Kendimizi Neden Sevmeliyiz

Sevmeye kendimizden başlamak gerektiğini düşünüyorum. Kendimi sevmeliyim; çünkü kendisiyle barışık olmayan ve kendini sevmeyen başkalarını da sevemez.​

Sevmek, insanda olumlu çağrışımlar bırakan ancak tam olarak anlatılmayan ya da tarif edilemeyen bir kelimedir. Hep bir şeylerle tarif edilmeye çalışılan ya da bir şeylere benzetilerek anlatılmaya çalışılan bir kelime. Çok ya da az olup olmaması önemli olan bir kelime.​

“Ne kadar seviyorsun?” “Dünyalar kadar.” “Nasıl seviyorsun?” “Canım gibi”. Sevginin derecesini bu dünyada büyük bildiğimiz şeylerin miktarıyla ya da varlığımızın temeli olan can ile anlatmaya çalışmaktayız. Demek ki sevginin tarifi ya da anlatımı da o kadar zor.​

Herkesi seveceksin, der büyüklerimiz. Anneni, babanı, kardeşlerini, arkadaşlarını, eşini dostunu, dünyayı, ağaçları, kuşları, canlıları velhasıl her şeyi seveceksin derler.
Seveyim; ama niye önce onları sevmekle başlıyorum ki? Kendimi sevmeden onları nasıl seveceğim. Kendimi sevmemi niye öğretmediler ki? Önce kendini seveceksin, sonra başkalarını seveceksin demiyorlar.
Siz hiç duydunuz mu önce kendini sev sonra da beni sev diyeni.
“Seversen yavrunu o da sever yavrusunu der.” atalarımız. Doğru fakat ben kendimi sevmedikçe, kendimle barışık olmadıkça nasıl sevebilirim insanları? Bahçesinde gül olmayan bir kimse bahçesinden size gül verebilir mi? Haydi sevelim diyelim, sizce bu yapmacık bir hareket olmaz mı?
Siz hiç suratı asık ve kızgın bir kimsenin, “Seni seviyorum.” kelimesinden hoşnut olur musunuz? Cevabınızın hayır olacağını tahmin ediyorum.
Gelin isterseniz sevmeye kendimizden başlayalım. İnanın çok şeyin içinizde değiştiğini hissedeceksiniz. Nasıl ki başkasının bahçesine gül dikmekle kendi bahçemize gül dikmek arasındaki farkı bildiğimiz gibi.
Ben bugünden itibaren kendimi sevmeye ve bunu kendi kendime söylemeye karar verdim yolda. İşte söylüyorum: “Kendimi seviyorum.” Sadece başkalarından değil, kendimden de duymak istiyorum “Kendimi seviyorum.” cümlesini.
Kendimi seviyorum dedim kendi kendime. İçime sanki oksijen doluyormuş gibi hissettim. Bir daha söyledim sihirli cümlem olan “Kendimi seviyorum’u.” İçimdeki oksijenlerin mutluluğa dönüştüğünü hissettim. Mutlu olduğumu ve mutluluğumun içime sığmadığını hissettim.
Mutluluğumun içime sığmadığını ve bunu paylaşmam gerektiğini hissettim. Okul bahçesinde oyun oynayan 2. sınıf öğrencilerine de “Kendimi seviyorum.” dedim; onlar da garip garip baktılar. Niye öyle baktınız, kendimi sevemem mi dedim. Onlar da: “Yok öğretmenim, sevebilirsin.” dediler.
Çocukların garip garip bakmalarına da bir şey diyemiyorum. Onlara da hep başkalarını sevmeleri öğretildi; ama kendilerini sevmeleri öğretilmedi. Başkasına verilecek sevgi ve değerin kendimize verilmesi öğretilmedi.
Okul bahçesinde oyun oynayan diğer çocuklara: “Kendimi de sizi de seviyorum, dedim. Hatta sizin öğretmeniniz olmaktan, sizin bana öğretmenim demenizden, sizinle konuşmaktan da mutluluk ve gurur duyuyorum” dedim.
Çocuklar o kadar güzel olumlu geri bildirimler verdiler ki, buna ben de şaşırdım kendileri de çok şaşırdılar. Bu olumlu duyguların etkilerine çocuklarla birlikte şahit oldum. Zamanla okul bahçesinde “Ben de kendimi seviyorum.” diyerek mutluluğunu paylaşan çocuklara şahit olmaya başladım.
“Öğretmenim kendinizi sevmeye devam ediyor musunuz?” diyen bir çocuğa: “Evet” cevabım onda da geri bildirim olarak “Ben de” öğretmenim oluyor. Çocuk kendisini sevmesi gerektiği modelini de bulmuştu nasıl olsa. Kolay kolay bırakmaz sevme konusunda; kendini ve başkalarını.
Evet, sevelim ama sevmeye önce kendimizden başlayalım. Ben kendimle barışık olup kendimi seversem başkalarına mutluluk dağıtabilirim. Sevelim, kendimize haksızlık etmeden ve kibirlenmeden sevelim. Sevmek ve sevilmeye fazlasıyla layığız biz.
Kendimizi sevdiğimiz gibi kendimizi tebrik etmesini de bilmeliyiz. Başkalarının yaptığı olumlu davranışları tebrik ettiğimiz gibi kendimizin yaptığı olumlu davranışları da tebrik etmeliyiz. Kendimizi herkesten önce biz kendi kendimize kutlamalıyız. “Kendimi tebrik ediyorum ve kendimle gurur duyuyorum.” demeliyiz. Tebrik edilecek ilk insanın inanın önce kendimiz olduğunu ve bunu hak ettiğimizi düşünüyorum.
Evet; sevelim, tebrik edelim,kendimizle gurur duyalım; fakat bunu kibir boyutuna getirmeyelim; çünkü Allah kibirlenenleri sevmez.
“… doğrusu Allah aşırı gidenleri sevmez.” (Bakara,190 - Mâide,87)
“… Bilin ki Allah kendini beğenen ve övünüp duran kimseleri sevmez.” (Nisâ,36)
“ İnsanları küçümseyip yüz çevirme, yeryüzünde böbürlenerek yürüme; Allah, kendini beğenip övünen hiç kimseyi şüphesiz ki sevmez.” (Lokman,18-Hadid, 23)
Allah Resulü (s.a.v.) şöyle buyurdu:
“Kalbinde hardal tanesi kadar kibir, büyüklenme olan kişi Cennete giremeyecektir. Yine kalbinde bir hububat ağırlığında iman olan kimse de Cehenneme girmeyecektir” (Müslim, İman,31)

Sonuç olarak sevgimizde de saygımızda da gurur duymamızda da insan olduğumuzu unutmamak ve haddi aşmamak gerekir. Bunları başkalarını küçük görmek yerine kendimizi daha iyi hissetme ve hizmet yapabilme adına bir vesile yapmak gerekir. Biz kendimizi sevebilirsek ve kendimizle barışık olabilirsek başkalarına olumlu elektrik verebiliriz. Bizim kendimize gösterdiğimiz sevgi, saygı ve verdiğimiz değer ölçüsünde insanlar da bize ancak o kadar geri bildirim verebilecekleridir.​

M. Emin Karabacak​

Kendini sevmek pek çoğumuzun ihmal ettiği bir eylem. Oysa ilk önce sevmemiz gereken kişiler kendimiz değil miyiz? Bir bireyin hayatta attığı adımların sağlıklı olabilmesi için ilk önce kendini tanıması ve kendini dinlemesi gerekir. Sonuçta sizi sizden daha iyi kim tanıyabilir ki?​

Belli ortamlara girdiğinizde güveninizin yerinde olması parlamanızı sağlar. Özgüvenin temelinde ise kendini tanımak, güvenmek ve sevmek yatar. “Kendimi nasıl sevmem gerektiğini bilemiyorum!” gibi bir cümleyi şu an söylüyor olabilirsiniz. Kendini sevmek sonradan da öğrenilebilir. Gelin birlikte kendinizi sevmenin ipuçlarına bakalım:

Kendini Sevmenin İpuçları​

1) Çevrimdışı dünyada kalmaya çalışın​

Her birimizin kullandığı pek çok sosyal medya platformu var. Bu platformlarda ise oldukça sahte profillere maruz kalıyoruz. “O kafede yemek yemeliyim çünkü ünlüler orada fotoğraf paylaşmış.”, “Şurada fotoğraf çektirsem ve paylaşsam beğenisi bol olur.” ve benzeri yorumları siz de yapıyor musunuz?

Oysa tek başınıza kaldığınızda veya online platformlardan uzak kaldığınızda yaşamakta olduğunuz hayatın çok daha farklı olduğunun farkına varırız. Yakın arkadaş grubunuzda giyindiğiniz kıyafetin veya sürdüğünüz kremin bir önemi kalıyor mu? Eğer gerçekten güzel ve sağlıklı bir arkadaşlık ise bunların hiçbirinin öneminin olmadığını bilirsiniz. Örneğin akşam oturduğunuz ve sabaha kadar dur durak bilmeden ettiğiniz sohbetleri düşünün. Onca saatin sonunda yüzünüzde ne makyaj kalır ne de kıyafetlerinizin ütülü güzel görüntüsü.

Online dünyanın size dayattığı sahteliklerden uzaklaşarak kendinizi tanımalı ve kendinizin farkına varmalısınız. Gerçek olan sizsiniz. Kendinizi sevebilmeniz için bu sahtelikten uzaklaşarak gerçeği görmeniz gerekir.

2) Gerektiğinde “Hayır!” diyebilmelisiniz.​

Kendini sevmek için istemediğiniz şeyleri yapmaktan uzak durmalısınız. Size dayatılan her şeye istemeseniz bile kabul ederek yapmanız kendinize olan güveninizi zedeler ve saygınızı azaltır. Gerektiğinde “Hayır!” demekten kaçınmamalısınız. İstemediğiniz bir istekle karşılaştığınızı hayal edin. Örneğin istemediğiniz bir davete hayır diyemediğiniz için gidiyorsunuz. O davette bulunduğunuz her dakika size kabus haline gelir. Bu durumda ise kendinizden rahatsız olmaya başlarsınız.
Neden kendinize bunu yapasınız ki! Hayır diyerek kendinizi sevmeye başlayabilirsiniz. Kendi istekleriniz doğrultusunda hareket etmeniz hayatınız için atacağınız en güzel adımlardan birisi olacaktır.

3) Sevginizi göstermekten korkmayın.​

Kendini sevmek öncelikli olsa da etrafınızdaki şeyleri sevmek de hayatınızın kalitesini arttıracaktır. Ayrıca sevmek en güzel duygu değil midir? Ne kadar severseniz hayatınız da o denli güzelleşir. Yeşilçam’ın en güzel filmlerinden birisi olan Hayat Sevince Güzel filmindeki o unutulmaz sahnede de dendiği gibi “Çok sevmeli herkesi, sevgi ömrün neşesi, dünyada en güzel şey kalpte insan sevgisi”
Sevmek paylaştıkça çoğalan ve etrafa pozitiflik saçan bir duygudur. Ağacı sevmek, köpeği kediyi sevmek, insanı sevmek, işinizi sevmek… O kadar çok şey var ki sevilebilecek. Önce kendinizden başlayarak etrafınızdaki her şeyi sevmeye çalışmalısınız. Örneğin kapınıza gelen kuryeye gülümseyerek teşekkür etmeniz o kişinin gününü güzelleştirebilir. Markette çalışan bir kasiyere “İyi günler.” diyerek gülümsemeniz karşınızdaki kişinin de yüzünü güldürecektir.

4) Şükretmeyi hatırlamak​

Yaşadığımız olaylar bazen her birimizi derinden yaralayabilir. İçerisindeki o küçük negatif anlar büyür büyür ve tüm güzellikleri mahveder. Ancak ara ara o içindeki küçük pozitiflikleri görmenin vakti sizce de gelmedi mi? Yaşadığınız anların değerini bilerek kendinize şükretmeyi hatırlatmalısınız.
Kendini sevmek için içinizdeki küçük pırıltıların farkına varmalı ve onları severek başlamalısınız. “Ne kadar güzel konuşuyorum.”, “Sesim beni bile dinlendiriyor.”, “Gülüşümle yanımdakilere pozitif enerji yayabilirim.” ve benzeri söylemleri kendi kendinize söyleyerek içinizi ferahlatmaya ne dersiniz?

5) Biricik olduğunuzu kendinize hatırlatın.​

Bu dünyada herkes tek ve biriciktir. Evet siz de öylesiniz. Sizin bir benzeriniz yok dünyada. Düşünce yapınız, görünüşünüz, gülüşünüz tamamen size özel. Kendinizin farkına vararak özel olduğunuzu kendinize sürekli hatırlatmalısınız. Özel bir kişi neden sevilmesin?

6) Kendinizi kabul edin.​

Biricik olduğunuzun farkına varmanız kendi benliğinizi kabul etmek için önemlidir. Ancak kendinizi kabul etmek biraz daha zorlu olabilir. Kusurlarınızın farkında olarak o kusurları kapatmak yerine sizi siz yapanın o kusurlar olduğunu hatırlamalısınız. Yüzünüzde sivilce izi mi var? E çok normal değil mi? Her birimiz ergenliğe girdik ve yıllarca sivilceler ile boğuştuk. Doğal bir döngü olan bu sürecin sonucunda neden hayatı kendimize zehir ediyoruz ki?
Saçım az ve bundan mutluyum. Bedenim 0 beden değil ancak sağlıklıyım yetmez mi? “Ben buyum.” diyerek kendini sevmek en önemlisi. Başkası olmaya çalışmadan biricik olan kendinizi sevin.

7) Doğanın ve doğal akışın içinde kalmaya özen gösterin.​

Doğa her şeyin en sadesi ve gerçeğidir. Doğal akışı takip ettiğinizde aslında hayatın gerçeklerini görürsünüz. Dört mevsimin yaşandığı bir coğrafyada yaşıyoruz. Her bahar açan çiçeklerle doğanın canlanmaya başlaması ardından sonbaharda yavaş yavaş solan çiçekleri düşünün. Her zaman çok canlı ve renkli olamazsınız. Bazen yeniden açabilmek için solmanız gerekir.

Ara ara düşmek yeniden canlanmak için gereklidir. Solduğunuz dönemlerde yeniden baharın geleceğini kendinize hatırlatmalısınız. Böyle böyle hayatın akışı içerisinde kendini sevmek daha kolay olacaktır.

8) Enerjinizi yükseltmek için yenilikler denemekten vazgeçmeyin.​

Enerjinizin yüksek olması hayata bakışınızın pozitifleşmesini sağlar. Titreşimlerden oluştuğumuzu unutmayın. O titreşimleri canlandırmak için günde 15 dakikanızı kendinize ayırabilirsiniz. Enerjinizi yükseltecek şarkılar dinlemek, sizi yükseltecek sohbetlerin içine girmek pozitif bakmanıza yardımcı olur. Bunlarda kendinizi sevmenize yardımcı olur.

9) Kendinizde sevdiğiniz özelliklerinizi yazın.​

Çocukken öğretmenleriniz hiç yazı yazma cezası verdi mi? “Şu cümleyi 10 defa yaz gel!” Ya da bir şeyi öğrenebilmek için onlarca defa yazdığınız oldu mu? Dilerseniz ceza olarak düşünün dilerseniz de öğrenmenizi kolaylaştırmak için kullanacağınız bir yöntem. Her gün kendinizde sevdiğiniz en az 3 özelliğinizi bir deftere yazmaya ne dersiniz? Bu sayede kendinizi daha yakından ve iyi tanıyacaksınız ve kendinizi sevmek daha da kolaylaşacak.

10) İlginizi çeken bir hobi edinmeye çalışın.​

Hobi edinmek bazen hayatınızın akışını değiştirecek bir durumdur. İşinizden bağımsız bir hobi edinmeye çalışın. Sizi mutlu eden şeyleri düşünün öncelikle. Mesela resim yapmayı sever misiniz? Eğer bu soruya cevabınız evet ise kendinize resim yapmak için her gün zaman ayırmaya çalışın. İlginizin üzerine gidin. Kendinizi besleyin. Zorundalık hissiyle değil. Gerçekten isteyerek yapın bunu. Kendini sevmek için oldukça önemli bir ipucudur bu. Başkası için değil kendiniz için çalışın.

Dünyanın en güzel varlığı olduğumuz için kendimizi sevmeliyiz

insan önce kendini sevmeli kendine hayran olmali asik olmali kiymet bilmeli bunlari kendinde bulamayan
baskasinida sevemez hayranlikta duymaz kiymette bilmez

Kendimi seviyorum çünkü insanlarla çok iyi Anlaşabiliyorum
Kendimi seviyorum çünkü alçakgönüllü yüm burnum havalarda biri degilim
Kendimi seviyorum insanlara saygıda kusur etmiyorum
Kendimi seviyorum Hala çok aktifim

Önce can, sonra canan

Ben bilmezsem kıymetimi kim bilir...