O’na ne kadar el açsak
Her hicran sahnesinde gözyaşlarıyla yakarsak
Kimi zaman şaşkınlık içinde suskun bir vaziyette bakıp kalsak
Yüreğin hıçkırıklarıyla kavrulup, ah u zarın figanıyla içimize atıp, kor olsak ve yansak
Gönlün beklediği bir yar var
Hangi saklı zamanda nefesleniyor ey kalbin sahibi Yar
Dinmiyor ruhumun firkati, kalbimin umut içinde sabreden mecali kar’i
Ne yapsam, hangi kanaate sarılsam, içimi titreten vaktin niyazıyla ayılsam deva değil
Ey Yaratan ve aşkla donatan
Kalbim için sukunet istiyorum, aklım için dirlik bekliyorum
Edepsizliğin ve hayasızlığın her sahnesinden nazarlarımı korumanı diliyorum
Beşerim, zafiyet içindeyim, insan olmak, kemaliyet kazanmak, huzurunda mahcup olmamayı istiyorum
Sen ki halkedip, umut verensin
Kulunun acziyetine en yakın olan koşulsuz rehbersin
Niçin hata yapmama müsaade edersin, bilinç tazelememe rahmet lütfedersin
Ruhun zümrüt tepeleri halimden ne kadar uzak, kalbim nazargah olması adına nasıl bir iştiyak ihsan eylersin
Biliyorum ki sabır, diriliştir
Farketmediğim cefa ve ezaların içinde kıvranan canları hissedişidir
Yarab, beni bana bırakma, ruhumu ve varlığımı rızan için feda olmamı geçiktirme
Kulun olmak, olabilmek ne büyük bir lütuf, aklım ve iradem için halimde yaşatmamı nasip eyle..
Evet, Ortadoğu kaynıyor
Güney Afikada hiç yerinde duramıyor, doğum sancuıları yaklaşıyor
Tahakküm eden, hükmetmek için haddsizliği seçen müstekbirler varlıkları adına sallanıyor
Artık, Hak ve Hakikatin en bariz tezahürleri ruhum ve kalbimde ümitle bereketleniyor ve şevk ihsan eyliyor
Mustafa CİLASUN
