Emekliliğimde dinlenirim diyordu ama evi lisenin tam karşısındaydı ve her akşam lisedeki yaramaz çocuklar, dış kapının yanındaki çöp kutularına taşlar atıyor, tekmelerle çöp kutusunu yerlere boşaltıyorlardı. Buna bir çare bulmak gerektiğine inan yaşlı adam bir gün çocukları çağırdı ve onlara:
“Gençler inanın sizin bu neşeniz ve canlılığınız bana gençliğimi hatırlatıyor. Lütfen buralardan uzaklaşmayın. Bakın her gün gelip bu çöp kovalarını devirip, bağırıp çağırırsanız size ikişer dolar vereceğim.” Dedi.
Gençler biraz şaşkınlıkla birlikte bu işi seve seve yapabileceklerini söylediler. Bir hafta bu şekilde inanılmaz gürültüler yaptılar ve her gün ikişer dolarlarını aldılar. İkinci hatanın başında yaşlı adam gençleri yanına çağırdı ve onlara:
“Çocuklar artık size ikişer dolar veremeyeceğim, ancak birer dolar verebilirim. Hayat pahalılığı, enflasyon…anlıyorsunuz değil mi?”
Çocuklar bu işten pek memnun olmadılar ama yine de birer doları kabul ettiler.
Bir önceki hafta kadar gürültülü olmasa da yine görevlerini yaptılar ve ücretlerini aldılar.
Üçüncü hafta yaşlı adam yine gençleri yanına çağırdı ve onlara:
“Çocuklar maaşlarımızı doğru dürüst alamıyoruz. Size verdiğim para beni olumsuz etkilemeye başladı. Bundan sonra size ancak yarım dolar verebileceğim.” Dedi.
Bunun üzerine kısa bir toplantı yapan gençler bu paraya bu işi yapamayacaklarını söylediler ve işi bıraktılar.
O günden sonra emekli yaşlı amca çok sakin günler geçirdi.
“Gençler inanın sizin bu neşeniz ve canlılığınız bana gençliğimi hatırlatıyor. Lütfen buralardan uzaklaşmayın. Bakın her gün gelip bu çöp kovalarını devirip, bağırıp çağırırsanız size ikişer dolar vereceğim.” Dedi.
Gençler biraz şaşkınlıkla birlikte bu işi seve seve yapabileceklerini söylediler. Bir hafta bu şekilde inanılmaz gürültüler yaptılar ve her gün ikişer dolarlarını aldılar. İkinci hatanın başında yaşlı adam gençleri yanına çağırdı ve onlara:
“Çocuklar artık size ikişer dolar veremeyeceğim, ancak birer dolar verebilirim. Hayat pahalılığı, enflasyon…anlıyorsunuz değil mi?”
Çocuklar bu işten pek memnun olmadılar ama yine de birer doları kabul ettiler.
Bir önceki hafta kadar gürültülü olmasa da yine görevlerini yaptılar ve ücretlerini aldılar.
Üçüncü hafta yaşlı adam yine gençleri yanına çağırdı ve onlara:
“Çocuklar maaşlarımızı doğru dürüst alamıyoruz. Size verdiğim para beni olumsuz etkilemeye başladı. Bundan sonra size ancak yarım dolar verebileceğim.” Dedi.
Bunun üzerine kısa bir toplantı yapan gençler bu paraya bu işi yapamayacaklarını söylediler ve işi bıraktılar.
O günden sonra emekli yaşlı amca çok sakin günler geçirdi.
