ÖĞLE DİNLENMESİ KANUNU
Kanun Numarası : 6301
Kabul Tarihi : 2/3/1954
Yayımlandığı R. Gazete : Tarih : 8/3/1954 Sayı : 8652
Yayımlandığı Düstur : Tertip : 3 Cilt : 35 Sayfa : 1162
Madde 1 – Nüfusu on bin ve daha fazla olan şehir ve kasabalardaki fabrika, imalathane, mağaza, dükkan, yazıhane, büro ve bunların benzerleriyle bilümum ticari ve sınai müesseselerde çalıştırılan işçilere ve diğer müstahdemlere bir saatten aşağı olmamak üzere öğle dinlenmesi verilmesi mecburidir.
Dinlenme devresinin başlama ve bitme saatleri, mevsimlere göre, o mahallin Belediye Meclisi tarafından tesbit ve ilan olunur.
Madde 2 – Dinlenme devresinin devamı müddetince iş yerlerinin kapalı kalması şarttır.
Bu devre içinde müstahdem ve işçiler serbest olup, isterlerse, iş yerlerinden ayrılabilirler.
Madde 3 – Birinci maddede yazılı yerlerden:
a) Halkın yeme ve içmesiyle alakalı maddeleri satanların,
b) Eczanelerin, umumun yıkanıp temizlenmesine, yatıp kalkmasına veya eğlenmesine mahsus bulunanlarla her nevi lokanta, gazino,kahvehane ve benzerlerinin,
c) Garaj, akaryakıt satış istasyonları gibi seyrüseferle alakalı olanların, öğle dinlenmesini hangi saatlerde ve ne şekilde tatbik edecekleri 1 inci maddede yazılı makam tarafından tesbit ve ilan olunur.
Bu maddenin (b) ve (c) fıkralarında gösterilen yerlerin dinlenme devresinin devamı müddetince kapalı kalmaları mecburiyeti olmayıp ancak, buralarda çalışan işçi ve müstahdemlerin öğle dinlenmeleri, münavebe suretiyle temin olunur.
Madde 4 – İş Kanununa tabi bulunan iş yerlerinde çalışan "işçiler" hakkındaki öğle dinlenmelerinin tatbikına bahsi geçen kanunda yazılı hükümler dairesinde devam olunur.
Madde 5 – Bu kanun hükümlerinin tatbikı müstahdem ve işçi kazançlarının ve bu kimselere ait sair hakların daha aşağı hadlere indirilmesi için sebep tutulamaz.
Madde 6 – Bu Kanunda yazılı bulunan hükümler işçi ve müstahdemlere öğle dinlenmesi verilmesi hakkında daha elverişli hak ve menfaatler sağlıyan kanun, mukavele, adet ve teamüllerden doğan haklara halel getirmez.
Madde 7 – (Değişik: 23/1/2008-5728/176 md.)
Bu Kanun hükümlerine muhalif olarak müstahdem ve işçilerine öğle dinlenmesi yaptırmayan işveren veya işveren vekillerine yüz Türk Lirası idarî para cezası verilir.
Bu Kanunun 5 inci maddesine muhalif hareket eden işveren veya işveren vekiline, müstahdem veya işçi kazançlarının veya bu kimselere ait sair hakların daha aşağı hadlere indirilmesinden dolayı müstahdem veya işçilerin uğradıkları zararın iki katı kadar idarî para cezası verilir.
Bu maddedeki idarî para cezalarını vermeye belediye encümeni yetkilidir.
Madde 8 – Bu kanun hükümlerinin nüfusu on binden az şehir ve kasabalarda dahi tatbikı mahalli belediye meclislerinin karar ve ilanına bağlıdır.
Madde 9 – Bu kanun neşri tarihinde mer'iyete girer.
Madde 10 – Bu kanunun hükümlerini icraya İcra Vekilleri Heyeti memurdur
------------------------------
(1) 24/4/2003 tarihli ve 4854 sayılı Kanunun 1 inci maddesiyle, bu fıkrada yer alan "vekilleri hakkında yüz liradan aşağı olmamak üzere hafif para cezası hükmolunur." ibaresi, "vekillerine seksenyedimilyon lira idarî para cezası verilir. Bu idarî para cezası 15.5.1930 tarihli ve 1608 sayılı Umuru Belediyeye Müteallik Ahkâmı Cezaiye Hakkında 16 Nisan 1340 Tarih ve 486 Numaralı Kanunun Bazı Maddelerini Muaddil Kanuna göre verilir ve tahsil olunur." olarak 6/5/2003 tarihinden geçerli olmak üzere değiştirilmiş ve metne işlenmiştir.
Kanun Numarası : 6301
Kabul Tarihi : 2/3/1954
Yayımlandığı R. Gazete : Tarih : 8/3/1954 Sayı : 8652
Yayımlandığı Düstur : Tertip : 3 Cilt : 35 Sayfa : 1162
Madde 1 – Nüfusu on bin ve daha fazla olan şehir ve kasabalardaki fabrika, imalathane, mağaza, dükkan, yazıhane, büro ve bunların benzerleriyle bilümum ticari ve sınai müesseselerde çalıştırılan işçilere ve diğer müstahdemlere bir saatten aşağı olmamak üzere öğle dinlenmesi verilmesi mecburidir.
Dinlenme devresinin başlama ve bitme saatleri, mevsimlere göre, o mahallin Belediye Meclisi tarafından tesbit ve ilan olunur.
Madde 2 – Dinlenme devresinin devamı müddetince iş yerlerinin kapalı kalması şarttır.
Bu devre içinde müstahdem ve işçiler serbest olup, isterlerse, iş yerlerinden ayrılabilirler.
Madde 3 – Birinci maddede yazılı yerlerden:
a) Halkın yeme ve içmesiyle alakalı maddeleri satanların,
b) Eczanelerin, umumun yıkanıp temizlenmesine, yatıp kalkmasına veya eğlenmesine mahsus bulunanlarla her nevi lokanta, gazino,kahvehane ve benzerlerinin,
c) Garaj, akaryakıt satış istasyonları gibi seyrüseferle alakalı olanların, öğle dinlenmesini hangi saatlerde ve ne şekilde tatbik edecekleri 1 inci maddede yazılı makam tarafından tesbit ve ilan olunur.
Bu maddenin (b) ve (c) fıkralarında gösterilen yerlerin dinlenme devresinin devamı müddetince kapalı kalmaları mecburiyeti olmayıp ancak, buralarda çalışan işçi ve müstahdemlerin öğle dinlenmeleri, münavebe suretiyle temin olunur.
Madde 4 – İş Kanununa tabi bulunan iş yerlerinde çalışan "işçiler" hakkındaki öğle dinlenmelerinin tatbikına bahsi geçen kanunda yazılı hükümler dairesinde devam olunur.
Madde 5 – Bu kanun hükümlerinin tatbikı müstahdem ve işçi kazançlarının ve bu kimselere ait sair hakların daha aşağı hadlere indirilmesi için sebep tutulamaz.
Madde 6 – Bu Kanunda yazılı bulunan hükümler işçi ve müstahdemlere öğle dinlenmesi verilmesi hakkında daha elverişli hak ve menfaatler sağlıyan kanun, mukavele, adet ve teamüllerden doğan haklara halel getirmez.
Madde 7 – (Değişik: 23/1/2008-5728/176 md.)
Bu Kanun hükümlerine muhalif olarak müstahdem ve işçilerine öğle dinlenmesi yaptırmayan işveren veya işveren vekillerine yüz Türk Lirası idarî para cezası verilir.
Bu Kanunun 5 inci maddesine muhalif hareket eden işveren veya işveren vekiline, müstahdem veya işçi kazançlarının veya bu kimselere ait sair hakların daha aşağı hadlere indirilmesinden dolayı müstahdem veya işçilerin uğradıkları zararın iki katı kadar idarî para cezası verilir.
Bu maddedeki idarî para cezalarını vermeye belediye encümeni yetkilidir.
Madde 8 – Bu kanun hükümlerinin nüfusu on binden az şehir ve kasabalarda dahi tatbikı mahalli belediye meclislerinin karar ve ilanına bağlıdır.
Madde 9 – Bu kanun neşri tarihinde mer'iyete girer.
Madde 10 – Bu kanunun hükümlerini icraya İcra Vekilleri Heyeti memurdur
------------------------------
(1) 24/4/2003 tarihli ve 4854 sayılı Kanunun 1 inci maddesiyle, bu fıkrada yer alan "vekilleri hakkında yüz liradan aşağı olmamak üzere hafif para cezası hükmolunur." ibaresi, "vekillerine seksenyedimilyon lira idarî para cezası verilir. Bu idarî para cezası 15.5.1930 tarihli ve 1608 sayılı Umuru Belediyeye Müteallik Ahkâmı Cezaiye Hakkında 16 Nisan 1340 Tarih ve 486 Numaralı Kanunun Bazı Maddelerini Muaddil Kanuna göre verilir ve tahsil olunur." olarak 6/5/2003 tarihinden geçerli olmak üzere değiştirilmiş ve metne işlenmiştir.
