Bir varmış bir yokmuş. Allah`ın kulu çokmuş bir dağın başında bir ormanın yanıbaşında keloğla`nın yaşadığı köy varmış.
Keloğlanın bir tek anacığı anacığının da bir tek kel oğlu varmış. Dünyada başka kimseleri olmadığı için hep birbirlerine destek olurlar kuru ekmek yeseler kimselere belli etmezler padişahlara layık yemekler yedik diyerek kötü durumlarından kimseleri haberdar etmezlermiş.
Keloğlan çok akıllıymış ancak akıllı olduğu kadarda tembelmiş. Anası hadi oğlum bahçeden bir soğan al dese iki saat düşünür üç saat hesap yapar o soğanı bahçeden ayağına nasıl getirtebilir onu düşünürmüş. Sonunda bir yolunu bulurmuş ama annesi de bu arada çıldırır dururmuş. Günler böyle . gelip geçerken Keloğlanın anacığı bir gün hastalanmış bütün iş güç keloğlana kalıvermiş. O tembel keloğlan gitmiş yerine aklı başında çalışkan bir keloğlan gelivermiş. Anası yattığı yerden keloğlana emirler yağdırıyor bizimki de oradan oraya koşuyormuş.Bu böyle günlerce sürmüş keloğlan sonunda yorgunluktan bir köşeye düşmüş. O sırada bir fare keloğlanın yanına gelip:
- Keloğlan keleş oğlan her işi beleş oğlan nasıl ama çalışmak zor geliyor di mi ? demiş.
Keloğlan gözünü aralamış fareyi kovalamış. Fare tekrar gelmiş bu sefer iyice yaklaşıp
- heeyyy. Duydun mu prensesin başına gelenleri Her kim prensesi iyileştirse kral onu kızıyla evlendirecekmiş demiş. Sonra bir çırpıda anlatmış güzeller güzeli prenses aylardr ağlayıp duruyormuş ve onu kimseler susturamıyormuş. Kızımı güldüren her kim olursa onu prens yapacağım demiş kral. Keloğlan bunu duyduktan sonra `Bu iş böyle olmayacak başka şeyler yapmak lazım `diye hoplayıp zıplamaya başlamış. Öyle hoplayıp zıplayarak evlerinin yakınındaki dağın eteklerine kadar gelmiş. Dağın eteklerinde açan çiçekleri toplamış. Bu çiçeklerin özelliği insanları kıkır kıkır güldürebilmesiymiş. Anasından öğrendiği kadarıyla hepsini bir araya getirirse prensesi güldürebileceğini biliyormuş. Bütün gün topladığı çiçekleri bazı karışımlarla suladıktan sonra çiçekleri alıp sarayın yolunu tutmuş. Az gitmiş uz gitmiş dere tepe düz gitmiş sarayın kapısına geldiğinde iki takla atıp sırada . bekleyenlerin yanında sıraya geçmiş. Akşama doğru ona sıra geldiğinde neredeyse yorgunluktan uyuyacak hale gelmiş. Onu içeri almışlarkeloğlan elindeki kağıdın içinde sakladığı çiçekleri prensese uzatmış. Prenses çiçekleri line alır almaz kıkır kıkır gülmeye başlamış öyle çok gülüyormuş ki kral kraliçe ve beraberindeki herkes prensesle gülmeye başlamış. Prenses mutluluktan uçuyor gibiymiş.Keloğlan o gün kurulan düğünle prensesle evlenmiş anasını hasta yatağından aldırmış ve saraya getirmiş. Anası da kel oğlunun kel kafasına kocaman bir öpücük kondurmuş .
Keloğlanın bir tek anacığı anacığının da bir tek kel oğlu varmış. Dünyada başka kimseleri olmadığı için hep birbirlerine destek olurlar kuru ekmek yeseler kimselere belli etmezler padişahlara layık yemekler yedik diyerek kötü durumlarından kimseleri haberdar etmezlermiş.
Keloğlan çok akıllıymış ancak akıllı olduğu kadarda tembelmiş. Anası hadi oğlum bahçeden bir soğan al dese iki saat düşünür üç saat hesap yapar o soğanı bahçeden ayağına nasıl getirtebilir onu düşünürmüş. Sonunda bir yolunu bulurmuş ama annesi de bu arada çıldırır dururmuş. Günler böyle . gelip geçerken Keloğlanın anacığı bir gün hastalanmış bütün iş güç keloğlana kalıvermiş. O tembel keloğlan gitmiş yerine aklı başında çalışkan bir keloğlan gelivermiş. Anası yattığı yerden keloğlana emirler yağdırıyor bizimki de oradan oraya koşuyormuş.Bu böyle günlerce sürmüş keloğlan sonunda yorgunluktan bir köşeye düşmüş. O sırada bir fare keloğlanın yanına gelip:
- Keloğlan keleş oğlan her işi beleş oğlan nasıl ama çalışmak zor geliyor di mi ? demiş.
Keloğlan gözünü aralamış fareyi kovalamış. Fare tekrar gelmiş bu sefer iyice yaklaşıp
- heeyyy. Duydun mu prensesin başına gelenleri Her kim prensesi iyileştirse kral onu kızıyla evlendirecekmiş demiş. Sonra bir çırpıda anlatmış güzeller güzeli prenses aylardr ağlayıp duruyormuş ve onu kimseler susturamıyormuş. Kızımı güldüren her kim olursa onu prens yapacağım demiş kral. Keloğlan bunu duyduktan sonra `Bu iş böyle olmayacak başka şeyler yapmak lazım `diye hoplayıp zıplamaya başlamış. Öyle hoplayıp zıplayarak evlerinin yakınındaki dağın eteklerine kadar gelmiş. Dağın eteklerinde açan çiçekleri toplamış. Bu çiçeklerin özelliği insanları kıkır kıkır güldürebilmesiymiş. Anasından öğrendiği kadarıyla hepsini bir araya getirirse prensesi güldürebileceğini biliyormuş. Bütün gün topladığı çiçekleri bazı karışımlarla suladıktan sonra çiçekleri alıp sarayın yolunu tutmuş. Az gitmiş uz gitmiş dere tepe düz gitmiş sarayın kapısına geldiğinde iki takla atıp sırada . bekleyenlerin yanında sıraya geçmiş. Akşama doğru ona sıra geldiğinde neredeyse yorgunluktan uyuyacak hale gelmiş. Onu içeri almışlarkeloğlan elindeki kağıdın içinde sakladığı çiçekleri prensese uzatmış. Prenses çiçekleri line alır almaz kıkır kıkır gülmeye başlamış öyle çok gülüyormuş ki kral kraliçe ve beraberindeki herkes prensesle gülmeye başlamış. Prenses mutluluktan uçuyor gibiymiş.Keloğlan o gün kurulan düğünle prensesle evlenmiş anasını hasta yatağından aldırmış ve saraya getirmiş. Anası da kel oğlunun kel kafasına kocaman bir öpücük kondurmuş .