a-)İnsülin Hormonu : Langerhans adacıklarındaki özel hücreler tarafından meydana getirilen bu hormon beta hücreleri tarafından salgılanır. Bu hormonun en belli başlı görevi , karaciğer ve kasın glikojen sentezini arttırmak ; bütün hücrelerin glukozu kolayca kullanması sağlamaktır. İnsülin ayrıca , aminoasit ve glukozun hücreler girişini arttırır. Protein ve lipid sentezini hızlandırır. Yani insülinin kandaki varlığı , kan şekerinin azalmasına neden olur. İnsülinin kandaki yetersizliği , glukoz ve aminoasitlerin kullanımın azalttığı için bu maddelerin kandaki ve idrardaki seviyeleri yükselir. Bu duruma Diabetes Mellitus ( şeker hastalığı) denir. Şeker hastaları çok yemek yedikleri halde , devamlı kilo kaybederler. Vücut hücreleri enerji kaynağı olarak yağ ve proteinleri kullanır. Bu durum karbonhidrat ve yağ metabolizmasını etkiler. Kandaki fazla glukozun atılması için çok fazla su gerekir , aşırı idrar atılması bundan dolayıdır. İnsülinin fazla salgılanmasında ise kan şekeri normalin altına düşer , sinir hücreleri aşırı hassaslaşır ve uyarılamaz duruma gelir. Bu şeker hastalığında kasılmalar , kendini kaybetme ve bunların devamında ölüm olabilir (Hipoglisemi).
b-)Glukagon Hormonu : Pankreasın diğer önemli bir hormonu olan glukagon ise alfa hücrelerinde salgılanır. İnsülinin etkisine zıt bir faaliyet gösterir. Yani kan şekerinin yükselmesine sebep olur. Bu hormon , karaciğerdeki glikojenin yıkılarak glukoz haline geçmesini (glikojenolizis) sağlar ve kandaki glukoz yoğunluğunu yükseltir. Böylece insülin ve glukagon kandaki şeker miktarını en uygun seviyede tutmak üzere karşılıklı olarak faaliyet gösterirler.
