki nemli hava ile yukarıdaki kuru havayı ayıran engelin yıkılmasına yol açar.
Bu ise deniz yüzeyindeki havanın büyük bir hızla yukarıya yükselmesine neden olur. Hava yükseldikçe soğur, içindeki su buharı yoğunlaşarak tonlarca yağmur suyu haline gelir. Böylece kasırga "beslenir". Çünkü bütün bu olay sırasında ısı açığa çıkar. Açığa çıkan büyük miktarlardaki ısı yeniden havaya döner. Isıyla sıcaklığı artan hava yeniden yukarıya yükselerek daha şiddetli kasırgalara yol açar.
Kuzey Yarıküre'de rüzgarlar, Dünya'nm dönüşü dolayısıyla, kasırga merkezinin çevresinde saat yelkovanının tersi yönünde dönerler. Rüzgarların hızı saatte 120 ile 320 Km. arasında değişir. Kasırgalar 480 Km. uzunlukta bir alanı etkileyebilir ve saatte 32 Km. yol alabilir. Büyük zararlara yol açar, arkalarında korkunç bir yıkıntı bırakırlar.
Fırtınanın göbeğinde havanın durgun olduğu bir bölge vffidır. Bu bölgenin uzunluğu 25 ile 50 Km. arasında değişir. Bu durgun kesime kasırganın "gözü'' denir. Gözün çevresi uluyan rüzgarlarla, dağ gibi bulutlarla kuşatılmıştır.
Kıyıyı geçip karaya sıçrayan kasırgaların sayısı azsa da, etkileri korkunç olur. Ne var ki çoğu kez kasırga karaya rastlayınca hızla diner. Bunda hem toprağa sürtünmenin, hem de "yakıt" erikliğinin, yani nem yüklü muazzam hava kütlelerinin yokluğunun payı vardır. Büyük Okyanus'taki şiddetli fırtınalara "tayfun" adı verilir.
