O'na de ki!

O' na de ki;
Sıkıldım seni sevmekten, düşünmekten, özlemekten... Azad ediyorum seni kalbimden...

Duydum. Her şeyi duydum... Şimdi bana onu anlatıyorlar. Sanki başka bir insandan bahsediyorlar. Ben mi büyük anlamlar yükleyerek tamamlamışım O’nu... Öyleyse ne kadar yanılmışım. Yaratırken bir masal prensesini çocuksu düşlerimde, kendimi ne kadar iyi kandırmışım .


O’na sor bakalım; En çok ne eksik kaldı, biliyor mu ?Gerçi ben bilmesini beklemiyorum. Beni anlamasını beklemediğim gibi. Benimki geç kalmış bir veda ya da yanlış anlaşılmış bir aşka bir türlü konulamayan nokta, nokta, nokta.

O'na de ki;

Gece;

hadi bana tüm karanlığını göster! Açtım bak kollarımı kocaman. Nehirlerim dökülsün diye gövdemden kucağına... Hadi beni koynuna al. Siyahsa siyah yüzün! Yaşadıklarım kadar mısın?

Dudaklarımdaki mavi kuşları, salayım mı göğüne? Kafeslenmeyi bilir misin? İzin ver salayım, öp gagalarından... Öpüldükçe çocuk olsunlar...

Gök dede;

çocuklarım sana emanet, onlara iyi bak.
Vaktinden önce büyümesinler!

O'na de ki;

Bizim sevgimizde alkış yoktur, tezahhurat yoktur.
Bizim sevgimiz içimizdedir.
Görememen ,
Sevgimizin büyüklüğündendir

Seni sevmek,
felsefedir,
kusursuz.

Bu sen değilsin sanırım,neredesin?

O'na de ki;

Fısıltılarını duyuyorum! Yüzün varsa sesli harflerinle konuş!

Kurumuş yaprak olsam
bi' çorak toprak olsam
içmem bir yudum senden
kerbelada su olsan!
[/I]

O'na de ki;

Gözyaşından öpmek kaderde yoksa.....
Gün çekildi artık.
En günahsız günümde seni sevdim hesapsız...
Sevdikçe her şey sen oluyorsun.
Her şey senle ne güzel oluyor.

O'na deyin ki ;

ne kadar maske takarsan tak
yüzünü saklamanın bi önemi yok
yüreğini saklayamadıktan sonra