~meLek~
GalataSaray'ım
"Hani olur ya belki özlersen, istersen beni...
En son bıraktığın yerde parçalanan kalbimi toplamaya çalışıyorum. Bekliyorum orada seni.Bir düş kurmaya aciz kaldım, beden haykırışlarda, çaresiz savruluyorum bu esen ayrılık rüzgarında. Bir yerinden tutmak istiyorum zamanı, tutunmak belki hayata kaçış.Duygular anlamsız, sözler kişiliksiz kaldı sen yokken. Pencerelerden göremiyorum ufku, erken iner oldu akşamlar. Buram buram koklamak, dağlara inat hissetmek seni.
Bu yüzümde süzülenler yaş olmalı, hissetmeye küsmüşüm. Belki de sana bu dargınlığım, içten içe ateşler içinde, varmak koz olmaya.
Dışlamışım her şeyden, herkesten kendimi. Ne olabilir kilerle çelişkideyim. Aynaya bakmaya korkmak, görmek korkaklığımı.
Bir kerecik tutuversen ya elimi çekiversen hayata tekrar. Bazen bırak diyorum yüreğime bu yalancı umudu. Kalıversin diyorum, yapayalnız çaresiz. Olmak istemezcesine varoluşlara yönelme boşuna. Her şeyini kaybetmişlik içinde, daha kalmışsa başka şeyleri kaybetmeye bu yeltenişim.
Ne kadar basitmiş diyor bu haykırış, yerine tekrar konulamayacak kırıklıklarla dolmuşum ve taşıyorum. Yabancı bedenlerle çıkmaz bir sokakta ilerleyişim. Bir umut , bir çare, belki yalnızlığıma inat. Kayboldum sensiz var etmeye çalıştığım hayallerimde..."
Alıntı
En son bıraktığın yerde parçalanan kalbimi toplamaya çalışıyorum. Bekliyorum orada seni.Bir düş kurmaya aciz kaldım, beden haykırışlarda, çaresiz savruluyorum bu esen ayrılık rüzgarında. Bir yerinden tutmak istiyorum zamanı, tutunmak belki hayata kaçış.Duygular anlamsız, sözler kişiliksiz kaldı sen yokken. Pencerelerden göremiyorum ufku, erken iner oldu akşamlar. Buram buram koklamak, dağlara inat hissetmek seni.
Bu yüzümde süzülenler yaş olmalı, hissetmeye küsmüşüm. Belki de sana bu dargınlığım, içten içe ateşler içinde, varmak koz olmaya.
Dışlamışım her şeyden, herkesten kendimi. Ne olabilir kilerle çelişkideyim. Aynaya bakmaya korkmak, görmek korkaklığımı.
Bir kerecik tutuversen ya elimi çekiversen hayata tekrar. Bazen bırak diyorum yüreğime bu yalancı umudu. Kalıversin diyorum, yapayalnız çaresiz. Olmak istemezcesine varoluşlara yönelme boşuna. Her şeyini kaybetmişlik içinde, daha kalmışsa başka şeyleri kaybetmeye bu yeltenişim.
Ne kadar basitmiş diyor bu haykırış, yerine tekrar konulamayacak kırıklıklarla dolmuşum ve taşıyorum. Yabancı bedenlerle çıkmaz bir sokakta ilerleyişim. Bir umut , bir çare, belki yalnızlığıma inat. Kayboldum sensiz var etmeye çalıştığım hayallerimde..."
Alıntı
