Bir varmış, bir yokmuş... Güneşin ilk ışıklarıyla uyanan, kuşların cıvıltılarıyla neşelenen büyülü bir orman varmış. Bu ormanda, birbirinden çok farklı üç arkadaş yaşarmış: Çalıkuşu Çiçek, Tombul Kedi Pamuk ve Sevimli Köpek Kartopu.
Çiçek, ormanın en yüksek ağacının tepesinde yuvasını yapmıştı. Gözleri her sabah ilk güneş ışınlarını yakalar, şarkılarıyla ormanı uyandırırdı. Pamuk, ormanın en kalın gövdeli ağacının kovuğunda yaşardı. Geceleri fare avlar, günleri ise uyuyarak geçirirdi. Kartopu ise, ormanın en serin yerinde, yemyeşil bir çimenlikte dinlenirdi. Burnu her kokuyu alır, kuyruğu sevinçle sallanırdı.
Üçü de birbirinden çok farklı olsalar da, aralarında çok güzel bir dostluk vardı. Çiçek, Pamuk'a her sabah en taze fareleri getirir, Pamuk da Çiçek'e avlanırken yakaladığı böcekleri verirdi. Kartopu ise, onlara oyun arkadaşı olur, birlikte ormanda koşuştururlardı.
Bir gün, ormana korkunç bir haber geldi. Köydeki kötü niyetli bir adam, ormana tuzaklar kurmuştu. Hayvanları yakalayıp, onları satmak istiyordu. Hayvanlar çok korkmuştu. Çiçek, hemen arkadaşlarına haber verdi. "Saklanmalıyız!" dedi.
Pamuk, akıllı bir fikir buldu. "Hepimiz birlikte büyük bir ağaç kovuğuna saklanalım. Orada bizi bulamazlar." dedi. Kartopu da bu fikre çok sevindi. Hemen hepsi birlikte, ormanın en büyük ağacının kovuğuna sığındılar.
Kötü adam, ormanı didik didik aradı ama onları bulamadı. Günlerce ormanda dolandı, sonunda pes edip gitti. Hayvanlar, kurtulduğuna çok sevinmişlerdi. Birlikte kutlama yaptılar.
O günden sonra, üç arkadaş daha da birbirine sıkı sıkıya bağlandı. Farklılıklarına rağmen, birbirlerine olan sevgi ve saygıları sayesinde her zorluğun üstesinden gelebileceklerini anlamışlardı. Ve böylece, ormanda yaşayan tüm hayvanlara örnek oldular.
Çiçek, ormanın en yüksek ağacının tepesinde yuvasını yapmıştı. Gözleri her sabah ilk güneş ışınlarını yakalar, şarkılarıyla ormanı uyandırırdı. Pamuk, ormanın en kalın gövdeli ağacının kovuğunda yaşardı. Geceleri fare avlar, günleri ise uyuyarak geçirirdi. Kartopu ise, ormanın en serin yerinde, yemyeşil bir çimenlikte dinlenirdi. Burnu her kokuyu alır, kuyruğu sevinçle sallanırdı.
Üçü de birbirinden çok farklı olsalar da, aralarında çok güzel bir dostluk vardı. Çiçek, Pamuk'a her sabah en taze fareleri getirir, Pamuk da Çiçek'e avlanırken yakaladığı böcekleri verirdi. Kartopu ise, onlara oyun arkadaşı olur, birlikte ormanda koşuştururlardı.
Bir gün, ormana korkunç bir haber geldi. Köydeki kötü niyetli bir adam, ormana tuzaklar kurmuştu. Hayvanları yakalayıp, onları satmak istiyordu. Hayvanlar çok korkmuştu. Çiçek, hemen arkadaşlarına haber verdi. "Saklanmalıyız!" dedi.
Pamuk, akıllı bir fikir buldu. "Hepimiz birlikte büyük bir ağaç kovuğuna saklanalım. Orada bizi bulamazlar." dedi. Kartopu da bu fikre çok sevindi. Hemen hepsi birlikte, ormanın en büyük ağacının kovuğuna sığındılar.
Kötü adam, ormanı didik didik aradı ama onları bulamadı. Günlerce ormanda dolandı, sonunda pes edip gitti. Hayvanlar, kurtulduğuna çok sevinmişlerdi. Birlikte kutlama yaptılar.
O günden sonra, üç arkadaş daha da birbirine sıkı sıkıya bağlandı. Farklılıklarına rağmen, birbirlerine olan sevgi ve saygıları sayesinde her zorluğun üstesinden gelebileceklerini anlamışlardı. Ve böylece, ormanda yaşayan tüm hayvanlara örnek oldular.
